ฮาร์วีย์ ยอร์กหัวเราะเบา ๆ

“ถ้าทั้งหมดที่ผมต้องทำคือโทรหานักฆ่าสิบอันดับแรกมาเพื่อแก้ไขปัญหา ผมก็จะทำให้”

“เพราะนักฆ่าสามอันดับแรกล้วนเป็นหนี้บุญคุณผม”

“ฉันจะเรียกหนึ่งในนั้นให้มาจัดการ”

ฮาร์วีย์กำลังพูดความจริง ในสมรภูมิยูโร-อเมริกันในตอนนั้น ทุกประเทศที่มีอำนาจใช้เงินจำนวนมากในการจ้างนักฆ่าสิบอันดับแรกเพื่อจัดการกับฮาร์วีย์

แต่พวกนั้นเสียชีวิตไปกว่าครึ่ง มีไม่กี่คนที่ฮาร์วีย์ยอมอ่อนข้อให้ด้วยเหตุผลหลายประการ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ ฮาร์วีย์ไม่ได้ติดต่อพวกเขาเลย

แต่ถ้ามีความจำเป็น เพียงประโยคสั้น ๆ ก็สามารถพานักฆ่าหนึ่งหรือสองคนมาที่นี่ได้

"นายน่ะหรือ?"

มิเชลหัวเราะเบา ๆ โดยไม่ได้พูดอะไร

“ฉันยอมรับว่านายมีเงินและมีอิทธิพลอยู่บ้าง แต่ฉันก็ยังไม่เชื่อนายอยู่ดี”

“ไม่ต้องถึงขนาดโทรเรียกพวกเขาหรอก แค่นายระบุชื่อนักฆ่าจากรายชื่อได้แม้แต่คนเดียว ฉันจะยอมคุกเข่าให้เลย!”

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก การคุยโวโอ้อวดไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรหรอก!”

“ถึงตอนนี้นายยังกล้าพูดแบบนี้ได้อีกงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ไม่ตอบทันที เขาหันไปมองฮันเดลที่เงียบมาตลอด

“ฮันเดล คุณป้าคงไม่รู้ว่าใครอยู่ในรายชื่อนักฆ่าสิบอันดั