ฮาร์วีย์ ยอร์กมองอย่างเย็นชาไปที่แองเจลิน่า จอห์นและเพื่อนสาวของเธอ“เห่าเสร็จแล้วหรือยัง?”“ถ้าเสร็จแล้วก็ถอยไป”ไคท์ วอล์คเกอร์ ไม่รู้ว่าฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังจะทำอะไร แต่เธอไม่ได้หยุดเขาแองเจลิน่ามองฮาร์วีย์ด้วยสายตาแปลก ๆ แล้วอุทานเบา ๆ ว่า “หยุดมาวุ่นวายได้แล้ว คุณยอร์ก นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะเข้ามายุ่งย่ามได้นะ“นายรู้ความลับของฉันแล้วมันทำไมล่ะ?“ความลับนี้ทำอะไรจัสติน วอล์กเกอร์ไม่ได้ด้วยซ้ำ!“ถ้าคิดที่จะขวางการขึ้นสู่อำนาจของเขาต้องขอบอกเลยว่าคุณน่ะมันฝันกลางวัน!แองเจลิน่ารู้จักจัสตินดีเกินไปจัสตินตั้งใจแน่วแน่ที่จะเข้ารับตำแหน่งเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่นั่นคือเหตุผลที่เขาจะได้รับสิ่งที่เขาต้องการในวันนั้นอย่างแน่นอน ถ้ามีใครมากขวางไม่ให้เขาทำเช่นนั้น เขาก็จะข้ามศพคนพวกนั้นไป ฮาร์วีย์มุ่งความสนใจไปที่ทิศทางของจัสติน ชายผู้ซึ่งฆ่าภรรยาของตัวเองเพื่อไม่ให้มีอะไรมาฉุดรั้งตัวเองไว้ กำลังเหล่มองสังเวียนตรงหน้า และดูราวกับไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาประทับใจได้ ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ตอบว่า “ในเมื่อผมบอกว่าเขาไม่สามารถรับตำแหน่งนี้ไว้ได้เขาก็ทำไม่ได้“เพร
บนสังเวียนการแกว่งดาบของไทสัน วูดส์ตามด้วยแสงจ้า หน้าอกของศิษย์ของหลงเหมินที่อยู่ตรงหน้าเขามีเลือดพุ่งออกมา จากนั้นเขาก็ล้มลงไปกองบนพื้นและแน่นิ่งไปในทันที พวกเขาสู้กันบนสังเวียน อย่างเอาเป็นเอาตาย ชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ของพวกเขาย่อมหมายถึงชีวิตหรือความตายเป็นปกติจนถึงตอนนี้จัสติน วอล์กเกอร์แพ้ห้าเกมติดต่อกันเขาเหลือศิษย์ที่จะสู้แทนเขาอีกเพียงแค่คนเดียวแต่จัสตินไม่ได้แสดงท่าทีท้อแท้ในขณะนั้น เขาพินิจมองไทสันในขณะที่ความสนใจของเขากำลังพลุ่งพล่าน จากนั้นก็โบกมือเบา ๆ ฟุ่บ!ชายคนหนึ่งซึ่งสูงประมาณหกฟุตห้า ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากทางเดินและกระโดดขึ้นไปบนสังเวียน“รอบต่อไป ไทสัน วูดส์ ปะทะ ยูจีน โบวี!”ฝูงชนต่างคลั่งไคล้หลังจากได้ยินชื่อของยูจีนยูจีน แม่ทัพใหญ่อันดับสูงสุดของจัสตินยังเป็นศิษย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหลงเหมินสาขามอร์ดูอีกด้วย!ผู้ชายอย่างเขามีชื่อเสียงสูงมากในหลงเหมินสาขามอร์ดูเขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขาเป็นเวลานาน และเขาเพิ่งกลับมาในวันนั้นขณะที่เจ้าภาพกำลังแนะนำตัว ยูจีนก็กระโดดขึ้นเวทีพร้อมกับควงขวานในมือเขามีรูปร่างสูงเกินมนุษย์ทั้งยังมีกล้ามท้องที่ดูกำยำ ราวกับห
"ตายซะ!"ยูจีน โบวีส่งเสียงร้องกังวานราวกับว่ามันเป็นเสียงคำรามของสิงโตเสียงร้องคำรามของยูจีนแทนที่เสียงโห่ร้องของฝูงชน เจ้าถิ่นถึงกับกระอักออกมาเป็นเลือดและแทบจะหมดสติไปด้วยซ้ำแองเจลินา จอห์นและพรรคพวกหน้าซีดเพราะความกลัว บางคนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ราเชล ฮาร์ดีและไอเดน บาวเออร์ มองหน้ากันและเห็นความตระหนกในดวงตาของกันและกันพวกเขารู้ว่ายูจีนแข็งแกร่ง แต่ไม่คิดว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ในทางกลับกัน จัสติน วอล์กเกอร์กำลังยิ้มแก้มปริ ยิ่งการปรากฏตัวของยูจีนน่าตกใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าจัสตินมีคนอื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วนที่เหมือนกับยูจีนอยู่ในกำมือของเขา จัสตินจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในฐานะหัวหน้าสาขายูจีนบั่นทอนไทสัน ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยฟุ่บ!ยูจีนเด็ดขาด เขาเหวี่ยงขวานลงในทันทีที่เขาได้เปรียบ เขาเดินไปข้างหน้าด้วยรัศมีที่เปี่ยมไปด้วยเจตนาสังหาร พร้อมที่จะจบชีวิตของไทสันไทสันไม่มีทางเลือกอื่น ดาบที่เอวของเขาเปล่งประกายออกมาในทันทีแต่เมื่อเทียบกับยูจีนที่ทรงพลังที่สุดแล้ว ใบมีดของไทสันดูค่อนข้างอ่อนแอแม้ว่ามันจะไวกว่าที่ตามองเห็นก็ตามในสายต
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณไม่เห็นหรือว่าไทสัน วูดส์ซึ่งชนะการแข่งขันห้ารอบติดต่อกันถูกขวานของยูจีน โบวี่ฟันจนพ่ายแพ้ไป?“คุณไม่เห็นเหรอว่ายูจีนแข็งแกร่งแค่ไหน?“จัสติน วอล์กเกอร์กำลังเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู และนั่นจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไป แล้วนี่คุณพยายามจะทำอะไร?“คุณวางแผนที่จะหยุดเขา?“คุณมีค่าพอหรือไง”แองเจลิน่า จอห์นและคนอื่น ๆ จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ‘ชายผู้ไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนี้ยังกล้าท้าทายจัสตินทั้งที่ก็เห็นกับตาแล้วว่ายูจีนเข้ามาอย่างแข็งแกร่งแล้วนี่เขายังทำราวกับว่ากำลังจะขึ้นไปต่อสู้บนสังเวียนอีก’'เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร''น่าขันอะไรอย่างนี้!'ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ แล้วตอบอย่างใจเย็นว่า “นายหญิงวอล์กเกอร์ ถ้าอย่างนั้นเรามาพนันกันไหมล่ะ”"หืม?"แองเจลิน่าตัวแข็งชื่อ“ผมสามารถทำให้ยูจีนลอยไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว ถ้าผมทำไม่ได้ ผมยินดีที่จะคลานออกไปจากที่นี่ในวันนี้“แต่ถ้าผมทำได้ คนจะต้องเป็นคนคลานออกไปจากที่นี่ ฟังดูเป็นไงบ้าง”ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทีไม่ยืดอ่ะราวกับว่าเขากำลังพูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง"คุณ…"แองเจลิน่าไม่รู้ว
สายตาของจัสติน วอล์คเกอร์เปลี่ยนไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก จากนั้นเขาก็ตัวแข็ง“ฉันบอกให้ชายคนนี้ออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?“ทำไมเขาถึงยังอยู่ในสังเวียน?“เขาคู่ควรงั้นหรือ”ในเวลานั้น จัสตินไม่ต้องการให้ใครมาทำลายช่วงเวลาของเขาแม้ว่าเขาจะดูหมิ่นฮาร์วีย์ แต่เขาต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีฝีมือดีทีเดียวแต่หลังจากคิดว่านี่เป็นสังเวียนของหลงเหมิน จัสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้ที่ไม่ได้มาจากหลงเหมินจะไม่สามารถเข้าไปในสังเวียนได้แม้แต่ไทสัน วูดส์ก็ถูกสันนิษฐานว่าเป็นสาวกของหลงเหมิน ก่อนที่จะเข้าสู่สังเวียน“เฮ้ เฮ้ เฮ้ เด็กนี่มาจากไหน?”“ไม่ว่าใครก็เข้าไปเดินเล่นในสังเวียนของหลงเหมินสาขามอร์ดูได้งั้นหรือ?”“เขาไม่มีสมองหรือไง? เขาไม่รู้หรือไงว่าถ้าเขาขึ้นสังเวียนในตอนนี้ ก็เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายยูจีน โบวีและหัวหน้าวอล์คเกอร์”“เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร! เขากำลังรนหาที่ตาย!”หลายคนแสดงความสงสาร ชายที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาอย่างเขากำลังขีดเส้นตายของตัวเองทันทีที่เขาปีนขึ้นไปบนสังเวียนแต่ที่ฝั่งตรงข้ามของอัฒจรรย์สูง ราเชล ฮาร์ดี และไอเดน บาวเออร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวในขณะที่แสดงความชื่นชมเมื่อพว
ด้วยเสียงตบที่ดังสนั่น ยูจีน โบวีกระแทกกับใต้สังเวียนหลังจากถูกส่งตัวลอยไปฝูงชนตัวแข็งค้าง!ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นภาพนั้น พวกเขาคิดว่าพวกเขาตาฝาดไป'หนึ่งตบ?!''เขาสามารถส่งยูจีนให้ลอยออกไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวราวกับว่าเขาเป็นเทพแห่งสงคราม!'ในขณะนี้ฝูงชนต่างพากันเงียบกริบจัสติน วอล์กเกอร์สั่นสะท้าน เขาไม่อาจควบคุมการสั่นของมือขวาได้หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาสะดุ้งเล็กน้อย ในขณะที่รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กต้องการเตือนให้เขานึกถึงช่วงเวลาที่เขาถูกตบหน้าร่างกายของแองเจลิน่า จอห์นและเพื่อน ๆ ของเธอแข็งทื่อ มีคนตบหน้าตัวเองอย่างแรงเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ฝันไปฮาร์วีย์ตบยูจีนจนลอยออกจากสังเวียนได้จริง ๆแม้แต่พิธีกรเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรหลังจากเห็นสิ่งนี้แปะ แปะ แปะ!หลังจากนั้นไคท์ วอล์คเกอร์ก็ปรบมือทันที เธอกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจและตื่นเต้นเธอรู้ว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่ง แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้!การกระทำของไคท์ทำให้ฝูงชนทั้งหมดตื่นตะลึง ในไม่ช้าเสียงปรบมือดังกึกก้องภายในบูโดกันแม้แต่สาว
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงซุบซิบไปทั่วบริเวณทุกคนรู้สึกว่าชื่อของฮาร์วีย์ ยอร์กฟังดูคุ้น ๆ แต่แล้วพวกเขาก็นึกอะไรบางอย่างออก“ฮาร์วีย์ ยอร์ก หัวหน้าสาขายอร์ก”“เขาเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับการตายของหัวหน้าบาวเออร์ไม่ใช่หรือ”"โอ้พระเจ้า! ไอเดน บาวเออร์ เป็นลูกชายของเขาไม่ใช่เหรอ?! ราเชล ฮาร์ดีเองก็เป็นศิษย์เอกของเขาเช่นกัน!”“ทำไมพวกเขาถึงช่วยคนที่ฆ่าหัวหน้าบาวเออร์ให้ก้าวขึ้นสู่อำนาจล่ะ?!”“แต่ถ้าฮาร์วีย์ไม่ใช่หัวหน้าสาขา ทำไมพวกเขาถึงเคารพเขามากขนาดนี้?”“ฉันได้ยินข่าวลือว่ามีหัวหน้าสาขาที่ได้รับเลือกสำหรับสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูอยู่แล้ว ไม่ใช่เขาจริง ๆ ใช่ไหม?”“การต่อสู้ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องตลกฉากใหญ่ใช่ไหม?!”“ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ใช่หรอก อย่างน้อยเราทุกคนก็ได้รู้ว่าแม้แต่คนอย่างยูจีนก็ตบหน้าหัวหน้ายอร์กไม่ได้...”การซุบซิบแพร่กระจายไปทั่วสถานที่ในขณะที่จัสตินและผู้ติดตามของเขาแสดงท่าทีไม่เชื่ออย่างที่สุดพวกเขาต้องตกตะลึงเพียงใดที่เห็นฮาร์วีย์ยืนอยู่กลางเวทีในขณะที่ราเชลและไอเดนโค้งคำนับด้วยความเคารพแม้แต่คนไร้สมองก็ยังรู้ว่าชายคนนี้น่าจะเป็นหัวหน้าสาขามาก
จากนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กก็พูดต่อ“สำหรับการตายของเก๊บ โบวี และเรื่องที่ว่าใครเป็นคนทำนั้น ผมคิดว่าในตอนนั้นมีสาวกหลงเหมินจำนวนมากที่อยู่กับผมด้วย พวกเขาน่าจะสามารถให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลได้“ผมคิดว่าผมไม่จำเป็นต้องอธิบายให้คุณฟังเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้“แต่นายท่านแห่งหลงเหมินขอให้ผมรับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู“นั่นคือเหตุผลที่อย่างน้อยผมก็ควรอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์นั้นโดยคร่าว ๆ“ตอนนี้ราเชล ฮาร์ดี และไอเดน บาวเออร์ ได้เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว และเชื่อในคำอธิบายของผม ปัจจุบันพวกเขาทำงานให้ผม“รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์และผู้ติดตามของเขาคือคนที่จะต้องฟังคำอธิบายของผม“เนื่องจากผมมาที่นี่เพื่อรับตำแหน่งหัวหน้าสาขา และจะไม่มีอะไรหยุดผมจากการทำเช่นนั้นได้“ผมมายืนอยู่ตรงนี้ ตอนนี้ ถ้าใครหน้าไหนไม่พอใจ ก็ขึ้นสังเวียนมาแล้วมาสู้กับผม! ฉันจะสละตำแหน่งให้กับใครก็ตามที่สามารถเอาชนะผมได้!”ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น แต่น้ำเสียงของเขาสื่อได้ถึงอำนาจที่แท้จริงของเขาเช่นกันฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้าง พวกเขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะเป็นหัวหน้าสาขามอร์ดูที่ได้รับการแต่งตั้งของหลงเหมิน