วันต่อมา คำพูดของฮาร์วีย์ได้แพร่กระจายไปทั่วหลงเหมิน

การประกาศของเขาทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่

นอกเหนือจากสาขาที่อยู่ในสังกัดของหลงเหมินสาขามอร์ดูอยู่แล้ว อีก 35 สาขาต่างก็คิดว่าฮาร์วีย์เสียสติไปแล้ว

เขาโอ้อวดทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าสาขาใหม่ ๆ...

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังต่อต้านสี่ผู้เฒ่าและหน่วยการบังคับใช้กฎหมายของหลงเหมิน!

นี่ไม่ใช่เรื่องของความกล้าหาญ ฮาร์วีย์กำลังรนหาที่ตายชัด ๆ!

ข่าวจากฟลัตเวลล์อ้างว่าหนึ่งในสี่ผู้เฒ่าแห่งหลงเหมินโกรธมากจนเขาทุบหม้อดินสีม่วงที่ประเมินค่าไม่ได้เป็นชิ้น ๆ ด้วยความโกรธ

ในขณะเดียวกัน หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายกำลังเตรียมกองกำลังเพื่อจับกุมหัวหน้าสาขาที่กำลังต่อต้านผู้บังคับบัญชาของเขา

ในขณะที่โลกกำลังปั่นป่วนวุ่นวาย ฮาร์วีย์ก็กลับไปที่วิลล่าหมายเลข 1

เมื่อเขาเดินเข้าไป เขาก็ถูกต้อนรับด้วยสายตาของแมนดี้และซีนเธียร์ที่เดินไปมาในห้องนั่งเล่นอย่างกระวนกระวาย

ไซมอนกำลังถือจดหมายฉบับหนึ่ง ใบหน้าของเขาซีดเซียวไร้สีสัน ไม่มีใครสามารถอ่านความคิดเขาได้

“เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรเหรอ?” ฮาร์วีย์รีบถาม เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะจิบน้ำแม้แต่หยดเ