ซีนเธียร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ฉันไม่กลัวหรอก พี่เขยไม่ได้ปกป้องฉันนี่!”

“ถ้าฉันเสียโฉม พี่เขยจะต้องรับผิดชอบ!”

แมนดี้กุมขมับด้วยความรำคาญ “แค่ทำตามที่ฉันบอก หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เธอเป็นผู้หญิง ไม่ละอายหน่อยเหรอพูดแบบนั้น?”

“ไม่ได้ยินที่พี่พูดเหรอ! เร็วเข้าและเอาน้ำแข็งประคบหน้าเสีย!”

ลิเลียนกรีดร้องด้วยความโมโห เธอกระโดดโลดไปมา

ลูกสาวคนโตของเธอถูกลูกเขยไร้ยางอายคนนี้หลอก ถ้าเขาคว้าลูกสาวคนเล็กของเธอไปด้วย ลิเลียนก็อาจจะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงแม่น้ำเช่นกัน

เมื่อเห็นจุดจบอันน่าสยดสยองของนางพญางูด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ เธอจึงไม่กล้าแสดงท่าทีรุนแรงต่อ ฮาร์วีย์อีกแล้ว ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความคิดและพูดว่า “ลูกเขยผูเแสนดี ขอบคุณสำหรับเรื่องคืนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันเกรงว่าแมนดี้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส!”

“ฉันเป็นแม่เธอ คุณต้องเข้าใจแน่ว่าทุกสิ่งที่ฉันพูดและทำก็เพื่อประโยชน์ของคุณ!”

“เพราะงั้นคุณก็อย่าถือสาฉันเลย!”

ฮาร์วีย์ทำได้เพียงยิ้มอย่างเงียบ ๆ นิสัยของลิเลียนเป็นแบบนี้มาตลอด และเขาก็ชินกับมันมานานแล้ว

“อืม ไปดูทีวีกับแมนดี้เถอะ ฉันกับพ่อจะจัดการเรื่องวุ่นวายที่เหลือเอง” ลิเลียน