"ออกไป?"ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“ถ้าผมออกไป คุณจะคำนับใคร? คุณจะต้อนรับใคร?”บร็อคตัวแข็งเล็กน้อย จากนั้นก็ระเบิดความโกรธออกมา“ฮาร์วีย์ยอร์ก! นายนี่มันโง่ขนาดนี้ได้อย่างไร?”“เรากำลังฝึกคำนับอย่างถูกต้องเมื่อเจ้าของใหม่มา!”“นายคิดจริง ๆ เหรอว่านายเป็นคนสำคัญ แค่เพราะถูกโค้งคำนับเพียงครั้งเดียว”สเตซี่หัวเราะ“ถ้านายอยากแสดงละครตลกก็ไปที่อื่นเถอะฮาร์วีย์”“เรารู้ประวัติและภูมิหลังของนายค่อนข้างชัดเจน!”“คำพูดของนายไม่ใช่แค่เรื่องตลก แต่ฟังดูเหมือนนายเป็นโรคฮิสทีเรีย! นายมันไร้สติ!”บร็อคหมดความอดทน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รีบโทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย“โยนเขาออกไปจากที่นี่ พอไปถึงข้างนอกแล้วอย่าลืมหักขาเขาสักข้าง เราจะมาดูกันว่าเขาจะกล้าพล่ามอะไรไร้สาระอีกไหม?!”บร็อคไม่อาจทานทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระของฮาร์วีย์อีกสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขาคือการทำให้เจ้าของใหม่พอใจ หากลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างเขาต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของใหม่ บร็อกก็คงหมดโอกาสได้หน้าพวกระดับไม่สูงมากไม่ได้ทำอะไรเลย แม้ว่ารอยยิ้มของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความเย้ยหยันก็ตามฮาร์วีย์สวมชุดกีฬาที่ดูเหมือนราคาไม่ถึ
“เฮือก!”ทุกคนสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างแรงสาวสังคมชั้นสูงหน้าตาดีสองสามคนปิดปากพยายามไม่ส่งเสียงทุกคนรู้ว่าเหตุใดอีวอนน์และเรย์จึงปรากฏตัวสองคนนี้ไม่เคยล้อเล่นแม้แต่เรื่องเดียว!ลูกเขาแต่งเข้าบ้านผู้สวมชุดกีฬาคือชายในตำนานนั่นเอง!'เจ้าชายยอร์ก?!'สีหน้าของบร็อกดูแย่กว่าที่เป็นอยู่ร้อยเท่า ราวกับถูกบังคับให้กลืนของขม ใบหน้าของเขามืดหม่นลง"อะไรกัน…"“เขา…เขา…เขา…”“แท้จริงแล้วเขาคือเจ้าชายยอร์กเองหรือ?!”สายตาของสเตซี่และเรย์เต็มไปด้วยความตกใจราวกับว่าพวกเธอถูกฟ้าผ่าในเวลากลางวันทั้งสองคนกลายเป็นผีเสื้อราตรีเพราะหวังจะจับผู้ชายรวย ๆถึงกระนั้นพวกเธอก็ไม่อาจคว้าเจ้าชายยอร์กมา ชายผู้อยู่เหนือคนอื่น ๆ มาได้ แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าต่อตาก็ตาม!สเตซี่และเรย์แทบจะกระอักเลือดออกมา'มีเงินก็อวดสิ! จองหองหน่อย! เผด็จการด้วย!''ทำไมเขาถึงรอบคอบขนาดนี้'“นี่…มันเป็นไปไม่ได้…”สเตซี่กลับมามีสติอีกครั้ง แต่เธอก็ยังปฏิเสธ“เป็นไปได้ยังไง?!”“เขาเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน!”“เมื่อคืนนี้นายท่านอาเวล ไนส์เวลล์ก็กลัวเช่นกัน!”“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณพาร์ค เขาคงกลายเป็นศพไปแล้ว!”“คนอย่
ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย เขาส่งสัญญาณให้พวกนั้นเงียบ จากนั้นจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “สตีฟจะมาที่นี่เพื่อดำเนินการถ่ายโอนในภายหลัง”“ก่อนหน้านั้น ให้ผมพูดอะไรสักหน่อย”“ประการแรก ทรัพย์สินทั้งหมดของแผนกธุรกิจในเซาท์ไลท์จะถูกถ่ายโอนให้กับกองทุนการกุศลภายใต้ชื่อของบริษัทสกาย คอร์ปอเรชั่น จากนี้ไปรายได้ที่ได้รับจากเงินเหล่านี้จะถูกนำไปใช้เพื่อการกุศลทั้งหมด”“ประการที่สอง ถ้าพวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงและพนักงานเต็มใจที่จะอยู่ต่อ ผมจะให้ค่าจ้างคุณเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์”“แต่ผมจะพูดตรง ๆ ว่าหากคุณทำงานให้กับสกาย คอร์ปอเรชั่น คุณต้องละทิ้งทัศนคติที่คุณเคยมีมาให้หมด หากคุณคนใดเริ่มอวดทัศนคติที่ประเทศ J เหนือกว่า ผมขอโทษด้วย แต่คุณถูกไล่ออกแล้ว”สีหน้าของฮาร์วีย์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง คำพูดเหล่านั้นมีประโยชน์ แต่ก็ต้องตักเตือนเช่นกันในตอนแรก เขาวางแผนที่จะไล่พลเมืองจากประเทศ J ออกให้หมดแต่อีวอนน์แย้งขึ้นมาว่าเนื่องจากพวกเขาดูแลทรัพย์สินมาระยะหนึ่งแล้ว หากสกาย คอร์ปอเรชั่นเลิกจ้างพวกเขาและใช้ทรัพย์สินเหล่านี้โดยปราศจากความรู้ที่เหมาะสม ทรัพย์สินเหล่านี้ก็จะมีมูลค่าลดลงเมื่อพิจารณาถึง
“หักขาฉันเหรอ?! นายกล้าหักขาฉันเหรอ?!”บร็อกตะกุกตะกัก ใบหน้าของเขาเศร้าหมองอย่างที่สุด"นายมันชั่ว! เมื่อคืนนี้ฉันช่วยนาย แต่นายกลับมาตอบแทนฉันด้วยการทำอย่างนี้กับฉันเหรอ?!”“ไม่ใช่แค่จะไล่ฉันออก แต่นายจะหักขาฉันด้วยเหรอ?!”“รอก่อนเถอะ! ฉันไม่ปล่อยนายไปง่าย ๆ แน่!”“ฉันสนิทกับพวกรัฐบาลกับพวกอันธพาลอยู่เหมือนกัน! นายจะได้ลิ้มรสบทเรียนของนายเองในไม่ช้า!”“รอก่อนเถอะ!”บร็อกตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด หลงคิดว่าตนเหนือกว่าเขาพร้อมที่จะฟ้องเรื่องนี้กับตัวแทนของบริษัทสตาร์ แชโบล อย่างปีเตอร์ และจากนั้นก็ฆ่าฮาร์วีย์ทิ้งเสีย!ทันใดนั้น รถแลนด์โรเวอร์สีขาวสองสามคันก็จอดที่ทางเข้าอาคารเมื่อประตูรถเปิดออก อาเวล ไนส์เวลล์ซึ่งสวมผ้าพันแผลที่ศีรษะก็เดินออกมาอย่างรวดเร็วสเตซี่และเรย์ที่อยู่ในฝูงชนต่างอ้าปากค้างเมื่อเห็นเขา“นายท่านไนส์เวลล์?!”“นายท่านไนส์เวลล์ คุณมาได้จังหวะเหมาะพอดี!”บร็อกซึ่งกำลังกลิ้งอยู่บนพื้น ทำราวกับเห็นผู้ช่วยชีวิตทันทีที่เห็นอาเวล เขารีบเข้าไปหาอาเวลก่อจจะร้องอุทานขึ้น “นายท่านไนส์เวลล์! ผมขอให้นายท่านลีโทรหาคุณเพื่อให้คุณไว้ชีวิตผู้ชายคนนี้!”“แต่ผมไม่ต้องการใ
หลังจากเตะบร็อกลงไปกองกับพื้น อาเวลก็รีบรุดตรงไปที่ฮาร์วีย์แล้วคุกเข่า “ซีอีโอยอร์กครับ ผมช่างตาบอดเหลือเกินที่ไปทำให้ท่านโกรธเมื่อคืนก่อน!”“ช่วยมีเมตตาให้อภัยผมด้วยเถอะครับ!”‘ให้อภัยเหรอ?!’ทั้งฝูงชนเงียบสงัดสเตซี่กับเรย์ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยินอาเวล เจ้าพ่อนักเลง ลงทุนมาถึงที่นี่เพื่อมาขอร้องให้ฮาร์วีย์ให้อภัยเขาเนี่ยนะ?เป็นหลักฐานชัดเจนว่าฮาร์วีย์จริง ๆ แล้วแข็งแกร่งแค่ไหน!อาเวลมาที่นี่เพื่อตั้งใจมาขอโทษตอนเขากลับบ้านเมื่อคืนทั้งที่ยังดื้อดึงและไม่ยอมแพ้อยู่นั้นเอง เชนได้พูดถึงชื่อคนหนึ่งให้เขาฟังเจ้าชายยอร์กเชนไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่มเติม อาเวลเหงื่อแตกตั้งแต่ได้ยินชื่อนั้นแล้วถึงตัวเขาจะเป็นนักเลงคนหนึ่ง เขาก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทรงพลังมากแค่ไหนไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ข่าวที่ว่าไทสัน วูดส์ ราชาแห่งมุมถนนคนใหม่ ทำงานให้เจ้าชายยอร์ก แค่นั้นก็พอที่จะชี้ให้เห็นปัญหาได้แล้วอาเวลไม่สนใจการสืบทอดธุรกิจตระกูลมากเท่าไหร่ เขาเป็นนักเลงมาเกือบตลอดชีวิต แต่เขาไม่ใช่คนโง่ ยังไม่นับว่าตระกูลไนส์เวลล์ได้ตกลงเป็นพันธมิตรกับสกาย คอร์ปอเรชั่นแล้วด้วย พวกเขามีเหตุผลหลายป
ชายในชุดสีสว่างรีบวิ่งตรงมาทางนี้ เขามีบอดี้การ์ดส่วนตัวหลายคนคอยปกป้องเดินตามเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายผู้เรียกตัวเองว่าอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์แห่งประเทศ J สตีฟ ลี นั่นเอง“ประธานลีครับ! ประธานลี!”บร็อกที่ยังนอนกองอยู่กับพื้นแทบจะกระโดดเหยง ๆ ขึ้นมาพอเห็นอีกฝ่าย“ท่านมาจริง ๆ ด้วยครับ ท่านประธานลี!”“ท่านต้องให้ความยุติธรรมกับผมนะครับ!”“ไอ้เขยขยะแต่งเข้าบ้านคนนั้นมาสร้างความวุ่นวายที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว เขาพูดอะไรสักอย่างว่าท่านย้ายทรัพย์สินทุกอย่างในแผนกธุรกิจของเซาท์ไลท์ให้มันไปแล้ว!”“ท่านต้องบอกผมนะครับ! มันโกหกใช่ไหม?!”“สตาร์ แชโบลทรงพลังมากจะตายไป! พวกเราไม่กลัวคนจากประเทศ H หรอก!”“เร็วสิครับท่านประธานลี! บดขยี้ไอ้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมียคนนี้ที! หักขามันเลย!”บร็อกพ่นวาจาอย่างเกรี้ยวกราดขณะชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความยิ่งยโสเขายังปฏิเสธความจริงเรื่องพลังและสถานะของฮาร์วีย์อยู่เขาหวังว่าเจ้านายของเขา สตีฟ ลี ชายผู้มีสถานะสูงเป็นพิเศษจะเหยียบย่ำฮาร์วีย์ให้ตายได้แต่สตีฟกลับรีบเดินไปทางฮาร์วีย์ด้วยตัวสั่น ๆ เรียกได้ว่าสั่นมากจนสตีฟแทบจะล้ม เขาเ
ดวงตาของสตีฟกระตุก ใบหน้าของเขาถอดสีจนหมดแต่หากไม่มีคำสั่งของฮาร์วีย์ เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมาหลังจากคุกเข่าลงไปเมื่อคืนนั้น ความกล้าของเขาก็สูญสิ้นไปหมด เขาไม่กล้าจะต่อกรกับฮาร์วีย์อีกต่อไปเขาไม่กล้าแม้แต่จะติดต่อกับปีเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาทำได้แค่เตรียมการย้ายทรัพย์สินทุกกระบวนการให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้“พอแล้ว ถ้าผมไม่อนุญาต เขาจะไม่มีสิทธิ์พูดแม้แต่น้อย” ฮาร์วีย์กล่าวขณะยิ้มจาง ๆ “ตอนแรก คุณใช้การทำสัญญาเป็นการหลอกล่อให้ภรรยาผมดื่มเหล้า คุณเอาแต่บังคับให้เธอดื่ม พูดซ้ำไปซ้ำมา จนคนอื่นเขารู้กันหมดแล้วว่าคุณกำลังทำอะไร”“แล้ววันนี้ คุณยังเอาแต่ยั่วโมโหผมซ้ำไปซ้ำมาโดยไม่มีเหตุผลอีก ผมอยากจะไล่คุณออกเพื่อลดปัญหาของพวกเราเหลือเกิน”“ทำไมคุณถึงชอบทำตัวน่าโมโหขนาดนี้นะ?”“สตีฟ ทุกคนจากประเทศ J เขาไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนหมอนี่กันหมดเลยหรือเปล่า หรือเพราะคุณไม่ได้สอนสุนัขของตัวเองให้มีมารยาท?”“ถูกเจ้าหมอนี่เห่าใส่ตลอดทำให้ผมรำคาญเป็นอย่างมากเลยล่ะ”สตีฟตัวสั่นพอได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ เขาตอบกลับขณะสั่นไปทั้งตัวที่ใส่รองเท้าบู๊ต “ซีอีโอยอร์กครับ ผมไม่ได้สั่งส
อาเวลหยิบกล่องไม้โบราณจากมือหนึ่งในลูกน้องของเขาขึ้นมา เขาเปิดมันต่อหน้าฮาร์วีย์ ข้างในกล่องมีอัญมณีสีแดงดุจเลือดอยู่เม็ดหนึ่งอัญมณีนั้นเป็นสีแดงก่ำ แต่มีริ้วเข้มข้างใน ดูมีค่าพอสมควร“ซีอีโอยอร์กครับ อัญมณีเม็ดนี้คืออัญมณีของแม่ทัพในตำนาน ว่ากันว่าแม่ทัพโบราณถูกฝังไปพร้อมกับอัญมณีเม็ดงามเม็ดนี้ครับ”“ผมได้ยินมาจากตาแก่ว่าคุณเชี่ยวชาญด้านการประเมินค่าวัตถุโบราณ ผมก็เลยเอาของขวัญชิ้นนี้มาให้คุณครับ ถือว่าเป็นคำอวยพรเล็ก ๆ จากผม”ฮาร์วีย์ไม่ได้เอื้อมมือไปหยิบอัญมณีเลย แต่กลับจ้องมันอยู่ชั่วขณะใหญ่“คุณเสียเงินให้เจ้านี่ไปมากเท่าไหร่?”อาเวลยิ้มแล้วตอบกลับมา “ก็ไม่มากครับ ราคาประมาณ 1.5 ล้าน เงินขี้ประติ๋วมาก”“1.5 ล้านเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างสงบนิ่ง“ขอบคุณพระเจ้าที่ผมรู้ว่าคุณเป็นเจ้านายกลุ่มนักเลงที่ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับธุรกิจจริง ๆ ของตระกูลไนส์เวลล์”“ไม่อย่างนั้นแล้ว ผมอาจจะบีบคอคุณจนตายไปพร้อมกับทั้งครอบครัวคุณเลยก็ได้”อาเวลถึงกับช็อก“ซีอีโอยอร์ก ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะครับ?”“ผมซื้ออัญมณีนี้มาจากร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ที่เพิ่งเปิดใหม่นะครับ! ร้านที่หนึ่งใ