แมนดี้ดูลังเล “ซีอีโอพาร์ค ฉันเกรงว่า…”บร็อกแสยะยิ้ม “คุณบอกว่าคุณเป็นหนี้บุญคุณผมไม่ใช่หรือ แต่จะไม่มาก็ได้ แล้วต่อจากนี้ไป ความร่วมมือระหว่างคุณกับสตาร์ แชโบลจะต้องยุติลงไปโดยปริยาย!”แมนดี้ไม่สบายใจ เธอรู้ว่าบร็อกมีเจตนาไม่ดี แต่เธอก็ยังพูดไปว่าว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณเขาฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา “บร็อก คืนนี้คุณช่วยพวกเราไว้จริงหรือ? คุณรู้ได้อย่างไร?"“ด้วยความสามารถของสตีฟ ลี เขาจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร?”หัวใจของบร็อกสั่นไหวราวกับมีใครบางคนล่วงรู้ความลับ เขากระโดดขึ้นทันทีและตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ส*รเลว นายหมายความว่าอย่างไร?”“นายไม่ใช่แค่ดูถูกฉัน แต่ยังดูถูกนายท่านลีด้วย!”“ให้ตายเถอะ! ถ้าฉันรู้ฉันคงไม่หาคนช่วยนายหรอก ฉันควรจะปล่อยให้นายน้อยไนส์เวลล์กระทืบนายจนตาย!”“ฉันใช้เส้นสายของฉันเพื่อช่วยนาย แต่นายยังเนรคุณแล้วยังกล้ามาถามฉันอีกเหรอ?”"ฉันจะบอกนายให้ ถ้าไม่ใช่เพราะซีอีโอพาร์ค ฉันจะฆ่ายาบเสียเดี๋ยวนี้!”ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แมนดี้ก็คว้าตัวเขาไว้ “ฮาร์วีย์ ซีอีโอพาร์คโทรหานายท่านลี”“เราควรตอบแทนบุญคุณเขา!”ความปลอดภัยของฮาร์วีย์เป็นสิ่งสำคัญที่สุ
พวกเขามองไปที่ฮาร์วีย์ราวกับว่ากำลังมองคนโง่เขากล้าพูดว่าเขามีรถทั้งที่เขาขับแค่มินิแวนหรือ? รถมินิแวนถือเป็นรถยนต์ได้หรือเปล่า?"ขยะเอ๊ย!"แต่ฮาร์วีย์ไม่พูดให้เปลืองน้ำลาย แต่เขาหยิบกุญแจรถของโรลส์รอยซ์ ออกมาแล้วกดมันไฟหน้าสีชมพูของรถโรลส์รอยซ์ แฟนทอมสว่างวาบ และไฟที่สวยงามก็ส่องเป็นทางเบื้องหน้าแมนดี้ในทันที“ที่รัก คุณยังไม่เคยเห็นฟีเจอร์ใหม่นี้ใช่ไหม? ไปกันเถอะ."ฮาร์วีย์ทำท่าทางแบบสุภาพบุรุษและพาแมนดี้ที่กำลังงุนงงเล็กน้อยไปที่ที่นั่งฝั่งผู้โดยสารในไม่ช้า โรลส์รอยซ์ แฟนทอมก็หายไป เหลือเพียงไฟท้ายที่ส่องมาบร็อกและคนอื่น ๆ ดูเฉื่อยชาราวกับว่าถูกฟ้าผ่าฮาร์วีย์เป็นเจ้าของรถโรลส์รอยซ์?เป็นไปได้อย่างไร?***“ที่รัก รถคันนี้แพงขนาดนั้นเลยเหรอ?”แมนดี้นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารด้วยความประหลาดใจ เธอรู้ว่าฮาร์วีย์ขอรถ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะแพงขนาดนี้“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาให้ผมมาฟรี ๆ ” ฮาร์วีย์ยักไหล่“บางทีนี่อาจไม่เหมาะ เบนท์ลีย์ของเราไม่ได้แพงขนาดนั้น เราจะเอาเปรียบคนอื่นไปรึเปล่า ถ้าเราใช้โรลส์รอยซ์คันนี้” แมนดี้รู้สึกผิดเล็กน้อยฮาร์วีย์หัวเราะ “รถเป็นชื่อของคุณอ
คำพูดของแมนดี้ทำให้ฮาร์วีย์พูดไม่ออก'ใครโกรธ? พ่อแม่ของคุณหรือคุณกันแน่?'อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของแมนดี้ เขากลับยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง เว้นแต่คุณจะให้ผมเป็นซีอีโอของสกาย คอร์ปอเรชั่น ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะไม่ไปอย่างแน่นอน”“ฟังดูเข้าท่า แต่เนื่องจากสามีของฉันมีความสามารถมากจะได้เป็นซีอีโอหรือไม่ ก็ไม่แตกต่างกันหรอก” แมนดี้หัวเราะเบา ๆ"เอาล่ะ แล้วคืนนี้ ผม…”ฮาร์วีย์ดูคาดหวัง“อ้อ ฉันเกือบลืมไปเลย คืนนี้คุณไปนอนที่ห้องทำงานดีกว่า!”ใบหน้าของแมนดี้เปลี่ยนเป็นเย็นชา ปัง! จากนั้นเธอก็ปิดประตูดังปังทันทีฮาร์วีย์พูดไม่ออกอีกครั้ง เวลาผู้หญิงหึงหวงนี่ช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ!***เก้าโมงเช้าวันต่อมาที่ทางเข้าฝ่ายบริหารของบริษัทสตาร์ แชโบลในเซาท์ไลท์…สตาร์ แชโบลร่ำรวยมาก พวกเขาเปลี่ยนอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กที่มีสวนที่ตั้งอยู่ในย่านธุรกิจซึ่งที่ดินมีราคาสูงให้เป็นสำนักงานของพวกเขาแม้ว่าอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กหลังนี้จะดูค่อนข้างโบราณ แต่ก็ดูพิเศษกว่าอาคารสูงที่อยู่รายรอบว่ากันว่าเดิมที สถานที่แห่งนี้เคยเป็นสถานกงสุลของชาติตะวันตกในสมัยสงคราม แต่ที่นี่ไม่ได้
เจ้าชายยอร์ก?!ชื่อนี้ทำให้หลายคนประหลาดใจถ้าเป็นคน ๆ นี้ พวกเขาก็พอเข้าใจได้เขาเป็นที่รู้จักในฐานะบุคคลหมายเลขหนึ่งในเซาท์ไลท์ ชายผู้ทรงพลังที่สุดหลายคนต้องการท้าทายอำนาจของเขา แต่พวกนั้นกลับพ่ายแพ้และการต่อสู้ก็จบลงด้วยการนองเลือด“ซีอีโอพาร์ค คุณพูดจริงหรือเปล่า?”“เจ้าชายยอร์กจะมาเป็นเจ้าของคนใหม่หรือ? เป็นไปได้แค่ไหน?”“ทำไมเราไม่เคยได้ยินนายท่านลีพูดเรื่องนี้เลย!”หลายคนจ้องไปที่บร็อกหวังว่าเขาจะมีคำตอบเพิ่มเติมบร็อกพูดด้วยท่าทางพอใจ “คุณรู้อะไรไหม? ผมรู้เรื่องทั้งหมดนี้เพราะผมสนิทกับเจ้าของใหม่ แต่ผมพูดอะไรไม่ได้มากนักหรอก หวังว่าคุณเข้าใจ"ผู้บริหารในที่นั้นแลกเปลี่ยนสายตาซึ่งกันและกัน จากนั้นพวกเขาก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว“ซีอีโอพาร์ค! เนื่องจากคุณสนิทกับเจ้าของคนใหม่ โปรดดูแลเราในอนาคตด้วย!”"ใช่! เราเป็นพี่เป็นน้องกันมาหลายปีแล้วนี่!”“ซีอีโอพาร์ค คุณต้องพูดถึงเราดี ๆ กับเจ้าของคนใหม่ด้วยนะครับ!”ผู้บริหารเหล่านี้ล้วนมีความเข้าใจลึกซึ้ง เนื่องจากไม่มีโอกาสจะได้สร้างผลงานให้เจ้าของคนใหม่พอใจล่วงหน้า ดังนั้นหากพวกเขาทำให้ลิ่วล้อของเจ้าของคนใหม่พอใจก็ไม่น่
ผู้บริหารระดับสูงจากแผนกธุรกิจของสตาร์แชโบลจะยอมอ่อนข้อให้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านภรรยาอย่างเขาจริงหรือ?สีหน้าของบร็อกกลายเป็นความเลวร้ายอย่างยิ่งเมื่อสเตซี่ และเรย์ จำใบหน้าของฮาร์วีย์ได้ พวกเธอก็ไม่คิดจะซ่อนความรังเกียจเอาไว้ในใจอีก“ผู้ชายน่าสมเพชคนนี้! เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?!”“ฮาร์วีย์! นายมาทำอะไรที่นี่?"“นายได้รับอนุญาตให้มาที่นี่ด้วยเหรอ?”“นายไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมายืนหายใจในสถานที่แบบนี้ด้วยซ้ำ!”สเตซี่พุ่งไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูง ใบหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง และทำท่าราวกับต้องการดึงความสนใจจากทุกคนที่อยู่ตรงนั้นบร็อกเข้าหาฮาร์วีย์และชี้ไปที่ทางเข้าบริษัท เสียงของเขาเยือกเย็นในตอนที่เขาตะโกนออกไป “ไปให้พ้น ไอ้ส*รเลว! อย่ามาทำหน้าตาไม่พอใจ!”“วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ! ฉันไม่มีเวลาเล่นกับนาย! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”“ถ้านายไม่ฟังและเอาแต่ทำให้ฉันโกรธ นายเจอดีแน่!”บร็อกไม่สนใจว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงมาปรากฏตัวในเวลานี้ หรือฮาร์วีย์จะมาที่นี่อย่างมีแผนไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เขาก็ไม่ต้องการเห็นชายคนนี้ฮาร์วีย์จ้องมองทั้งบร็อกและสเตซี่ราวกับทั้งสองคนโง่เง่าแบบไร้
"ออกไป?"ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“ถ้าผมออกไป คุณจะคำนับใคร? คุณจะต้อนรับใคร?”บร็อคตัวแข็งเล็กน้อย จากนั้นก็ระเบิดความโกรธออกมา“ฮาร์วีย์ยอร์ก! นายนี่มันโง่ขนาดนี้ได้อย่างไร?”“เรากำลังฝึกคำนับอย่างถูกต้องเมื่อเจ้าของใหม่มา!”“นายคิดจริง ๆ เหรอว่านายเป็นคนสำคัญ แค่เพราะถูกโค้งคำนับเพียงครั้งเดียว”สเตซี่หัวเราะ“ถ้านายอยากแสดงละครตลกก็ไปที่อื่นเถอะฮาร์วีย์”“เรารู้ประวัติและภูมิหลังของนายค่อนข้างชัดเจน!”“คำพูดของนายไม่ใช่แค่เรื่องตลก แต่ฟังดูเหมือนนายเป็นโรคฮิสทีเรีย! นายมันไร้สติ!”บร็อคหมดความอดทน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รีบโทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย“โยนเขาออกไปจากที่นี่ พอไปถึงข้างนอกแล้วอย่าลืมหักขาเขาสักข้าง เราจะมาดูกันว่าเขาจะกล้าพล่ามอะไรไร้สาระอีกไหม?!”บร็อคไม่อาจทานทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระของฮาร์วีย์อีกสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขาคือการทำให้เจ้าของใหม่พอใจ หากลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างเขาต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของใหม่ บร็อกก็คงหมดโอกาสได้หน้าพวกระดับไม่สูงมากไม่ได้ทำอะไรเลย แม้ว่ารอยยิ้มของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความเย้ยหยันก็ตามฮาร์วีย์สวมชุดกีฬาที่ดูเหมือนราคาไม่ถึ
“เฮือก!”ทุกคนสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างแรงสาวสังคมชั้นสูงหน้าตาดีสองสามคนปิดปากพยายามไม่ส่งเสียงทุกคนรู้ว่าเหตุใดอีวอนน์และเรย์จึงปรากฏตัวสองคนนี้ไม่เคยล้อเล่นแม้แต่เรื่องเดียว!ลูกเขาแต่งเข้าบ้านผู้สวมชุดกีฬาคือชายในตำนานนั่นเอง!'เจ้าชายยอร์ก?!'สีหน้าของบร็อกดูแย่กว่าที่เป็นอยู่ร้อยเท่า ราวกับถูกบังคับให้กลืนของขม ใบหน้าของเขามืดหม่นลง"อะไรกัน…"“เขา…เขา…เขา…”“แท้จริงแล้วเขาคือเจ้าชายยอร์กเองหรือ?!”สายตาของสเตซี่และเรย์เต็มไปด้วยความตกใจราวกับว่าพวกเธอถูกฟ้าผ่าในเวลากลางวันทั้งสองคนกลายเป็นผีเสื้อราตรีเพราะหวังจะจับผู้ชายรวย ๆถึงกระนั้นพวกเธอก็ไม่อาจคว้าเจ้าชายยอร์กมา ชายผู้อยู่เหนือคนอื่น ๆ มาได้ แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าต่อตาก็ตาม!สเตซี่และเรย์แทบจะกระอักเลือดออกมา'มีเงินก็อวดสิ! จองหองหน่อย! เผด็จการด้วย!''ทำไมเขาถึงรอบคอบขนาดนี้'“นี่…มันเป็นไปไม่ได้…”สเตซี่กลับมามีสติอีกครั้ง แต่เธอก็ยังปฏิเสธ“เป็นไปได้ยังไง?!”“เขาเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน!”“เมื่อคืนนี้นายท่านอาเวล ไนส์เวลล์ก็กลัวเช่นกัน!”“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณพาร์ค เขาคงกลายเป็นศพไปแล้ว!”“คนอย่
ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย เขาส่งสัญญาณให้พวกนั้นเงียบ จากนั้นจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “สตีฟจะมาที่นี่เพื่อดำเนินการถ่ายโอนในภายหลัง”“ก่อนหน้านั้น ให้ผมพูดอะไรสักหน่อย”“ประการแรก ทรัพย์สินทั้งหมดของแผนกธุรกิจในเซาท์ไลท์จะถูกถ่ายโอนให้กับกองทุนการกุศลภายใต้ชื่อของบริษัทสกาย คอร์ปอเรชั่น จากนี้ไปรายได้ที่ได้รับจากเงินเหล่านี้จะถูกนำไปใช้เพื่อการกุศลทั้งหมด”“ประการที่สอง ถ้าพวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงและพนักงานเต็มใจที่จะอยู่ต่อ ผมจะให้ค่าจ้างคุณเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์”“แต่ผมจะพูดตรง ๆ ว่าหากคุณทำงานให้กับสกาย คอร์ปอเรชั่น คุณต้องละทิ้งทัศนคติที่คุณเคยมีมาให้หมด หากคุณคนใดเริ่มอวดทัศนคติที่ประเทศ J เหนือกว่า ผมขอโทษด้วย แต่คุณถูกไล่ออกแล้ว”สีหน้าของฮาร์วีย์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง คำพูดเหล่านั้นมีประโยชน์ แต่ก็ต้องตักเตือนเช่นกันในตอนแรก เขาวางแผนที่จะไล่พลเมืองจากประเทศ J ออกให้หมดแต่อีวอนน์แย้งขึ้นมาว่าเนื่องจากพวกเขาดูแลทรัพย์สินมาระยะหนึ่งแล้ว หากสกาย คอร์ปอเรชั่นเลิกจ้างพวกเขาและใช้ทรัพย์สินเหล่านี้โดยปราศจากความรู้ที่เหมาะสม ทรัพย์สินเหล่านี้ก็จะมีมูลค่าลดลงเมื่อพิจารณาถึง