“ฉันขอเตือนแกไว้เลย! ตั้งใจฟัง…“ฉันเป็นผู้นำของชินดัน เวย์และหนึ่งในหกยอดนักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะ อากิโอะ ยาชิโระ!“ซากุระเป็นศิษย์คนสุดท้ายของฉัน! ถ้าแกกล้าทำร้ายเธอ ฉันจะฆ่าล้างตระกูลแก!“ฉันไม่สนหรอกว่าแกจะเป็นใครและมีตัวตนที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน ฉันสั่งให้แกปล่อยเธอไปเดี๋ยวนี้! และคุกเข่าขอโทษเธอซะ!“ถ้าแกไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ฉันจะไปที่นั่นและทำลายล้างแกและทั้งตระกูลของแกด้วยมือของฉันเอง!น้ำเสียงของอากิโอะดูชอบธรรมและเด็ดขาด เขาคิดว่าถ้าเขาโอ้อวดตำแหน่งของตัวเอง แล้วจะสามารถขู่ให้ฮาร์วีย์เชื่อฟังเขาได้เขามั่นใจว่ามันจะได้ผลอย่างเคยแต่ฮาร์วีย์ทำเพียงแค่หัวเราะเบา ๆ แทนคำตอบ“เอาล่ะ ผมจะรอคุณอยู่ที่มอร์ดู”ฮาร์วีย์ดีดนิ้วเป็นสัญญาณ สมาชิกหลงเหมินจึงยัดร่างของซากุระลงในกระสอบสกปรก ๆ ทันที“อาจารย์ อาจารย์ต้องระวังนะ! ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือ…”บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม…ซากุระไม่ทันได้พูดให้จบประโยค สมาชิกหลงเหมินก็กระชับกระสอบและเหวี่ยงเธอลงไปในน้ำทันที เธอกำลังจมลงไปใต้คลื่นอย่างรวดเร็ว และไม่อาจทำอะไรได้อีกในขณะนั้นความเสียใจได้พัดพาซากุระไป หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะไม่ยั่วยุฮาร
“ใจเย็น ๆ ค่ะคุณพี่ทอมป์สัน” เชอริลตอบช้า ๆ หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง“เราไม่ได้แพ้ฮาร์วีย์เพราะเขาเก่งกว่า แต่เขามาพร้อมกับกองกำลังและเราเพียงแค่ไม่ทันได้ตั้งตัว“เราแพ้เพราะเราประมาทเท่านั้น!“ฉันได้ยินเกี่ยวกับเขามาหมดแล้ว มันมีเหตุผลว่าทำไมครั้งนี้เขาถึงสามารถระดมคนได้มากมายขนาดนั้น!“ชายคนนั้นดูเหมือนจะมีความสามารถพิเศษบางอย่าง เขาแก้ไขปัญหาฮวงจุ้ยในคฤหาสน์ของเบนจามิน และยังช่วยหลานสาวที่รักของผู้อาวุโสฮอแรน…“เพราะความสามารถเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น เขาจึงได้รับการสนับสนุนจากคนเหล่านั้น!“อย่างไรก็ตาม คนเราไม่สามารถเป็นหนี้บุญคุณใครไปตลอดไปได้! คุณพี่ทอมป์สันน่าจะรู้เรื่องนี้ดีที่สุด“ลูกเขยที่แต่งเข้าครอบครัวภรรยาตนเองอย่างเขาเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะสามารถเหยียบย่ำพวกเราได้เพียงเพราะการช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาไม่มีจุดยืนในมอร์ดูเป็นของตัวเองด้วยซ้ำ?“เขาก็แค่โชคดีเท่านั้น!”จากนั้นเชอริลก็หายใจเข้าลึก ๆ“ฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่ทำให้ตระกูลซาเวียร์แห่งโวลซิ่งไม่พอใจเท่านั้น แต่เขายังต่อต้านตระกูลทอมป์สันอีก“เขายังยั่วยุชินดัน เวย์แห่งประเทศหมู่เกาะ
ขณะที่อลิซและเชอริลกำลังวางแผนการแก้แค้น ฮาร์วีย์ก็ได้ส่งไอเดนไปสะสางความยุ่งเหยิงฮาร์วีย์เดินทางไปที่โรงพยาบาลมอร์ดูอินเตอร์เนชั่นแนล ซึ่งอยู่ใกล้สนามบินเขานั่งอยู่บนม้านั่งในโถงทางเดิน สายตาจับจ้องไปที่ห้องฉุกเฉินซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเขา ขณะที่กำลังรอฟังผลของคนสามคนอย่างเงียบ ๆพิษในตัวแมนดี้และซีนเธียร์ถูกกำจัดไปหมดแล้ว แต่ร่างกายของพวกเธอยังอ่อนแอมาก พวกเธอจำเป็นต้องอยู่ในโรงพยาบาลต่อเพื่อการเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิดไคท์ไม่ได้บาดเจ็บหนัก แต่เธออยู่ในอาการช็อกอย่างหนักหลังจากที่เกือบจะจมน้ำ เธอเองก็จำเป็นต้องอยู่ในโรงพยาบาลชั่วคราวเช่นกันขอบคุณพระเจ้าที่อย่างน้อยจัสตินก็ฉลาดพอที่จะส่งไคท์ไปที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ด ถ้าไม่อย่างนั้นฮาร์วีย์คงจะมีเรื่องให้ปวดหัวเพิ่มฮาร์วีย์ไม่ได้กังวลมากนักเนื่องจากออสการ์เป็นผู้ดำเนินการการผ่าตัดของพวกเธอ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกกระวนกระวายใจมากหลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันเดียวกันหากฮาร์วีย์ไม่ได้เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ เขาคงจะพ่ายแพ้ให้กับเฮกเตอร์โดยสิ้นเชิง“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”“ทำไมแมนดี้และซีนเธียร์ถึงได้ลงเอยที่โรงพยาบาลล่ะ?!”ไซม่อน ล
ในมุมมองของลิเลียน เฮกเตอร์จากไปเพราะฮาร์วีย์ตบหน้าเขาอารมณ์และความใจกว้างของนายน้อยค่อนข้างชัดเจนเมื่อเขาจากไปโดยไม่โกรธหรือทำอะไรฮาร์วีย์ในขณะเดียวกัน เขายังรักษาความเคารพที่เขามีต่อตระกูลฌองด้วยแต่ไอ้ชยะฮาร์วีย์กลับทำให้ลูกสาวทั้งสองของลิเลียนตกอยู่ในอันตราย และยังใช้ชื่อเสียงของตระกูลฌองเพื่อโอ้อวด!‘คนอย่างเขาสมควรตาย!’แววตาที่ลุกเป็นไฟของลิเลียนจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความเกลียดชังแบบใหม่หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ฮาร์วีย์คงจะตายไปแล้วเป็นพัน ๆ ครั้งไซม่อนชำเลืองมองฮาร์วีย์ สีหน้าของเขามืดมน เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างเหมือนกัน แต่สุดท้ายเขาก็หยุดตัวเองเอาไว้และเพียงแค่ขมวดคิ้วด้วยความดูถูกเหยียดหยามฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นและหรี่ตามองลิเลียน อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีเจตนาที่จะทะเลาะกับเธอ“คุณรู้ไหมว่าใครเป็นคนวางยาพิษพวกเธอ?“คุณไม่เข้าใจเหรอว่าทำไมผมถึงได้ไปหาคำตอบที่โรงแรมพอทโฮล?“คุณดูไม่ออกเลยเหรอว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้?”ลิเลียนตบหน้าฮาร์วีย์ทันที“ทำไมฉันจะต้องสนใจด้วย?!” เธอตะคอก“นายไม่มีหลักฐานอะไรเลย! ใครจะไปรู้ว่านายกำลังพูดความจริงหรือไม่?!“แต่
เมื่อเห็นว่าลิเลียนและไซม่อนดูหดหู่เล็กน้อย ลูซี่ก็กัดฟันและชี้ไปที่ฮาร์วีย์อีกครั้ง“นายไปเห็นนายน้อยทอมป์สันออกจากมอร์ดูเมื่อไหร่?“และต่อให้นายน้อยทอมป์สันจะเป็นคนออกคำสั่ง…“เขาก็ทำไปเพราะนายเท่านั้น!“ถ้าไม่ใช่เพราะนายไปขัดขวางการนัดเดทและตบเขา…“เขาจะทำแบบนั้นตั้งแต่แรกทำไม?!“ไม่ว่าจะยังไงนายก็จะต้องรับผิดชอบทั้งหมดนี้!“ออกไปซะ! เดี๋ยวนี้!“เราจะดูแลแมนดี้และซีนเธียร์เอง!“และขอร้องล่ะ เซ็นใบหย่าแล้วเลิกยุ่งกับแมนดี้สักทีเถอะ ตกลงไหม?”ลูซี่นำเอกสารการหย่าร้างอีกฉบับออกมาและโยนมันต่อหน้าอาร์วีย์แน่นอนว่าเธอกับลิเลียนได้เตรียมสำเนาไว้มากมายแล้ว พวกเธอไม่กลัวหากฮาร์วีย์จะฉีกเอกสารฉบับนั้นด้วยลิเลียนซึ่งดูสงบลงกว่าเดิมเล็กน้อยได้สติกลับคืนมา เธอลุกขึ้นและจ้องมองฮาร์วีย์เป็นฟืนเป็นไฟ“ถูกต้อง! ลูซี่พูดถูก!“ไม่ว่าจะอย่างไรทั้งหมดนี้ก็เป็นความผิดของนาย!“ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว! นายไม่จะไม่ถูกอนุญาตให้เข้าไปในวิลล่าหมายเลขหนึ่งแล้วด้วย!“นายอย่าได้คิดที่จะปอกลอกแมนดี้เพียงเพราะเธอได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌองล่ะ!“ไอ้ลูกเขยหน้าเงิน! ไปตายที่
“หัวหน้าสาขา ภรรยาคุณเป็นยังไงบ้าง?”“เธอปลอดภัยดีไหม? บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”“ไม่มีอะไรร้ายแรงเกินไป มีผู้อาวุโสอาร์มสตรองอยู่คงจะไม่มีปัญหาใหญ่อะไร” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“ส่วนไคท์ ผมเกรงว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองจะยังมาไม่ได้ในตอนนี้“ระหว่างนั้นรองหัวหน้าสาขาช่วยดูแลเธอไปก่อนนะ”จัสตินกลับมาสงบอีกครั้ง ในตอนแรกเขากังวลว่าลูกสาวของเขาจะไม่มีที่ในหัวใจของฮาร์วีย์และเป็นเพียงของเล่นสำหรับเขา...แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดนั้น จัสตินก็รู้สึกโล่งใจปัง!ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน จู่ ๆ ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกชายในเครื่องแบบหลายสิบคนรุมเข้ามาความอาฆาตของพวกเขาครอบคลุมบรรยากาศอย่างน่าอึดอัดจัสตินและคนอื่น ๆ ชะงักด้วยท่าทางข่มขู่ สีหน้าของพวกเขาเย็นชาและพร้อมที่จะฆ่าคนตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!เสียงฝีเท้าที่คมชัดดังมาจากระยะไกล ชายฉกรรจ์ในชุดทหารเดินเข้ามาอีกหลายคนผู้ชายที่นำทางพวกเขาสูงและหน้าตาหล่อเหลา และดูคล้ายกับเฮกเตอร์มากทีเดียวลูกน้องรอบตัวเขาดูหนุ่มและแข็งแรง แต่ตำแหน่งของพวกเขาในกองทัพนั้นไม่ธรรมดาฮาร์วีย์หรี่ตามองคนกลุ่มนี้ด้วยความไม่พอใจ“กองกำลังทหารของมอร์ดู…?
“ตาดีหนิ!”ทีแกนยังคงจ้องฮาร์วีย์ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง“ในเมื่อคุณรู้ว่าผมมาจากตระกูลบาวเออร์ คุณก็น่าจะเดาตัวตนของผมได้“ผมเป็นรองผู้บัญชาการค่ายอาวุธเหล็กแห่งมอร์ดู!“ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร แต่อย่าอวดดีต่อหน้าผมจะดีกว่า“ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษผมถ้าผมจะต้องใช้กำลัง!”“ทำไมคุณถึงได้ไร้เหตุผลขนาดนี้?” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นขณะที่ชำเลืองมองทีแกนและทหารที่อยู่ข้างหลังเขา“กองทหารพยายามเอาตัวเองเข้ามาเกี่ยวข้องกับกิจการของพลเรือนอย่างนั้นเหรอ?“คุณกลั่นแกล้งพลเรือนเพียงเพื่อสนับสนุนเจ้าชายและนายน้อยที่รักของคุณอย่างนั้น?”ทีแกนส่งเสียงเยาะเย้ย สีหน้าของเขายังคงเย่อหยิ่ง“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วฮาร์วีย์ ยอร์ก!“คุณน่าจะรู้ว่าค่ายอาวุธเหล็กแห่งมอร์ดูถือเป็นหนึ่งในเก้ากองกำลังทหารชั้นนำของประเทศ H!“ผู้บัญชาการของผมคือฟิลิป สตีล เขาเป็นเทพสงครามอันดับต้น ๆ ในกองกำลังทหารของมอร์ดู เขาคือโกเลมเหล็ก!“หากคุณขัดขวางผม… คุณก็ขัดขวางค่ายอาวุธเหล็กแห่งมอร์ดู!“นั่นหมายความว่าคุณกำลังขัดขวางโกเลมเหล็ก!“คิดถึงผลที่จะตามมาสิ!“ต่อให้ผมจะฆ่าคุณเดี๋ยวนี้แล้วรายงานทีหลัง
ชายในเครื่องแบบสี่คนเดินเข้ามาหาฮาร์วีย์พร้อมอาวุธปืนในมือ พลซุ่มยิงสองสามคนเล็งปืนไรเฟิลไปที่หัวของฮาร์วีย์จากระยะไกลและพร้อมที่จะยิงได้ทุกเมื่อทีแกนหรี่ตาลงด้วยความพึงพอใจขณะที่ยิ้มแล้วกดโทรออก“พี่อลิซ ผมทำตามที่พี่ขอแล้ว พี่อยากจะมาดูด้วยตัวเองไหม?“ผมมั่นใจว่าการได้เห็นคนหยิ่งจองหองถูกทำให้อับอายจะทำให้พี่อารมณ์ดีได้อย่างน้อยก็สักสองสามวันแน่นอน”“ได้! ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”เสียงหัวเราะที่คมชัดดังออกมาจากทางโทรศัพท์ไม่นานนัก อลิซและเชอริลก็เดินเข้ามาในวอร์ดของโรงพยาบาลด้วยรอยยิ้มที่สดใส ทั้งคู่สวมเดรสสั้นของจิวองชี่ที่เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของพวกเธอเมื่อทั้งสองเห็นฮาร์วีย์กลายเป็นนักโทษหลังจากที่เย่อหยิ่งในโรงแรมพอทโฮล ความสุขบนใบหน้าของพวกเธอก็เบ่งบานพวกเธอคิดว่าพวกเธอจะต้องเตรียมการมากกว่านี้ก่อนที่จะสามารถบดขยี้ฮาร์วีย์ได้ในที่สุดทว่า การแก้แค้นก็มาถึงในไม่ช้า!‘สุดท้ายนายน้อยทอมป์สันก็ได้วางแผนทุกอย่างไว้แล้ว!’‘ฮาร์วีย์เก่งเรื่องการต่อสู้ แล้วยังไง?’‘เขามีอำนาจ แล้วยังไง?’‘อิทธิพลของเขาไม่มีขอบเขต แล้วยังไง?’‘ต่อหน้ากองกำลังทหารของประเทศ สิ่งเหล่านั้นไม่ได