แกร๊ก!เสียงปืนนัดสุดท้ายดังขึ้น ทว่ามันยังคงว่างเปล่า ฮาร์วีย์ ยอร์กยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามมือขวาของลูคัส ฌองสั่นอย่างรุนแรงและกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขากระตุก“แก!“กล้าดียังไงถึงหลอกฉัน!“ไอ้สารเลว!“แกกำลังล้อฉันเล่นเหรอ!”ลูคัสโกรธมากในขณะนี้ เขาเข้าใจทันทีว่าในปืนไม่มีกระสุนอยู่ตั้งแต่แรกนี่เป็นเกมที่ฮาร์วีย์เป็นคนสร้างตั้งแต่ต้นจนจบ เกมที่ทำให้เขามองเห็นความไร้ความสามารถและความกลัวได้อย่างชัดเจนฮาร์วีย์ดูเฉยเมย จากนั้นเขาก็ยื่นมือขวาออกมาจับคอของลูคัสด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า“เจ้าชายฌอง แย่หน่อยนะ“ไม่ว่าคุณจะเหนี่ยวไกปืนครั้งสุดท้ายใส่ตัวเองหรือคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตา ผมก็จะไม่ฆ่าคุณ“แต่คุณทำให้ผมผิดหวังมากเกินไป“คุณบอกผมไว้อย่างชัดเจนเองว่าคนอย่างคุณไม่สนใจกฎของเกม“ถ้าผมไม่ฆ่าคุณในวันนี้ สิ่งที่รอผมในวันพรุ่งนี้ก็คือการล้างแค้นที่นองเลือดของคุณ“เพราะฉะนั้นผมควรจะฆ่าคุณเดี๋ยวนี้ เจ้าชายฌอง“นับจากวันนี้เป็นต้นไปจะมีเจ้าชายแห่งมอร์ดูเพียงห้าคนในโลก”แกร๊ก!ฮาร์วีย์ฟาดมือขวาอย่างแรงหลังจากที่เขาพูดจบสีหน้าที่เหลือเชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลูคัส
ด้านหลังประตูมีพื้นที่เปิดโล่งกว้างขวางและมีวงแหวนขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลางวงแหวนนั้นล้อมรอบด้วยที่นั่ง ทำให้ที่นี่ดูเหมือนโรงยิมขนาดเล็กมีคนหลายร้อยคนจากทั้งสองฝ่ายรวมเป็นหนึ่งพันคนที่นี่และทำให้ผู้คนต่างเกะกะมาก บวกกับที่ทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรูกันยังทำให้สถานที่นี้เหมือนถังเชื้อเพลิงที่อาจระเบิดได้ทุกเมื่อในขณะนี้มีคราบเลือดจำนวนมากอยู่ตรงกลางของวงแหวน ทั้งสองฝ่ายน่าจะต่อสู้กันไปหลายรอบแล้วตอนนี้คนสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่บนเวทีฝ่ายหนึ่งใช้ดาบสั้นในขณะที่อีกฝ่ายใช้ดาบยาว ประกายไฟปะทุขึ้นเมื่อดาบของทั้งสองกระทบกันฮาร์วีย์หรี่ตาและเห็นว่าไทสัน วูดส์คือคนที่อยู่ในวงราชาแห่งท้องถนนแห่งเซาท์ไลท์ ผู้ซึ่งมักจะเดินโซเซอยู่เสมอ กำลังสูบบุหรี่และแกว่งดาบของเขาในเวลาเดียวกันวิชาดาบของเขาเป็นแก่นแท้ของค่ายศัสตราวุธที่ไม่มีทักษะพิเศษใด ๆ มีเพียงใช้ความเร็วคู่ต่อสู้ของเขาก็เป็นปรมาจารย์เช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขากลับคอยถอยห่างออกไปในขณะที่เผชิญหน้ากับไทสันการต่อสู้เช่นนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนในฝูงชนทั้งสองด้านของวงแหวนมีเสาตั้งอยู่สูงสองอันราเชล ฮาร์ดี้และไอเดน บาวเออร์นั่งอยู่ในหนึ
ทันทีที่เขานึกถึงเรื่องนี้ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็เข้าใจทันทีว่าคนของเขาคงจะทำความสะอาดในคฤหาสน์วอล์คเกอร์อย่างมีประสิทธิภาพดังนั้นในขณะนี้หลายคนจึงยังไม่ทราบว่าลูคัส ฌองเสียชีวิตไปแล้วแองเจลีน่า จอห์นก็สังเกตเห็นเขาเช่นกัน เธอเดินมาด้วยขายาว ๆ ของเธอและพูดกึ่งยิ้มว่า “นายน้อยยอร์กเหรอ?“ฉันได้ยินว่าคุณไปที่คฤหาสน์วอล์คเกอร์และเอะอะโวยวายเมื่อเช้านี้และโดนเจ้าชายฌองห้ามเอาไว้ ฉันไม่คิดว่าคุณจะยังมีชีวิตอยู่อีก ยินดีด้วย”แองเจลิน่าจ้องหน้าฮาร์วีย์อย่างระมัดระวังเมื่อเธอพูดแบบนั้นพลางพยายามค้นหาว่ามีอะไรแปลก ๆ กับเขาหรือไม่เธอรู้ว่ามันยากที่จะจัดการกับฮาร์วีย์หลังจากที่เผชิญหน้ากับเขามาแล้วหลายครั้งลูคัสควรที่จะฆ่าเขาในวันนี้ อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เลย สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามมากมายฮาร์วีย์มองดูผู้หญิงคนนี้ด้วยความสนใจอย่างมากเช้านี้เขารีบมากและไม่มีเวลาได้สนใจเธออย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะฟื้นตัวได้เร็วขนาดนี้ เธอสามารถมาอยู่ที่นี่ได้และสร้างปัญหาอีกครั้งฮาร์วีย์ทำท่าทางเล่นมือถือด้วยนิ้วของเขา จู่ ๆ ใบหน้าของแองเจลิน่าก็เปลี่ยนไปอย่างมากและเธอก
ฮาร์วีย์ ยอร์กมองอย่างเย็นชาไปที่แองเจลิน่า จอห์นและเพื่อนสาวของเธอ“เห่าเสร็จแล้วหรือยัง?”“ถ้าเสร็จแล้วก็ถอยไป”ไคท์ วอล์คเกอร์ ไม่รู้ว่าฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังจะทำอะไร แต่เธอไม่ได้หยุดเขาแองเจลิน่ามองฮาร์วีย์ด้วยสายตาแปลก ๆ แล้วอุทานเบา ๆ ว่า “หยุดมาวุ่นวายได้แล้ว คุณยอร์ก นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะเข้ามายุ่งย่ามได้นะ“นายรู้ความลับของฉันแล้วมันทำไมล่ะ?“ความลับนี้ทำอะไรจัสติน วอล์กเกอร์ไม่ได้ด้วยซ้ำ!“ถ้าคิดที่จะขวางการขึ้นสู่อำนาจของเขาต้องขอบอกเลยว่าคุณน่ะมันฝันกลางวัน!แองเจลิน่ารู้จักจัสตินดีเกินไปจัสตินตั้งใจแน่วแน่ที่จะเข้ารับตำแหน่งเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่นั่นคือเหตุผลที่เขาจะได้รับสิ่งที่เขาต้องการในวันนั้นอย่างแน่นอน ถ้ามีใครมากขวางไม่ให้เขาทำเช่นนั้น เขาก็จะข้ามศพคนพวกนั้นไป ฮาร์วีย์มุ่งความสนใจไปที่ทิศทางของจัสติน ชายผู้ซึ่งฆ่าภรรยาของตัวเองเพื่อไม่ให้มีอะไรมาฉุดรั้งตัวเองไว้ กำลังเหล่มองสังเวียนตรงหน้า และดูราวกับไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาประทับใจได้ ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ตอบว่า “ในเมื่อผมบอกว่าเขาไม่สามารถรับตำแหน่งนี้ไว้ได้เขาก็ทำไม่ได้“เพร
บนสังเวียนการแกว่งดาบของไทสัน วูดส์ตามด้วยแสงจ้า หน้าอกของศิษย์ของหลงเหมินที่อยู่ตรงหน้าเขามีเลือดพุ่งออกมา จากนั้นเขาก็ล้มลงไปกองบนพื้นและแน่นิ่งไปในทันที พวกเขาสู้กันบนสังเวียน อย่างเอาเป็นเอาตาย ชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ของพวกเขาย่อมหมายถึงชีวิตหรือความตายเป็นปกติจนถึงตอนนี้จัสติน วอล์กเกอร์แพ้ห้าเกมติดต่อกันเขาเหลือศิษย์ที่จะสู้แทนเขาอีกเพียงแค่คนเดียวแต่จัสตินไม่ได้แสดงท่าทีท้อแท้ในขณะนั้น เขาพินิจมองไทสันในขณะที่ความสนใจของเขากำลังพลุ่งพล่าน จากนั้นก็โบกมือเบา ๆ ฟุ่บ!ชายคนหนึ่งซึ่งสูงประมาณหกฟุตห้า ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากทางเดินและกระโดดขึ้นไปบนสังเวียน“รอบต่อไป ไทสัน วูดส์ ปะทะ ยูจีน โบวี!”ฝูงชนต่างคลั่งไคล้หลังจากได้ยินชื่อของยูจีนยูจีน แม่ทัพใหญ่อันดับสูงสุดของจัสตินยังเป็นศิษย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหลงเหมินสาขามอร์ดูอีกด้วย!ผู้ชายอย่างเขามีชื่อเสียงสูงมากในหลงเหมินสาขามอร์ดูเขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขาเป็นเวลานาน และเขาเพิ่งกลับมาในวันนั้นขณะที่เจ้าภาพกำลังแนะนำตัว ยูจีนก็กระโดดขึ้นเวทีพร้อมกับควงขวานในมือเขามีรูปร่างสูงเกินมนุษย์ทั้งยังมีกล้ามท้องที่ดูกำยำ ราวกับห
"ตายซะ!"ยูจีน โบวีส่งเสียงร้องกังวานราวกับว่ามันเป็นเสียงคำรามของสิงโตเสียงร้องคำรามของยูจีนแทนที่เสียงโห่ร้องของฝูงชน เจ้าถิ่นถึงกับกระอักออกมาเป็นเลือดและแทบจะหมดสติไปด้วยซ้ำแองเจลินา จอห์นและพรรคพวกหน้าซีดเพราะความกลัว บางคนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ราเชล ฮาร์ดีและไอเดน บาวเออร์ มองหน้ากันและเห็นความตระหนกในดวงตาของกันและกันพวกเขารู้ว่ายูจีนแข็งแกร่ง แต่ไม่คิดว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ในทางกลับกัน จัสติน วอล์กเกอร์กำลังยิ้มแก้มปริ ยิ่งการปรากฏตัวของยูจีนน่าตกใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าจัสตินมีคนอื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วนที่เหมือนกับยูจีนอยู่ในกำมือของเขา จัสตินจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในฐานะหัวหน้าสาขายูจีนบั่นทอนไทสัน ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยฟุ่บ!ยูจีนเด็ดขาด เขาเหวี่ยงขวานลงในทันทีที่เขาได้เปรียบ เขาเดินไปข้างหน้าด้วยรัศมีที่เปี่ยมไปด้วยเจตนาสังหาร พร้อมที่จะจบชีวิตของไทสันไทสันไม่มีทางเลือกอื่น ดาบที่เอวของเขาเปล่งประกายออกมาในทันทีแต่เมื่อเทียบกับยูจีนที่ทรงพลังที่สุดแล้ว ใบมีดของไทสันดูค่อนข้างอ่อนแอแม้ว่ามันจะไวกว่าที่ตามองเห็นก็ตามในสายต
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณไม่เห็นหรือว่าไทสัน วูดส์ซึ่งชนะการแข่งขันห้ารอบติดต่อกันถูกขวานของยูจีน โบวี่ฟันจนพ่ายแพ้ไป?“คุณไม่เห็นเหรอว่ายูจีนแข็งแกร่งแค่ไหน?“จัสติน วอล์กเกอร์กำลังเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู และนั่นจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไป แล้วนี่คุณพยายามจะทำอะไร?“คุณวางแผนที่จะหยุดเขา?“คุณมีค่าพอหรือไง”แองเจลิน่า จอห์นและคนอื่น ๆ จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ‘ชายผู้ไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนี้ยังกล้าท้าทายจัสตินทั้งที่ก็เห็นกับตาแล้วว่ายูจีนเข้ามาอย่างแข็งแกร่งแล้วนี่เขายังทำราวกับว่ากำลังจะขึ้นไปต่อสู้บนสังเวียนอีก’'เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร''น่าขันอะไรอย่างนี้!'ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ แล้วตอบอย่างใจเย็นว่า “นายหญิงวอล์กเกอร์ ถ้าอย่างนั้นเรามาพนันกันไหมล่ะ”"หืม?"แองเจลิน่าตัวแข็งชื่อ“ผมสามารถทำให้ยูจีนลอยไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว ถ้าผมทำไม่ได้ ผมยินดีที่จะคลานออกไปจากที่นี่ในวันนี้“แต่ถ้าผมทำได้ คนจะต้องเป็นคนคลานออกไปจากที่นี่ ฟังดูเป็นไงบ้าง”ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทีไม่ยืดอ่ะราวกับว่าเขากำลังพูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง"คุณ…"แองเจลิน่าไม่รู้ว
สายตาของจัสติน วอล์คเกอร์เปลี่ยนไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก จากนั้นเขาก็ตัวแข็ง“ฉันบอกให้ชายคนนี้ออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?“ทำไมเขาถึงยังอยู่ในสังเวียน?“เขาคู่ควรงั้นหรือ”ในเวลานั้น จัสตินไม่ต้องการให้ใครมาทำลายช่วงเวลาของเขาแม้ว่าเขาจะดูหมิ่นฮาร์วีย์ แต่เขาต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีฝีมือดีทีเดียวแต่หลังจากคิดว่านี่เป็นสังเวียนของหลงเหมิน จัสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้ที่ไม่ได้มาจากหลงเหมินจะไม่สามารถเข้าไปในสังเวียนได้แม้แต่ไทสัน วูดส์ก็ถูกสันนิษฐานว่าเป็นสาวกของหลงเหมิน ก่อนที่จะเข้าสู่สังเวียน“เฮ้ เฮ้ เฮ้ เด็กนี่มาจากไหน?”“ไม่ว่าใครก็เข้าไปเดินเล่นในสังเวียนของหลงเหมินสาขามอร์ดูได้งั้นหรือ?”“เขาไม่มีสมองหรือไง? เขาไม่รู้หรือไงว่าถ้าเขาขึ้นสังเวียนในตอนนี้ ก็เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายยูจีน โบวีและหัวหน้าวอล์คเกอร์”“เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร! เขากำลังรนหาที่ตาย!”หลายคนแสดงความสงสาร ชายที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาอย่างเขากำลังขีดเส้นตายของตัวเองทันทีที่เขาปีนขึ้นไปบนสังเวียนแต่ที่ฝั่งตรงข้ามของอัฒจรรย์สูง ราเชล ฮาร์ดี และไอเดน บาวเออร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวในขณะที่แสดงความชื่นชมเมื่อพว