"หวืด!"การเคลื่อนไหวครั้งนี้ของเดนเซล วอชิงตันสามารถผ่าภูเขาฮัวได้ ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเขาทุ่มจนสุดตัวเขามีความมุ่งมั่นและกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับฮาร์วีย์ ยอร์กให้ตายกันไปข้างหนึ่ง โดยต้องการบังคับให้ิรกฝ่ายล่าถอยไปทว่าฮาร์วีย์กลับไม่สะท้กสะท้าน และเขายังคงฟาดฟันด้วยมีดในมือต่อไปแกร๊ง!!ด้วยเสียงที่คมชัด มีดยาวหัวตัดในมือของเดนเซลก็หักออกเป็นสองท่อน และสีหน้าเหลือเชื่อฉายเด่นหราบนใบหน้าของเขา"น่าสนใจ"ฮาร์วีย์พยักหน้าเล็กน้อยขณะพลิกมีดยาวหัวตัดในมืออีกครั้งในตอนนี้เดนเซลเริ่มวิตกกังวล จากนั้นเขาก็พูดโดยไม่รู้ตัวว่า “ไม่…”"หยุด!"สีหน้าของบิ๊กฟลายก็เปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน และเขาเอ่ยปรามฮาร์วีย์ให้หยุดทว่าฮาร์วีย์กำลังจะฟันคอของเดนเซล ก่อนที่เสียงของเขาจะขาดห้วงไป“แกจะฆ่าเจ้านายของเราไม่ได้! แกไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเขา!”“แกรู้ไหมว่าเจ้านายของเราคือใคร?”มีดยาวหัวตัดในมือของฮาร์วีย์หยุดกะทันหันหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ใบมีดยังติดอยู่ที่คอของเดนเซลและฮาร์วีย์ก็ไม่ได้ขยับมันต่อจากนั้นเขาก็มองไปที่บิ๊กฟลายด้วยความอยากรู้อยากเห็นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น บอกผมมาสิว่าเขา
จากนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กก็นั่งบนโซฟาและดื่มชาด้วยตัวเองหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จในไม่ช้า ไอเดน บาวเออร์ก็รีบมายังที่แห่งนี้พร้อมกับคนอีกนับโหลมอร์ดูเป็นถิ่นของเขา หลังจากทักทายเคารพฮาร์วีย์ด้วยความเคารพแล้ว เขาก็รีบไปทำความสะอาดที่เกิดเหตุทันทีนอกจากผู้คนจะถูกนำออกไปและศพก็ได้รับการเก็บกวาดแล้ว เจ้าหน้าที่มืออาชีพก็เข้าซ่อมแซมพื้นไม้ที่เสียหายและกำจัดกลิ่นคาวของเลือดออกราเชล ฮาร์ดีปรากฏตัวต่อหน้าฮาร์วีย์ เมื่อไอเดนและคนของเขาจากไปหลังจากจัดการเรื่องนี้แล้วเธอโค้งคำนับให้ด้วยความเคารพ “นายน้อยยอร์ก กิจการของสาขามอร์ดูแห่งหลงเหมินเกือบจะเรียบร้อยแล้ว”“หมาบ้าจัสติน วอล์คเกอร์ตกลงกับเราว่าจะขึ้นสังเวียนในอีกสามวันต่อจากนี้ ผู้ชนะจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขามอร์ดูแห่งหลงเหมิน”“กรุณาสั่งมาได้เลยค่ะ นายน้อยยอร์ก”“เราควรตอบตกลงหรือควรจะฆ่าพวกมันทิ้งให้หมดดี?”ฮาร์วีย์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ในเมื่อมันสามารถช่วยเราแก้ปัญหาได้ เราก็มาใช้วิธีที่เปลืองพลังงานน้อยที่สุดกันเถอะ”“นอกจากนี้ ช่วงนี้ก็รุกให้หนักขึ้นกว่าเดิมหน่อยแล้วกัน หาทางยึดถิ่นที่อยู่ในมือของจัสตินมาเป็นของเราซะ”“ต้อ
ฮาร์วีย์ ยอร์กโทรหาซีนเธียร์ ซิมเมอร์อีกครั้งหลังจากเรื่องนี้ยุติลงช่วงนี้ซีนเธียร์จะไม่กลับมาที่วิลล่า เพราะเธอจะต้องถ่ายทำต่อไปอีกสองสามวันหลังจากฮาร์วีย์วางสาย เขาก็สั่งให้ไทสัน วูดส์จัดหากำลังคนมาเพิ่ม เขายังสามารถเรียกตัวยอดฝีมือบางคนจากบัควู้ดมาได้หากจำเป็นน่าเสียดายที่คนที่เบลลามี่ เบลคส่งมายังมาไม่ถึง มิฉะนั้นฮาร์วีย์จะไม่รู้สึกว่าเขาขาดกำลังคนอย่างนี้หลังจากจัดการเรื่องนี้แล้ว ฮาร์วีย์ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาดูอยู่สักพัก ยังไม่มีข่าวคราวจากอีวอนน์ ซาเวียร์ แถมพอเขาโทรไปหาอีกฝ่าย สายก็ดันไม่ว่างเสียอย่างนั้นหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งฮาร์วีย์ก็ส่งข้อความบอกอีวอนน์ว่าหากพรุ่งนี้เขายังไม่มีข่าวจากเธอ เขาจะไปเยี่ยมเธอด้วยตัวเองแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้ควบรวมทรัพยากรขอสาขามอร์ดูแห่งหลงเหมินเลยก็ตาม แต่หากยังไม่มีข่าวจากอีวอนน์ เขาก็คงรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว***เช้าวันรุ่งขึ้นฮาร์วีย์ตื่นขึ้นเพื่อรับประทานอาหารเช้าและกำลังจะจัดการเรื่องของอีวอนน์แต่ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นหลังจากกดรับสายแล้ว เสียงของเคลลี่ มาโลนก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “ฮาร์วีย์ วันนี้หลานต้องไม่สา
เห็นได้ชัดว่าเคลลี่ มาโลนใส่ใจฮาร์วีย์ ยอร์กมาก เขาตั้งใจอย่างมากที่จะให้ฮาร์วีย์อยู่บนเส้นทางที่ถูกต้องแม้ว่าการกระทำของเคลลี่จะดูสุดโต่งและไม่ยุติธรรมเล็กน้อย แต่ฮาร์วีย์ก็ยังรู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมากเพราะท้ายที่สุดแล้ว เคลลี่ก็ทำเพื่อประโยชน์ของเขาเอง เขายินดีที่จะซื้อบ้านและรถให้เขาด้วยซ้ำนอกจากนี้เขายังเข้าใจได้เลยว่าหากวันนี้เขาไม่ไปทำงาน เคลลี่คงจะโกรธเขาน่าดูดังนั้นเขาจึงยิ้มและตอบกลับทางโทรศัพท์ว่า “ลุงมาโลน ไม่ต้องห่วง ผมจะไปทำงานเดี๋ยวนี้“ผมจะตั้งใจทำงานและจะไม่ทำให้ลุงผิดหวัง”“นั่นแหละ เด็กดี!”น้ำเสียงของเคลลี่ฟังดูร่าเริงเล็กน้อย “จำไว้ว่าคุณต้องมีหลักการ เช่นเดียวกับพ่อแม่ของหลาน!”เคลลี่ค่อนข้างหงุดหงิดในตอนที่เขาจากไปเมื่อวานนี้และการพูดว่าจะไม่ถือสาเรื่องคำมั่นสัญญาของเด็ก ๆ ก็เป็นเพียงคำพูดตอนกำลังโมโหก็เท่านั้นเขารู้สึกว่าหากฮาร์วีย์ตั้งตัวได้และมีชีวิตดีขึ้น เขาอาจมีอนาคตร่วมกับเฮเซล มาโลนเคลลี่ยังคงรู้สึกว่าฮาร์วีย์ ซึ่งเป็นคนที่เขารู้จักทุกซอกทุกมุม ย่อมดีกว่าคนอย่างสตีเว่น วอล์คเกอร์ อย่างน้อยลูกสาวของเขาจะได้ไม่ต้องลำบากในอนาคตหลังจากวางสา
ในสายตาของสตีเว่น วอล์คเกอร์นั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยันฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกระจอก ๆ ที่พอมีฝีมือ แต่แล้วไงล่ะ?สุดท้ายก็ยังต้องหาเงินเลี้ยงชีพอยู่วันยันค่ำตราบใดที่ฮาร์วีย์ทำงานในไคเซ็น กรุ๊ป เขาก็สามารถฆ่าหมอนี่ได้ทุกวิถีทาง!ในความเห็นของสตีเว่น แม้ไบรอัน โฮลท์จะใช้คนของหลงเหมิน เขาก็ยังจัดการกับฮาร์วีย์ไม่ได้หลังจากคุกเข่าในครอบครัววอล์คเกอร์ทั้งวันทั้งคืน ในที่สุดเขาก็เข้าใจเรื่องนี้การใช้กำลังบดขยี้ผู้คนเป็นวิธีที่ทรงพลังที่สุดพนักงานสาวสวยสองสามคนเหลือบมองสัญญาโดยอัตโนมัติ จากนั้นทุกคนก็ยกมือขึ้นป้องปากด้วยความประหลาดใจหลังจากนั้น สีหน้าที่พวกเธอมองไปที่ฮาร์วีย์ก็เต็มไปด้วยความขมขื่นลูกค้าสองคนนี้จัดการได้ยากมากแม้แต่สตีเว่นก็ไม่อาตจัดการพวกเธอได้ด้วยตัวเอง แต่เขากลับต้องการให้ฮาร์วีย์จัดการเรื่องนี้ภายในสามวัน แน่นอนว่าเขาคิดจะใช้เรื่องนี้ทำให้ฮาร์วีย์ต้องเดินออกไปจากที่นี่ด้วยตัวเขาเอง!เฮเซลพูดขึ้นโดยไม่ต้องคิดว่า “ผู้จัดการวอล์คเกอร์ ฮาร์วีย์เป็นพนักงานใหม่และไม่คุ้นเคยกับรายละเอียดปลีกย่อยของธุรกิจ คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม ให้เขา…”สต
สตีเว่น วอล์คเกอร์ตัวสั่นด้วยความโกรธเขาเป็นญาติห่าง ๆ ของจัสติน วอล์คเกอร์ ยิ่งไปกว่านั้นเขาทั้งสูง หล่อเหลา และถือว่าเป็นหนุ่มอนาคตไกลแต่คนอย่างเขาก็ยังไม่สามารถสร้างความประทับใจให้กับเฮลีย์ สมิธ และแอนนา วินทัวร์จนทำให้พวกเธอเซ็นสัญญาได้สำเร็จเลยแล้วกับฮาร์วีย์ ยอร์กที่เพิ่งทำงานได้แค่สิบนาที และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบริษัทนี้ดำเนินธุรกิจประเภทใด ในตอนนี้กลับมาบอกว่าเขาสามารถจัดการทุกอย่างได้ด้วยการโทรออกเพียงครั้งเดียว?”ล้อกันเล่นรึไง?!พนักงานสาวสวยคนหนึ่งเย้ยหยันและพูดขึ้นว่า “นายน้อยวอล์คเกอร์ เด็กเส้นนี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบริษัทของเราทำธุรกิจอะไร แต่ก็ยังทำโอ้อวดถือดีอยู่ได้ หน้าหนาอะไรอย่างนี้!”พนักงานหญิงอีกคนก็เอ่ยเสริมอย่างเย้ยหยันว่า “โทรแค่กริ๊งเดียวก็ทำให้เฮลีย์กับแอนนามาถึงที่นี่ได้แล้วเหรอ? เขาคิดว่าตัวเองเป็นนายน้อยของตระกูลสิบอันดับแรกหรือไง?!”พนักงานหญิงอีกคนเม้มปากแล้วพูดขึ้นว่า “เลิกเสแสร้งสักทีเถอะ! ยิ่งตอนนี้คุณเสแสร้งมากเท่าไหร่ ต่อไปคุณก็จะยิ่งอับอายมากเท่านั้น!”ฮาร์วีย์ชงกาแฟและจิบมันเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่างวางเฉยว่า “รออีกครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวก็รู้”“ฮาร
ฮาร์วีย์ ยอร์กมองไปที่สตีเว่น วอล์คเกอร์อย่างไม่แยแส “เอาล่ะ ถือว่าคุณรับปากแล้ว!”“ฮาร์วีย์ ทำไมคุณถึงเป็นคนแบบนี้นะ?”ใบหน้าสวยของเฮเซล มาโลนเต็มไปด้วยความผิดหวัง “ฉันผิดหวังจริง ๆ ฉันไม่ควรแนะนำคุณเลย!”“การที่คุณมาที่นี่ เป็นเพียงความอัปยศสำหรับฉัน!”“ฉันรู้ว่าคุณชอบกับฉัน อยากจะแสดงความสามารถของตัวเองต่อหน้าฉัน!”“และหวังให้ฉันหันมามองคุณ!“หวังจะเติมเต็มความปรารถนาตัวเอง แถมยังอยากไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่คู่ควรอีก!”“แต่อย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม?”“วางศักดิ์ศรีของตัวเองลงเสียที!”“ยิ่งคุณทำตัวแบบนี้ ก็รังแต่จะทำให้ฉันเกลียดคุณ?”“ยิ่งกว่านั้น เมื่อวานฉันบอกคุณไปอย่างชัดเจนแล้วว่าการหมั้นหมายของเราสมัยเด็ก ก็เป็นแค่เรื่องไร้สาระ!”“กาจะเข้าฝูงหกได้ยังไง?!”“คุณอยากจะประสบความสำเร็จโดยอาศัยคำสัญญาบ้า ๆ บอ ๆ พวกนี้งั้นหรือ? คุณคิดว่ามันเชื่อถือได้รึไง? มันเป็นไปได้หรือ?"ในสายตาของเฮเซล ฮาร์วีย์เป็นเพียงปลิงที่คิดแต่จะสูบเลือดสูบเนื้อคนอื่น!ฮาร์วีย์เพิ่งกลายเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านและเพิ่งถูกไล่ออกมา ตอนนี้เขายังคิดดจะมาเกาะแกเศรษฐีนีอย่างเธอขึ้นมาอีกทำไมเขาไม่คิดที่จะตักน้ำ
พนักงานคนอื่น ๆ ต่างตกอยู่ในความงุนงง ในขณะที่มองไปที่ผู้หญิงสองคนเฮเซล มาโลนอึ้ง!สตีเว่น วอล์คเกอร์ก็อึ้ง!นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?พวกเขาไม่มีทางเชื่อแน่ว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะทำให้ผู้หญิงสองคนนี้มาที่นี่ได้ด้วยการโทรศัพท์เพียงครั้งเดียว!ที่สำคัญที่สุดคือพวกเธอมาภายในเวลาครึ่งชั่วโมงได้จริง ๆ พวกเธอไม่กล้ามาสายเลยแม้แต่น้อย...นี่ นี่ นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไง?สิ่งที่ทำให้เฮเซลรู้สึกรับไม่ได้ที่สุดก็คือการที่ทั้งสองคนพูดกับฮาร์วีย์ด้วยความเกรงใจ ไม่ว่าจะเป็นเฮลีย์ สมิธหรือแอนนา วินทัวร์ราวกับว่าฮาร์วีย์เป็นคนใหญ่คนโตเปลือกตาของสตีเว่นกระตุก “เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง?!”พนักงานสาวสวยกลุ่มหนึ่งก็รู้สึกร้อนเห่อที่ใบหน้าชอบกล แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ได้พูดอะไร แต่ภาพนี้ก็เป็นการตบหน้าพวกเธออย่างแรง“มาได้สักที”ฮาร์วีย์ยืนขึ้นอย่างไม่ยี่หระและโยนสัญญาไปให้พวกเธออย่างไม่แยแส “นี่คือสัญญาสองฉบับที่ผมได้รับมอบหมายมาหลังจากเริ่มทำงานที่นี่ กรุณาลงนามให้ด้วย”ทำตัวแบบนี้กับลูกค้าได้เหรอ?!เขาควรให้เกียรติอีกฝ่ายมากกว่านี้ไม่ใช่หรือ?ทำไมฮาร์วีย์ถึงทำเหมือนกำลังออกคำสั่งอ