ในลานบ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งสตาร์แชโบลใช้เป็นฐานที่มั่นชั่วคราว...

วอลเลซ พาร์ค นักเทควันโดอันดับหนึ่ง นั่งหลับตาอยู่บนเบาะรองขณะที่ตั้งใจฟังคำพูดของปีเตอร์

แม้ว่าสีของปีเตอร์จะดูไม่ดี แต่เขาก็ยังพยายามอย่างเต็มที่ในการนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ทักเกิดขึ้นในตอนที่เขาเล่าเรื่องราวให้วอลเลซฟัง

ปีเตอร์ไม่กล้าเอ่ยถึงเรื่องที่ตัวเองไม่แน่ใจต่อหน้าวอลเลซ เขาไม่ใช้อารมณ์และพูดไปตามข้อเท็จจริงที่มีอยู่เท่านั้น

วอลเลซซึ่งนั่งไขว่ห้างนิ่งราวกับรูปสลัก เขาเงียบเชียบ ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

ขณะที่ความอดทนของปีเตอร์กำลังจะหมดลง ในที่สุดวอลเลซก็ลืมตาขึ้น เขาหรี่ตาลงขณะเอ่ยถาม “คุณกำลังจะหมายความว่าฮาร์วีย์ ยอร์กหรือเจ้าชายยอร์กไม่มีคนหนุนหลังงั้นรึ?”

"ใช่ครับ และผมก็คิดว่าสามเซียนแห่งเทควันโดที่รอย การ์ฟิลด์พามานั้นก็พ่ายแพ้ให้กับเขา”

ปีเตอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็พูดต่อไป

“มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นเช่นนั้น น่าเสียดายที่ศพถูกทำลายไปหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นผมอาจตรวจพบอะไรบางอย่าง…”

“เขาเป็นแค่เด็กเหลือขอที่เพิ่งจะได้ลืมตาดูโลก ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่น่าเกรงขามขนาดนั้นหรอก”

“ถ้าเขาแข็งแก