“อยากตายพร้อมกันใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ ยอร์กเอื้อมมือออกไปและตบหน้าลูคัส ฌองเบา ๆ เป็นการขู่

“ในสายตาของแก แกคงจะคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนเครื่องลายครามที่ดีเลิศและมีคุณค่า ในระหว่างที่คนอย่างฉันเป็นเหมือนหม้อดินที่สกปรกและต่ำต้อย

“แล้วแกจะอยากตายพร้อมกับฉันทำไม?

“บ้าไปแล้วเหรอ?”

ลูคัสขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นแกต้องการอะไร?

“แกจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะเสียใจทีหลังด้วยซ้ำถ้าแกทำให้ฉันโกรธขึ้นมา”

เลนนี่ ทอมป์สันยืนขึ้นและตะโกนจากที่ไม่ไกลว่า “ฮาร์วีย์ คนบางคนแกเองก็ไม่ควรที่จะทำให้พวกเขาขุ่นเคืองนะ!

“อย่าแม้แต่คิดที่จะเปรียบเทียบเจ้าชายฌองกับคนอย่างไบรอัน โฮลท์!

“ถ้าแกทำร้ายเจ้าชาย แม้แต่ชีวิตของแกก็ไม่พอที่จะชดใช้ได้!”

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ตบลูคัสอีกครั้ง ครั้งนี้เขาใช้แรงมากพอที่จะทำให้ฟันของลูกคัสหลุดไปหนึ่งซี่

“ดูสิ ลูกน้องของแกนี่ไม่เชื่อฟังเอาสะเลยว่าไหม?

“ก่อนหน้านี้ฉันพูดไปแล้วนะว่าถ้าใครพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะตบแก และตอนนี้ยังเหลืออีกตั้งห้าครั้ง!”

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงและเริ่มตบลูคัสตามใจชอบ

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

หลังจากที่ตบไปห้าครั้ง ฟันของลูคัสก็แทบจะหมดปาก ฉา