ดวงตาของนายน้อยวอร์ดเย็นชา หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็ขู่ฟ่อ “ที่กลับมานี่หมายความว่าคุณจัดการอะไรทุกอย่างได้แล้วหรือ?”“ถูกแกะรอยมารึเปล่า?”สารวัตรปลอมส่ายหัว “นายน้อยวอร์ดไม่ต้องกังวล พวกเราสำนักนินจาระวังตัวอยู่เสมอ และเพราะครั้งนี้เราทำพลาด ผมจะขอให้เบื้องบนของผมส่งปรมาจารย์คนอื่นมาแก้ไขสถานการณ์นี้แทน เราจะไม่ทำให้คุณผิดหวังเป็นครั้งที่สอง!”“ได้ คุณออกไปได้แล้ว เอาเงินนี้ไปรักษาอาการบาดเจ็บซะ จำไว้ว่าอย่าให้ฮาร์วีย์ ยอร์กพบที่ซ่อนของคุณ”นายน้อยวอร์ด หยิบบัตรธนาคารออกมาและโยนมันลงบนพื้นสารวัตรปลอมพยักหน้าและโค้งคำนับ ก่อนเอื้อมมือไปหยิบบัตรธนาคารในตอนนั้นดวงตาของนายน้อยวอร์ดเปล่งประกายอย่างน่ากลัว ปืนในมือกดเข้าที่หน้าผากของผู้ตรวจการปลอมทันที“นายน้อยวอร์ด ทำไม…?”ปัง!นายน้อยวอร์ดเหนี่ยวไกทันทีโดยไม่เปิดโอกาสให้สารวัตรปลอมได้เอ่ยปากลูกน้องของเขาดูเหมือนจะคุ้นเคยกับฉากดังกล่าวนี้ดีไม่ใช่เล่น พวกเขาไม่ถือเรื่องนี้เป็นอารมณ์นายน้อยวอร์ดมองไปที่ศพสด ๆ บนพื้นและถ่มน้ำลายใส่ “เป็นแค่คนจากประเทศหมู่เกาะ ทำเรื่องเล็กแค่นี้ยังไม่สำเร็จยังจะปากเก่ง สมควรตายแล้ว!""ใช่ คนจา
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ลิ่วล้ออีกหลายสิบชีวิตถูกการโจมตีของฮาร์วีย์ส่งให้ลอยออกไป พวกเขาหล่นลงไปกับพื้น เลือดออกปาก กระดูกทุกส่วนหักจนหมด“ไอ้ส*รเลว! กล้าดียังไง?!”ใบหน้าของไวเลอร์ไร้อารมณ์ เขาชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”“แกรู้จักสถานะของตระกูลวอร์ดแห่งมอร์ดูหรือเปล่า?”“อย่าคิดจะมาทำร้ายฉัน!”“ต้องลองดูเสียหน่อยสิ!” ฮาร์วีย์เย้ยหยันและตบอีกครั้ง ไวเลอร์ลอยออกไปทันทีฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและเตะเข้าที่ซี่โครงของไวเลอร์แกร๊ก!ซี่โครงของไวเลอร์หัก และเขากลิ้งไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวดหลังจากนั้น ฮาร์วีย์ก็หันกลับไปอย่างไม่แยแสและพูดว่า “กลับไปบอกซามูเอลว่าผมจะให้เวลาเขาอธิบายหนึ่งวัน ไม่อย่างนั้นผมจะทำลายหลงเหมินทิ้งทั้งหมด!”***ฮาร์วีย์ไม่ได้ฆ่าไวเลอร์เพราะเขาไม่รีบและเขาต้องการที่จะสืบหาตัวผู้บงการที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ไวเลอร์ดูโหดร้ายและเป็นคนที่ไม่น่าไว้วางใจ แต่ในทันทีที่เขาต่อสู้กับไวเลอร์ ฮาร์วีย์ก็เข้าใจได้เลยว่า...ไวเลอร์เป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่งการหาว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้คุ้ม
เมื่อฮาร์วีย์ได้รับข่าวเขาก็รู้สึกสับสนเขาต้องยอมรับว่าลูคัส ฌอง เจ้าชายแห่งตระกูลฌองที่เขาไม่เคยพบมาก่อน เป็นคนที่ค่อนข้างยิ่งใหญ่ลูคัสวางแผนที่จะใช้ผู้อาวุโส ซิมเมอร์และควินน์ ซิมเมอร์มาทำให้ตระกูลซิมเมอร์แห่งเซาท์ไลท์อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาแต่หลังจากเรื่องใหญ่โตเช่นนี้เกิดขึ้น แมนดี้ซึ่งก่อนหน้านี้ถูกลูคัสต้นเสียจนมุม ในตอนนี้กลับผงาดขึ้นอีกครั้งนี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการกอบกู้สถานการณ์การตายของผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นเงื่อนไขที่ดีพอที่จะพิสูจน์คุณค่าของแมนดี้ไม่ว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นเพราะโชคช่วยหรืออะไรก้ตามแต่ ส่วนหนึ่งก็เกี่ยวข้องกับของความแข็งแกร่งของเธอด้วยเนื่องจากตระกูลฌองวางแผนที่จะรวบรวมทุกอย่างที่มีในเซาท์ไลท์และย้ายกลับไปยีงมอร์ดู จึงต้องมีคนคนหนึ่งเป็นผู้นำการเคลื่อนไหวนี้เมื่อพิจารณาถึงผลประโยชน์ของตระกูลฌองแล้ว การให้แมนดี้ขึ้นสู่ตำแหน่งนี้คือทางที่ดีที่สุดสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลซิมเมอร์ไม่มีความแข็งแกร่งหรือความสามารถใด ๆหลังจากที่แมนดี้ก้าวขึ้นมาได้เมื่อไหร่ เธอจะต้องรวบรวมทรัพย์สินทั้งหมดของตัวและมุ่งหน้าไปยังมอร์ดูแน่แลพถึงแม้ว่าแมนดี้จะมาถึงม
“เราหาทางขอโทษและชดเชยกันเสียดีกว่า อย่าได้ทำให้เรื่องราวลุกลามใหญ่โตไปมากกว่านี้เลย”“ซีอีโอยอร์ก คุณมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำเพื่อเลื่อนตำแหน่งเมื่อคุณมุ่งหน้าไปยังมอร์ดู จอชจะเป็นผู้สนับสนุนที่ยอดเยี่ยม”“ถึงมันจะไม่มีวิธีแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างหมดจด แต่เราต้องหาวิธีที่จะลดความบาดหมางลง”“หากเราไม่ทำเช่นนั้น การที่คุณจะเข้าควบคุมหลงเหมินสาขามอร์ดูนั้นคงไม่ง่าย”ไทสันปฏิบัติตามคำสั่งที่ให้สืบสวนกิจการของหลงเหมิน แต่ยิ่งเขาสืบสวนมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเข้าใจถึงขอบเขตของอำนาจที่พวกนังเลงมีอยู่ในโลกใต้ดินของพวกเขา ข้อมูลดังกล่าวทำให้ไทสันรู้สึกหวาดกลัวหัวหน้าผู้ฝึกสอนนั้นแข็งแกร่ง แต่นายท่านแห่งหลงเหมิน ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นถึงผู้อาวุโสของกองทัพในอดีตไม่เพียงแต่เขามีอำนาจมหาศาลเท่านั้น แต่อิทธิพลของเขายังแผ่ขยายออกไปอย่างกว้างขวางอีกด้วย!ไทสันยังได้ข่าวมาว่าหลงเหมินเก่งเรื่องการอำพรางความผิดพลาดของตน เมื่อคำนึงถึงความสัมพันธ์ที่ดูมีลับลมคมในของจอชและซามูเอลแล้ว การทำให้จอชขุ่นเคืองจะยิ่งทำให้สถานการณ์ทั้งหมดดิ่งลงเหว"ขอโทษ? ชดเชย?"ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“ไทสัน แม้จะติดตามฉันมาหลาย
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง รถเล็กซัสก็หยุดอยู่นอกลานลับที่ไหล่เขาซิลเวอร์นิมบัสลานกว้างแห่งนี้อยู่ครึ่งทางขึ้นเขา สภาพแวดล้อมโดยรอบเงียบสงบ เป็นความเงียบสงบที่ไม่อาจพรรณนาได้ก่อนหน้านี้ ในตอนที่คนตระกูลยอร์กควบคุมพื้นที่ด้านหลังของภูเขา พวกเขาได้กำหนดให้สถานที่นี้เป็นดินแดนต้องห้ามแต่ลานนี้ยังคงตั้งตระหง่านอยู่แม้จะมีสถานการณ์เช่นนั้น นี่เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ความแข็งแกร่งและความสามารถของเจ้าของลานนี้ภายในลานมีสถาปัตยกรรมสไตล์วิกตอเรีย ล้อมรอบด้วยห้องต่าง ๆ อีก 5 ถึง 6 ห้อง มีลานบ้านอยู่ไกลออกไปและมีกลิ่นอายของความเก่าแก่ป้ายชื่อ "หลงเหมิน" ถูกประดับไว้ที่ลานบ้านเพื่อประกาศความเป็นเจ้าของทรัพย์สินทั้งหมดซามูเอลเชิญฮาร์วีย์ไปพบที่สวนหลังบ้านหลังจากมองลานบ้านจนทั่วแล้ว ฮาร์วีย์ก็เห็นว่ามีรถหรูที่มีป้ายทะเบียนจากมอร์ดูจำนวนมากที่ลานจอดรถ ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ที่มีค่อนข้างมากทีเดียวเห็นได้ชัดว่าจอช รองหัวหน้าสาขาในตำนานของหลงเหมิน ได้นำคนจำนวนมากมาที่นี่ เพื่อขอให้ซามูเอลสั่งการขณะที่ฮาร์วีย์และไทสันก้าวลงจากรถ ก็เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นก่อนที่พวกเขาจะก้าวต่อไปได้เพียงสองสามก
สิ่งสกปรกและฝุ่นละอองปกคลุมใบหน้าของไวเลอร์ เขาถึงกับเอาหัวโขกพื้นจนเลือดท่วมดูเหมือนเขาจะยังไม่พอใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ ไวเลอร์ลุกขึ้นนั่งและตบเข้าที่หน้าตัวเองสองครั้ง การโจมตีของเขาไร้ความปราณีอย่างยิ่งไทสันตะลึงกับภาพที่เห็น'เขาจำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลยหรือ?''ฉันแค่ขอให้เขาออกไป เขาไม่จำเป็นต้องใช้วิธีนี้!''เขาคิดที่จะแกล้งทำเป็นบาดเจ็บหรือเปล่า'ก่อนที่ไทสันจะทันได้พูดอะไร ไวเลอร์ก็แสยะยิ้มก่อนที่จะกรีดร้องออกมา “ช่วยด้วย! มันจะฆ่าฉัน! ฮาร์วีย์ ยอร์กจะฆ่าฉัน!”“เขามันไร้ยางอาย! เขาพยายามจะฆ่าฉันที่ลานบ้านของหลงเหมิน!”“ฮาร์วีย์ ยอร์ก แกไม่เคารพกฎหมายของประเทศเลย! แกกำลังดูหมิ่นหลงเหมิน! ดูหมิ่นนายท่านแห่งหลงเหมิน!”"ช่วยฉันด้วย!"ไวเลอร์ยิงกล้องวงจรปิดเพราะเขาต้องการให้ฮาร์วีย์รับผิดทุกอย่างเมื่อมีพยานจำนวนมากและไม่มีวิดีโอเป็นหลักฐาน สถานการณ์จะเลวร้ายลงได้ไม่ยากนักในเสี้ยววินาทีต่อมา ผู้คนมากมายรีบวิ่งออกจากลานบ้านก่อนที่ไทสันจะทันได้รู้ตัวเสียอีก ชายและหญิงรวมตัวกันเป็นกลุ่มพวกเขาเชิดหน้าขึ้น ทุกคนดูแข็งแกร่งและดุร้ายราวกับว่าไวเลอร์วางแผนไว้ตั้งแต่ต้น เมื่อ
“ไวเลอร์? เกิดอะไรขึ้นกับลูก?!"“ถอยไป ถอยไป!”สมาชิกของตระกูลวอร์ดในหลงเหมินปรากฏตัวขึ้น หญิงสาวสวยในชุดหรูหราเป็นผู้นำกลุ่ม สีหน้ากังวลใจ เธอดูราวกับทุกข์ใจเหลือทนเธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจซี โลเปซ แม่ของไวเลอร์แต่จอช หัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดูค่อนข้างสงบ เขาไม่เผยตัวด้วยซ้ำโจซีรีบไปยังจุดเกิดเหตุ เธอเห็นไวเลอร์ซึ่งเต็มไปด้วยเลือดไม่ห่างไปจากฮาร์วีย์ซึ่งยืนอยู่อย่างสงบ สีหน้าของเธอมืดหม่นลงทันที“ไวเลอร์ เกิดอะไรขึ้นกับลูก?”“ทำไมหัวลูกถึงมีเลือดออก”“ทำไมมีรอยฝ่ามือบนหน้าอย่างนี้!”โจซีกระเด้งตัวขึ้นด้วยความโกรธ“ใครบังอาจตบลูกชายฉัน ก้าวออกมา! ฉันจะฆ่าแก!"“คุณแม่ ช่วยผมด้วย! ช่วยผมที!"แววตาเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของไวเลอร์ในเสี้ยววินาทีที่แม่ของเขาปรากฏตัวขึ้น ราวกับว่าแผนของเขาประสบผลสำเร็จ“ฮาร์วีย์ทำแบบนี้ผม!”“เขาเป็นคนที่ทำให้ซี่โครงของผมหักเมื่อคืนนี้!”“เขามาที่นี่เพื่อขู่ผมเพราะกลัวว่าผมจะไปบอกนายท่านแห่งหลงเหมิน!”“เขาทุบตีผมเพราะผมไม่ยอมปล่อยเขาไป และเขายังประกาศว่าเขาจะหักแขนขาที่เหลืออยู่ของผมให้หมด!”“เขายังบอกว่าเขาอยู่เหนือกฎของที่นี้!”
ในช่วงเวลาที่ตระกูลวอร์ดกลับมาที่มอร์ดู พวกเขาเคยเห็นคนที่หยิ่งยโสมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่เคยเห็นใครหยิ่งยโสถึงขนาดนี้มาก่อน!“เขานี่ช่างไม่มีใครเหมือน! เขาไม่สนใจกฎหมายด้วยซ้ำ!”“แม้แต่เชลดอน ซาเวียร์ก็ไม่หยิ่งผยองเท่าเขา!”“ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอโทษ แต่เขามาที่นี่เพราะสู้กับเราให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!”“เราต้องขอให้นายท่านแห่งหลงเหมินทวงความยุติธรรมใก้เรา!”“เราควรทำให้คนอย่างเขาเสียใจที่ต้องเกิดมา!”ไวเลอร์ยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่เขาฟังฝูงชนด่าทอฮาร์วีย์อย่างต่อเนื่อง“ฮาร์วีย์ ยอร์ก นายมันอ่อนเกินกว่าจะทดสอบฉัน!”ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย เขาไม่เคยให้มีท่าทีที่ชัดเจน ไทสันต้องการตอกกลับอีกฝ่ายแทน แต่เขาทำเพียงแค่ยิ้มและปิดปากเงียบ ราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินอยู่กับละครลิงไวเลอร์รู้สึกเสียวสันหลังวาบเมื่อเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของฮาร์วีย์ ความเยือกเย็นกระโชกเข้าหาจนขนหัวลุกในทันทีท่าทีที่สงบและน่าโมโหของฮาร์วีย์ทำให้โจซีไม่อาจระงับความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป เธอชี้ไปที่ฮาร์วีย์แล้วตะโกนว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”“แกคิดว่าแกมีสิทธิ์ทำตัวหยิ่งผยองต่อหน้าตระกูลว