เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เดินไปตบนางพญางู ทำให้เธอกระเด็นไปอีกครั้ง“ผมตบคุณแล้วเป็นอะไรเหรอ?”ฮาร์วีย์เหยียบข้อมือของนางพญางูอย่างแรงแกร๊ก!เสียงกระดูกหักของเธอดังลั่นไปทั่ว“คุณคิดว่าผมไม่กล้าตบคุณเพียงเพราะคุณเลี้ยงงูเหรอ?”แกร๊ก!“คุณต้องการที่จะทำร้ายภรรยาของผม? อะไรทำให้คุณกล้าอย่างนั้น?”แกร๊ก!“ตบน้องภรรยาผมเหรอ? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?"แกร๊ก!“คุณไม่ได้่ต้องการแค่จะหักแขนขาของผมเท่านั้น แต่คุณยังต้องการชีวิตของผมด้วย? อะไรทำให้คุณคิดว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ?”ฮาร์วีย์หักกระดูกของนางพญางูทีละชิ้นในทุกคำที่เขาพูดเมื่อเขาพูดจบ แขนขาของนางพญางูก็หักจนหมด และเธอก็นอนปวกเปียกอยู่กับพื้น ชักกระตุกด้วยความเจ็บปวดใบหน้าที่เคร่งขรึมและเย่อหยิ่งในตอนแรกของเธอกลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ภายใต้แสงไฟ ทั้งตัวของเธอดูน่ากลัวและน่าสังเวชอย่างยิ่งฝูงชนทั้งหมดตกตะลึงผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอก็ยิ่งตกตะลึงพวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะกล้าสู้กลับ แถมเขายังทำลายแขนขาของนางพญางูทิ้งจนหมด!นางพญางูเป็นเบี้ยตัวสำคัญที่เจ้าชายฌองส่งมาโดยเฉพาะ เธอเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถต่อสู้กับคน
ซีนเธียร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ฉันไม่กลัวหรอก พี่เขยไม่ได้ปกป้องฉันนี่!”“ถ้าฉันเสียโฉม พี่เขยจะต้องรับผิดชอบ!”แมนดี้กุมขมับด้วยความรำคาญ “แค่ทำตามที่ฉันบอก หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เธอเป็นผู้หญิง ไม่ละอายหน่อยเหรอพูดแบบนั้น?”“ไม่ได้ยินที่พี่พูดเหรอ! เร็วเข้าและเอาน้ำแข็งประคบหน้าเสีย!”ลิเลียนกรีดร้องด้วยความโมโห เธอกระโดดโลดไปมาลูกสาวคนโตของเธอถูกลูกเขยไร้ยางอายคนนี้หลอก ถ้าเขาคว้าลูกสาวคนเล็กของเธอไปด้วย ลิเลียนก็อาจจะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงแม่น้ำเช่นกันเมื่อเห็นจุดจบอันน่าสยดสยองของนางพญางูด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ เธอจึงไม่กล้าแสดงท่าทีรุนแรงต่อ ฮาร์วีย์อีกแล้ว ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความคิดและพูดว่า “ลูกเขยผูเแสนดี ขอบคุณสำหรับเรื่องคืนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันเกรงว่าแมนดี้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส!”“ฉันเป็นแม่เธอ คุณต้องเข้าใจแน่ว่าทุกสิ่งที่ฉันพูดและทำก็เพื่อประโยชน์ของคุณ!”“เพราะงั้นคุณก็อย่าถือสาฉันเลย!”ฮาร์วีย์ทำได้เพียงยิ้มอย่างเงียบ ๆ นิสัยของลิเลียนเป็นแบบนี้มาตลอด และเขาก็ชินกับมันมานานแล้ว“อืม ไปดูทีวีกับแมนดี้เถอะ ฉันกับพ่อจะจัดการเรื่องวุ่นวายที่เหลือเอง” ลิเลียน
ทั้งสองนอนหลับไปโดยสวมชุดเต็มยศ ไม่มีใครล้ำเส้นที่ขีดไว้เวลาบ่ายสองโมง เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก็ทำให้พวกเขาสะดุ้งตื่นฮาร์วีย์ตกใจมาก เขากลับมารู้สึกตัวเมื่อรู้ว่านั่นไม่ใช่เสียงของโทรศัพท์เขาแมนดี้รีบรับโทรศัพท์ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปในทันที "อะไรนะ? นางพญางูและลูกน้องของเธอตายหมดแล้วเหรอ?!”เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของฮาร์วีย์ก็เปลี่ยนไปทันทีเขาไม่ได้ฆ่านางพญางูเพราะเขาต้องการให้แมนดี้มีทางออกอื่นไม่คิดเลยว่านางพญางูจะไม่รอดชีวิตอยู่ดีสถานการณ์นี้คล้ายกับการเสียชีวิตของโอลิเวอร์ บาวเออร์มากเกินไปแทบไม่ต้องสรุปสาเหตุ ฮาร์วีย์ก็แน่ใจว่าอีกฝ่ายกำลังพุ่งเป้ามาที่เขาโชคไม่ดีนักที่แมนดี้ถูกลากเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องยุ่งเหยิงนี้ด้วย***ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮาร์วีย์ แมนดี้ และครอบครัวของเธอไปที่งานศพที่นั่นมีรถตำรวจและรถหรูหลายคันหอเก็บศพที่ควรจะเงียบสงบกลับมีเสียงอึกทึกครึกโครม และผู้คนขวักไขว่ความสนใจทั้งหมดมุ่งตรงไปยังนางพญางูผู้ล่วงลับอย่างเสียไม่ได้เดิมทีการตายของเธอนั้นไม่มีความหมายอะไรนัก แต่เมื่อเกี่ยวข้องกับตระกูลฌองแห่งมอร์ดู มันจึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ ดังนั้
“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอจัดการกับลูกนอกสมรสของเธอไม่ได้ ฉันก็คงไม่ต้องส่งนางพญางูออกไปเพื่อดำเนินการตามกฎของตระกูลหรอก!”“ไม่อย่างนั้น หล่อนก็คงไม่ต้องไปบ้านเธอ และคงไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรด้วย!”“ฉันไม่รู้ว่าเธอฆ่านางพญางูหรือเปล่า แต่ต้องเกี่ยวข้องกับการตายก่อนวัยอันควรของเธออย่างแน่นอน!”“นางพญางูเป็นเทพธิดาของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู!”“ตอนนี้เธอตายแล้ว! เธอยังค้างคำอธิบายแก่ฉัน!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ใช้ความรุนแรงกับพวกเขาเล็กน้อย ไซม่อนและลิเลียนกลัวเกินกว่าจะหลบการโจมตีของเขา และจบลงด้วยการบาดเจ็บ“คุณปู่ ทำไมทำร้ายคนอื่นทั้งที่ไม่มีหลักฐานแบบนี้?!”แมนดี้และซีนเธียร์ทนไม่ได้ที่เห็นพ่อแม่ของพวกเธอถูกทุบตี พวกเธอรีบไปปกป้องไซม่อนและลิเลียน"ไปลงนรกซะ!"เมื่อเห็นแมนดี้ ร่องรอยของความโกรธฉายชัดในแววตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์ เขารีบหยิบไม้เท้าเข้าหาแมนดี้ทันทีแต่ในขณะที่ไม้เท้านั่นกำลังจะโดนหน้าผากของแมนดี้...ปัง!ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ด้านหลังก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าไม้เท้าไว้และพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ บ้านเมืองมีขื่อมีแป เราผ่านยุคแห่งความป่าเถื่อนและไร้กฏหมายในอดีตมานานแล้ว การทำ
“อะไรที่บอกว่าไม่นับ?!”“แม้แต่คำพูดของหัวหน้าตระกูลฌองแห่งมอร์ดูก็ไม่นับเหรอ?!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองฮาร์วีย์ด้วยความเย้ยหยัน“ยอร์ก! แกคิดจริง ๆ หรือว่าแกมีสิทธิ์มาทำตัวหยิ่งยโสต่อหน้าฉัน ในเมื่อแกก็เป็นเพียงเจ้าชายจากตระกูลที่ล่มสลาย?”“คิดว่าฉันยังเป็นฉันคนก่อนงั้นเหรอ?”“ตั้งแต่ฉันขึ้นเป็นหัวหน้า ฉันก็ไม่ใช่คนที่พวกไร้หัวนอนปลายเท้าอย่างนายจะขัดใจได้!”"มา! จัดการฮาร์วีย์ซะ! ตัดหัวเขาและใช้เลือดหัวเขาเซ่นให้กับนางพญางู!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ออกคำสั่งอย่างโกรธเกรี้ยวผู้คุ้มกันหลายคนขนาบข้างฮาร์วีย์ในทันที พวกเขาเป็นคนที่ทรงพลังที่ลูคัสส่งมาเพื่อปกป้องผู้อาวุโสซิมเมอร์โดยเฉพาะ พวกเขาไม่เพียงมีทักษะที่น่าทึ่ง แต่ยังทำงานได้อย่างเด็ดขาดและเชื่อฟังคำสั่งของผู้อาวุโสซิมเมอร์เพียงเท่านั้นในชั่วพริบตา พวกเขาชักปืนออกมาและเล็งไปที่ฮาร์วีย์"อย่า!"แมนดี้ผลักฮาร์วีย์ลงกับพื้นทันทีวิ้ง!ลำแสงห้าดวงปรากฎบนร่างของฮาร์วีย์จากทิศทางต่าง ๆ อย่างรวดเร็วและแม่นยำรูม่านตาของฮาร์วีย์หดตัว เขากอดแมนดี้ตามสัญชาตญาณและกลิ้งไปกับพื้น“อ๊าก!”ผู้คุ้มกันติดอาวุธตกเป็นเหยื่อของการโจมตีที่ไม่
ฮาร์วีย์จับแมนดี้และซีนเธียร์ไปส่งให้ไซม่อนกับลิเลียน จากนั้นเขาก็หยิบปืนขึ้นมาจากพื้นแล้วโยนไปให้ทั้งสี่คนใช้เพื่อป้องกันตัวจากนั้นฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินไปที่กลางโถงหลังจากทำเช่นนั้นไม่ว่าจุดประสงค์ของสำนักนินจาจากประเทศหมู่เกาะคืออะไร พวกนั้นย่อมมีเขาเป็นเป้าหมายอย่างแน่นอนดังนั้นคนที่อยู่กับเขาในตอนนี้จะเป็นอันตรายฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าเหตุใด สำนักนินจาจึงต้องการจะจัดการกับเขา แต่เขาแน่ใจอยู่อย่างหนึ่งว่าการตายของโอลิเวอร์และนางพญางูล้วนเป็นฝีมือของสำนักนินจา"ไอ้โง่! ฮาร์วีย์ ฉันจะให้เวลาแกสามวินาที รีบเข้ามาคุกเข่าซะ!”ชายที่ดูคล้ายตำรวจตะโกนขึ้น เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์“ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่าไอ้แก่นี่!”เขาเตะควินน์ลงกับพื้นและกระทืบเธอซ้ำรูม่านตาของฮาร์วีย์หดลง แต่เขาไม่ได้เอ่ยท้วงโถงที่มีเสียงดังเซ็งแซ่ค่อย ๆ เงียบลง ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างจดจ้องไปที่สารวัตรสีหน้าของผู้คุ้มกันของตระกูลฌองแห่งมอร์ดูแย่ลง พวกเขาเล็งปืนไปที่ผู้บุกรุกโดยเล็งไปที่จุดสำคัญทั้งหมด“ปล่อยผู้อาวุโสซิมเมอร์ไป!”“ปล่อยหัวหน้าซิมเมอร์ซะ!”“มอบตัวเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราจะยิง!”ผู้คุ้มกั
ผู้อาวุโสซิมเมอร์เจ็บปวดมาก เขาหายใจติดขัด ทำได้เพียงสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ไม่สามารถพูดได้มากนักเขาอยากจะตะโกนใส่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ แต่เขาไม่มีแรงสมาชิกตระกูลซิมเมอร์เข้ามาในที่เกิดเหตุด้วยความมึนงง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาวประเทศหมู่เกาะจะใจร้ายและไม่ประนีประนอมเช่นนี้โดยปกติแล้ว จะไม่มีใครทำอะไรวู่วามสีหน้าเจ็บปวดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฮาร์วีย์ เขามองไปที่ควินน์และกังวลกับเธอเล็กน้อย ทว่าความกังวลของเขาก็หายไปอย่าฉับพลัน เขาพูดอย่างกล้าหาญว่า “ผมไปก็ได้ แต่คุณต้องปล่อยควินน์ไป เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้!”ควินน์ตกใจแกร๊ก!สารวัตรปลอมหักมือซ้ายของควินน์ด้วยเท้าข้างเดียวอย่างไม่พูดไม่จา"อ๊า!"ควินน์กรีดร้อง จริงอยู่ที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และมีความสามารถขึ้นมานิดหน่อย แต่เธอต้องการใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ในการฆ่าฮาร์วีย์และแมนดี้ ดังนั้นเธอจึงไม่ตอบโต้เธอไม่เคยคิดว่าการกระทำของเธอจะกลายเป็นการหาเรื่องใส่ตัว เธอชักเกร็งด้วยความเจ็บปวดและกรีดร้องออกมา ด้วยเสียงที่น่ากลัวยิ่งกว่าหมูถูกเชือดเสียอีกสารวัตรปลอมโหดร้ายขึ้นเรื่อย ๆ “แกจะมาตรงนี้ไหม?!”ผู้อาว
พวกซิมเมอร์ที่เหลือรวมถึงผู้คุ้มกันที่อยู่นั้นตัวแข็งด้วยความตกใจไม่เพียงแต่นางพญางูเท่านั้นที่ตาย ยังตามมาด้วยควินน์ และผู้อาวุโสซิมเมอร์อีกด้วยอาจกล่าวได้ว่าการเตรียมการทั้งหมดที่ฌองแห่งมอร์ดูจัดทำขึ้นในบัควู้ด และเซาท์ไลท์พังทลายลงจนไม่มีอะไรเหลือสารวัตรปลอมเดินเข้ามาหาแมนดี้อย่างรวดเร็วปัง!ฮาร์วีย์คาดการการกระทำของสารวัตรปลอมมานานแล้ว เขาเดินไปเหวี่ยงหมัดใส่ชายคนนั้นปัง!สารวัตรปลอมถอยห่างออกไปพร้อมกับพ่นเลือดออกมา ถึงกระนั้น เขายังสามารถฆ่าผู้คุ้มกันที่ดึงอาวุธปืนออกมาโจมตีเขาได้สามถึงห้าคนอีก"ฆ่ามัน!"ผู้คุ้มกันที่เหลือทำได้แค่ดึงดาบของพวกเขาออกมาขณะพุ่งเข้าหาชายคนนั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์เสียชีวิตแล้ว ควินน์ก้ด้วย ถ้าพวกเขาไม่ฆ่าชายคนนั้น พวกเขาก็จะเจอกับปัญหาใหญ่!พวกเขาเร่งฝีเท้าไปข้างหน้าด้วยความฮึกเหิม เสียงปะทะกันของอาวุธก็ดังขึ้นตามมาแม้จะเผชิญหน้ากับการจู่โจมแบบไม่คิดชีวิตกับผู้คุ้มกันที่จู่โจมอย่างเมามัน แต่สารวัตรปลอมก็ยังคงสงบนิ่งและยังคงเลือดเย็นดังเดิมเขาฟันดาบยาวออกไป และเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเฉียบคมไปยังผู้คุ้มกัน“ฉูด ฉูด ฉูด..!”เลือดไหลทะ