ปัง!ในขณะนี้ ประตูของการ์เด้น เรสซิเด้นท์ถูกเปิดออกลิเลียน เยตส์ยืนขึ้นและกรีดร้องอย่างเดือดดาลหลังจากเห็นภาพนั้น“ส*รเลวที่ไหนมันมาถีบประตูบ้าน?!”“ไม่รู้หรือไงว่านี่เป็นสมบัติของฉัน?!”ไซม่อน ซิมเมอร์มองตามเสียงไปเช่นกันมีคนประมาณหกคนปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้า นางพญางูซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มมีงูเหลือมดำเลื้อยอยู่รอบคอของเธอคนที่ติดตามเธอดูทรงพลังมากแต่ทุกคนก็รักษาระยะห่างกับ นางพญางูพวกเขาต่างทั้งหมดกลัวงูเหลือมดำตัวนั้นหลังจากที่เห็นว่าคนที่เตะประตูเป็นคนสนิทของผู้อาวุโสซิมเมอร์ ใบหน้าที่เย่อหยิ่งและเกรี้ยวกราดของลิเลียนก็เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข จากนั้นเธอก็เดินไปข้างหน้าและพูดว่า “คุณนั่นเอง นางพญางู! เชิญนั่งก่อน!”“ฉันสงสัยว่าทำไมเมื่อเช้าตาขวาถึงกระตุกไม่หยุด!”“คงเป็นเพราะคุณมาที่นี่และให้เกียรติเราด้วยการปรากฏตัวของคุณ!”เธอจ้องเขม็งไปที่ไซม่อนหลังจากนั้นไม่นาน“ไซม่อนรินชาให้นางพญางูสักถ้วยสิ!”“ถ้าคุณยังช้าอีกนิด ฉันจะไล่คุณออกจากบ้าน!”สีหน้าของไซม่อนเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน แต่เขาก็ทำได้แค่ไปชงชาสีหน้าของแมนดี้ ซิมเมอร์แย่ลงเล็กน้อย แต่เธอก็ลุกขึ
นางพญางูเป็นคนเจ้าเล่ห์และเอาแต่ใจ เธอขู่ว่า “สาวน้อย ถ้าเธอยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก การตบครั้งต่อไปฉันจะทำให้หน้าสวย ๆ ของเธอเบี้ยวเลยทีเดียว!”แต่ซีนเธียร์ท้าทายและตวาดด้วยความโกรธ “คุณมันพวกดื้อด้านและไร้เหตุผล…!”ฮาร์วีย์วางช้อนลงแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดปาก จากนั้นเขาก็ยืนขึ้น“ซีนเธียร์ ถอยไป!”ลิเลียนยืนอยู่หน้าซีนเธียร์ เพื่อกันซีนเธียร์จากนางพญางูอย่างไรเสียซีนเธียร์ก็ยังไม่ได้แต่งงานและยังคงมีค่ามาก หากใบหน้าของซีนเธียร์พังยับเยิน ในอนาคตลิเลียนจะขายลูกสาวของเธอออกไปได้อย่างไร“นางพญางู ฉันถามผู้อาวุโสซิมเมอร์ในเรื่องนี้แล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันจะจัดการแมนดี้เอง และฉันสัญญาว่าจะนำเอกสารการหย่ากลับไปให้ได้ ทำไมคุณยังต้องทำร้ายเธออีก?”“ถ้าคุณทำร้ายเธอ คุณจะอธิบายให้เจ้าชายฟังยังไง?”นางพญางูไม่แยแส “คำสั่งของเจ้าชายคือให้แมนดี้หย่าและบังคับให้เธอไปยังมอร์ดู เขาไม่เคยห้ามไม่ให้เราทำร้ายเธอ”“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยังเสริมอีกด้วยว่าหากหมดเวลาแล้วเธอยังไม่ยอมเซ็นเอกสารการหย่า ก็ให้ทำร้ายเธอจนกว่าเธอจะเซ็น!”“นี่ก็หมดเวลาแล้ว เอกสารอยู่ไหน?”“ถ้าไม่มีเอกสารนั่น ฉันไม่เอาเธอ
“ถ้าคุณกล้าแตะต้องแมนดี้ ผมรับประกันได้เลยว่าคุณจะต้องตายอย่างน่าอนาถ”ทันใดนั้น เสียงเยือกเย็นปราศจากความรู้สึกใด ๆ ก็ดังขึ้น ฮาร์วีย์เคลื่อนตัวไปหาแมนดี้ และส่งผู้ใต้บังคับบัญชาสามคนของ นางพญางูลอยไปด้วยการเตะ “ไม่เชื่อก็ลองดู”แมนดี้รีบดึงฮาร์วีย์ออกไป “ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ธุระของคุณ!”เธอรู้ว่าฮาร์วีย์นั้นแข็งแกร่ง แต่ความสามารถในการต่อสู้แบบผสมผสานของผู้ใต้บังคับบัญชาของนางพญางูนั้นจะประมาทไม่ได้ นอกจากนี้ งูเหลือมดำที่อยู่กับเธอก็ทำให้เธอดูน่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก“ฉันน่ะเหรอจะตายอย่างน่าอนาถ?”นางพญางูยิ้ม เธอเป็นเหมือนเทพยดามาหลายปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าคุกคามเธอในเช่นนี้เธอส่งยิ้มชั่วร้ายให้ฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์ ดูเหมือนว่านายจะไม่รู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน…”ผู้ใต้บังคับบัญชาสามคนของเธอยิ้ม แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งถูกเตะไป แต่ใบหน้าของพวกเขาก็มีรอยยิ้มที่มุ่งร้ายเหมือนเดิมลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ช่างอวดดีเสียจริง ๆ! เขากล้าท้าทายคนอย่างนางพญางูได้ยังไง?ฮาร์วีย์ก็ไม่ต่างไปจากตัวตลก!ลิเลียนก็สวนกลับว่า “ฮาร์วีย์ อย่ามายุ่ง! นางพญางู มีราชางูอยู่กับเธอและมันก็แข็งแกร่งมาก หาก
เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เดินไปตบนางพญางู ทำให้เธอกระเด็นไปอีกครั้ง“ผมตบคุณแล้วเป็นอะไรเหรอ?”ฮาร์วีย์เหยียบข้อมือของนางพญางูอย่างแรงแกร๊ก!เสียงกระดูกหักของเธอดังลั่นไปทั่ว“คุณคิดว่าผมไม่กล้าตบคุณเพียงเพราะคุณเลี้ยงงูเหรอ?”แกร๊ก!“คุณต้องการที่จะทำร้ายภรรยาของผม? อะไรทำให้คุณกล้าอย่างนั้น?”แกร๊ก!“ตบน้องภรรยาผมเหรอ? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?"แกร๊ก!“คุณไม่ได้่ต้องการแค่จะหักแขนขาของผมเท่านั้น แต่คุณยังต้องการชีวิตของผมด้วย? อะไรทำให้คุณคิดว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ?”ฮาร์วีย์หักกระดูกของนางพญางูทีละชิ้นในทุกคำที่เขาพูดเมื่อเขาพูดจบ แขนขาของนางพญางูก็หักจนหมด และเธอก็นอนปวกเปียกอยู่กับพื้น ชักกระตุกด้วยความเจ็บปวดใบหน้าที่เคร่งขรึมและเย่อหยิ่งในตอนแรกของเธอกลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ภายใต้แสงไฟ ทั้งตัวของเธอดูน่ากลัวและน่าสังเวชอย่างยิ่งฝูงชนทั้งหมดตกตะลึงผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอก็ยิ่งตกตะลึงพวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะกล้าสู้กลับ แถมเขายังทำลายแขนขาของนางพญางูทิ้งจนหมด!นางพญางูเป็นเบี้ยตัวสำคัญที่เจ้าชายฌองส่งมาโดยเฉพาะ เธอเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถต่อสู้กับคน
ซีนเธียร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ฉันไม่กลัวหรอก พี่เขยไม่ได้ปกป้องฉันนี่!”“ถ้าฉันเสียโฉม พี่เขยจะต้องรับผิดชอบ!”แมนดี้กุมขมับด้วยความรำคาญ “แค่ทำตามที่ฉันบอก หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เธอเป็นผู้หญิง ไม่ละอายหน่อยเหรอพูดแบบนั้น?”“ไม่ได้ยินที่พี่พูดเหรอ! เร็วเข้าและเอาน้ำแข็งประคบหน้าเสีย!”ลิเลียนกรีดร้องด้วยความโมโห เธอกระโดดโลดไปมาลูกสาวคนโตของเธอถูกลูกเขยไร้ยางอายคนนี้หลอก ถ้าเขาคว้าลูกสาวคนเล็กของเธอไปด้วย ลิเลียนก็อาจจะฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงแม่น้ำเช่นกันเมื่อเห็นจุดจบอันน่าสยดสยองของนางพญางูด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ เธอจึงไม่กล้าแสดงท่าทีรุนแรงต่อ ฮาร์วีย์อีกแล้ว ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความคิดและพูดว่า “ลูกเขยผูเแสนดี ขอบคุณสำหรับเรื่องคืนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันเกรงว่าแมนดี้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส!”“ฉันเป็นแม่เธอ คุณต้องเข้าใจแน่ว่าทุกสิ่งที่ฉันพูดและทำก็เพื่อประโยชน์ของคุณ!”“เพราะงั้นคุณก็อย่าถือสาฉันเลย!”ฮาร์วีย์ทำได้เพียงยิ้มอย่างเงียบ ๆ นิสัยของลิเลียนเป็นแบบนี้มาตลอด และเขาก็ชินกับมันมานานแล้ว“อืม ไปดูทีวีกับแมนดี้เถอะ ฉันกับพ่อจะจัดการเรื่องวุ่นวายที่เหลือเอง” ลิเลียน
ทั้งสองนอนหลับไปโดยสวมชุดเต็มยศ ไม่มีใครล้ำเส้นที่ขีดไว้เวลาบ่ายสองโมง เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก็ทำให้พวกเขาสะดุ้งตื่นฮาร์วีย์ตกใจมาก เขากลับมารู้สึกตัวเมื่อรู้ว่านั่นไม่ใช่เสียงของโทรศัพท์เขาแมนดี้รีบรับโทรศัพท์ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปในทันที "อะไรนะ? นางพญางูและลูกน้องของเธอตายหมดแล้วเหรอ?!”เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของฮาร์วีย์ก็เปลี่ยนไปทันทีเขาไม่ได้ฆ่านางพญางูเพราะเขาต้องการให้แมนดี้มีทางออกอื่นไม่คิดเลยว่านางพญางูจะไม่รอดชีวิตอยู่ดีสถานการณ์นี้คล้ายกับการเสียชีวิตของโอลิเวอร์ บาวเออร์มากเกินไปแทบไม่ต้องสรุปสาเหตุ ฮาร์วีย์ก็แน่ใจว่าอีกฝ่ายกำลังพุ่งเป้ามาที่เขาโชคไม่ดีนักที่แมนดี้ถูกลากเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องยุ่งเหยิงนี้ด้วย***ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮาร์วีย์ แมนดี้ และครอบครัวของเธอไปที่งานศพที่นั่นมีรถตำรวจและรถหรูหลายคันหอเก็บศพที่ควรจะเงียบสงบกลับมีเสียงอึกทึกครึกโครม และผู้คนขวักไขว่ความสนใจทั้งหมดมุ่งตรงไปยังนางพญางูผู้ล่วงลับอย่างเสียไม่ได้เดิมทีการตายของเธอนั้นไม่มีความหมายอะไรนัก แต่เมื่อเกี่ยวข้องกับตระกูลฌองแห่งมอร์ดู มันจึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ ดังนั้
“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอจัดการกับลูกนอกสมรสของเธอไม่ได้ ฉันก็คงไม่ต้องส่งนางพญางูออกไปเพื่อดำเนินการตามกฎของตระกูลหรอก!”“ไม่อย่างนั้น หล่อนก็คงไม่ต้องไปบ้านเธอ และคงไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรด้วย!”“ฉันไม่รู้ว่าเธอฆ่านางพญางูหรือเปล่า แต่ต้องเกี่ยวข้องกับการตายก่อนวัยอันควรของเธออย่างแน่นอน!”“นางพญางูเป็นเทพธิดาของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู!”“ตอนนี้เธอตายแล้ว! เธอยังค้างคำอธิบายแก่ฉัน!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ใช้ความรุนแรงกับพวกเขาเล็กน้อย ไซม่อนและลิเลียนกลัวเกินกว่าจะหลบการโจมตีของเขา และจบลงด้วยการบาดเจ็บ“คุณปู่ ทำไมทำร้ายคนอื่นทั้งที่ไม่มีหลักฐานแบบนี้?!”แมนดี้และซีนเธียร์ทนไม่ได้ที่เห็นพ่อแม่ของพวกเธอถูกทุบตี พวกเธอรีบไปปกป้องไซม่อนและลิเลียน"ไปลงนรกซะ!"เมื่อเห็นแมนดี้ ร่องรอยของความโกรธฉายชัดในแววตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์ เขารีบหยิบไม้เท้าเข้าหาแมนดี้ทันทีแต่ในขณะที่ไม้เท้านั่นกำลังจะโดนหน้าผากของแมนดี้...ปัง!ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ด้านหลังก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าไม้เท้าไว้และพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ บ้านเมืองมีขื่อมีแป เราผ่านยุคแห่งความป่าเถื่อนและไร้กฏหมายในอดีตมานานแล้ว การทำ
“อะไรที่บอกว่าไม่นับ?!”“แม้แต่คำพูดของหัวหน้าตระกูลฌองแห่งมอร์ดูก็ไม่นับเหรอ?!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองฮาร์วีย์ด้วยความเย้ยหยัน“ยอร์ก! แกคิดจริง ๆ หรือว่าแกมีสิทธิ์มาทำตัวหยิ่งยโสต่อหน้าฉัน ในเมื่อแกก็เป็นเพียงเจ้าชายจากตระกูลที่ล่มสลาย?”“คิดว่าฉันยังเป็นฉันคนก่อนงั้นเหรอ?”“ตั้งแต่ฉันขึ้นเป็นหัวหน้า ฉันก็ไม่ใช่คนที่พวกไร้หัวนอนปลายเท้าอย่างนายจะขัดใจได้!”"มา! จัดการฮาร์วีย์ซะ! ตัดหัวเขาและใช้เลือดหัวเขาเซ่นให้กับนางพญางู!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ออกคำสั่งอย่างโกรธเกรี้ยวผู้คุ้มกันหลายคนขนาบข้างฮาร์วีย์ในทันที พวกเขาเป็นคนที่ทรงพลังที่ลูคัสส่งมาเพื่อปกป้องผู้อาวุโสซิมเมอร์โดยเฉพาะ พวกเขาไม่เพียงมีทักษะที่น่าทึ่ง แต่ยังทำงานได้อย่างเด็ดขาดและเชื่อฟังคำสั่งของผู้อาวุโสซิมเมอร์เพียงเท่านั้นในชั่วพริบตา พวกเขาชักปืนออกมาและเล็งไปที่ฮาร์วีย์"อย่า!"แมนดี้ผลักฮาร์วีย์ลงกับพื้นทันทีวิ้ง!ลำแสงห้าดวงปรากฎบนร่างของฮาร์วีย์จากทิศทางต่าง ๆ อย่างรวดเร็วและแม่นยำรูม่านตาของฮาร์วีย์หดตัว เขากอดแมนดี้ตามสัญชาตญาณและกลิ้งไปกับพื้น“อ๊าก!”ผู้คุ้มกันติดอาวุธตกเป็นเหยื่อของการโจมตีที่ไม่