ฮาร์วีย์มองไปที่อาเวลอย่างเฉยชาและพูดว่า "คุณแน่ใจเหรอว่าอยากสู้กับผม?"อาเวลตกใจ จากนั้นเขาก็หัวเราะเบา ๆวันนี้เกิดอะไรขึ้น?ลูกเขยแต่งเข้าบ้านตบเขาต่อหน้าผู้คนจำนวนมากถึงสามครั้ง แถมหมอนั่นยังถามเขาว่าเขาต้องการต่อสู้กับตัวเองหรือไม่อีก!อาเวลโกรธจนแทบจะเสียสติ เขาคิดไปว่าใครก็ตามที่กล้าตบเขาจะต้องมาจากตระกูลที่ร่ำรวยหรือไม่ก็เป็นเจ้าชายที่ไหนสักองค์แทนที่จะเป็นสามีแมงดาอย่างฮาร์วีย์หากวันนี้อาเวลไม่ฆ่าลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างฮาร์วีย์ เขาคงไม่มีหน้าออกไปเดินตามท้องถนน“นี่ นี่ นี่…”เมื่อเห็นพฤติกรรมที่เย่อหยิ่งของฮาร์วีย์ขณะเผชิญหน้ากับอาเวล บร็อก,สเตซี่, เรย์ และคนอื่น ๆ ก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง“เมื่อเร็ว ๆ นี้ สถานการณ์ในบัควู้ดวุ่นวายมากจนตระกูลไนส์เวลล์ต้องดิ้นรนเพื่อรักษาตำแหน่งของการเป็นตระกูลชั้นหนึ่ง พวกเขาทำทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้”“แต่นายน้อยแห่งไนส์เวลล์อย่างคุณ นอกจากจะวางมาดเย่อหยิ่งและเผด็จการแล้วกลับไม่ทำประโยชน์อะไรสักอย่าง คุณไม่กลัวว่าจะถูกหลอกและสร้างปัญหาเพิ่มให้ตระกูลของคุณหรือ?”ฮาร์วีย์กล่าวอย่างเฉยเมยเขายังตีหน้าซื่อแบบนี้ได้อย่างไร
หลังจากนั้น ลูกน้องของอาเวลก็คว้าขวดไวน์เปล่าหลายขวด เป็นที่แน่ชัดว่าพวกเขากำลังจะทุบขวดใส่หัวฮาร์วีย์ในอีกอึดใจ“ให้ฉันแนะนำนายสักหน่อยแล้วกัน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว หากนายคุกเข่าอ้อนวอน นายก็อาจยังมีโอกาสรอด!”"ใช่! อ้อนวอนแค่ไม่กี่ครั้ง นายน้อยไนส์เวลล์ก็อาจจะอารมณ์ดีและปล่อยให้นายมีลมหายใจต่อไป”“นายค่อนข้างเก่ง แต่ถ้าตอนนี้นายยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องยืนอยู่ตรงไหน มันจะสายเกินไป”ผู้หญิงสองสามคนที่เหลือจ้องมองฮาร์วีย์ที่สงบนิ่งและคิดว่าเขายังคงเสแสร้งอยู่'ในเวลาเช่นนี้ ทำไมไม่รีบคุกเข่าร้องขอความเมตตากัน? อยากหาเรื่องเจ็บตัวนักรึอย่างไร?! ช่างเจ็บปวดอะไรอย่างนี้!'พวกเขาไม่เข้าใจว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังเพียงใดสำหรับพวกเขาแล้ว ฮาร์วีย์คงไม่มีทางจะมีอำนาจมากไปกว่านายน้อยไนส์เวลล์ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “คุกเข่าเหรอ? ถ้าอาเวลคุกเข่าให้ ผมก็อาจจะปล่อยเขาไป”ทุกคนขำในความเย่อหยิ่งของเขา“อยากให้ฉันคุกเข่าเหรอ?”อาเวลหัวเราะเขาโยนที่เขี่ยบุหรี่ในมือแล้วเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ทีละก้าว “นี่ นายยอร์ก พอเห็นนายเย่อหยิ่งได้จนถึงตอนนี้ ฉันนับถือนายในฐานะลูกผู้ชายตัวจริงเลยล่ะ”“วันนี้ฉั
ดวงตาของอาเวลกระตุกในขณะนี้เขารู้สึกถึงความกลัวขึ้นมาฉับพลันอีกฝ่ายเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในไนส์เวลล์ เชน ไนส์เวลล์เชียว!เขาจะมีสิทธิ์เดินเพ่นพ่านตามท้องถนนโดยไม่ได้รับการอนุมัติจากเชนและตระกูลไนส์เวลล์ได้อย่างไรแต่ฮาร์วีย์ซึ่งอยู่ข้างหน้าเขากำลังพูดกับปู่ของเขาด้วยน้ำเสียงเย็นชาฟังดูเหมือนหัวหน้าดุด่าลูกน้อง หรือเจ้านายที่กำลังตักเตือนคนรับใช้อาเวลเหงื่อแตกพลั่ก“ซีอีโอยอร์กใจเย็นก่อน! กรุณาใจเย็น ๆ! ผมจะให้คำอธิบายแก่คุณอย่างแน่นอน!”เชนก็เหงื่อออกจนชุ่มทั้งตัวเช่นกันเขารู้ดีว่าฮาร์วีย์มีอำนาจเพียงใดหลังจากฮาร์วีย์มาถึงบัควู้ด อดีตตระกูลชั้นนำในบัควู้ดพังทลายไปทีละตระกูล เพียงแค่นั้นก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่งเพียงใดไม่รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่าฮาร์วีย์เคยช่วยเหลือตระกูลไนส์เวลล์มาก่อนเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่ไนส์เวลล์ยังคงดำรงอยู่ได้ในตอนนี้ก็เพราะพวกเขาเข้าข้างฝ่ายที่ถูกต้องถึงกระนั้นอาเวลผู้สืบเชื้อสายที่ไร้ยางอายของพวกเขากลับไปยั่วยุคนอย่างเขาเข้าจริง ๆ..."คำอธิบายเหรอ? คุณจะให้คำอธิบายอะไรต่อผม?”ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและเดินตรงไปที่ที่อาเวลอยู่
ฮาร์วีย์เห็นความขุ่นเคืองและโกรธขึงในดวงตาของอาเวลเขาเอื้อมมือไปลูบใบหน้าของอาเวลอย่างแผ่วเบา ก่อนพูดอย่างไม่แยแสว่า “ดูเหมือนคุณไม่อยากจะเชื่อใช่ไหม?”“คุณคิดว่าผมใช้เชนมาเพื่อเอาชนะคุณเหรอ”“ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ผมไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะท้าทายคุณเลยหรืออย่างไร?”ฮาร์วีย์มีรอยยิ้มแกน ๆ บนใบหน้าของเขาอาเวลหลีกจากมือของฮาร์วีย์และพูดอย่างขมขื่นว่า “ซีอีโอยอร์ก พอได้แล้ว!”แม้ว่าอาเวลจะไม่ได้พูดตรง ๆ แต่เขาก็ยอมลงให้เชนไม่ใช่เพราะฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ไม่อยากเสียเวลาไปกับเรื่องไร้สาระ เขาหยิบขวดไวน์ขึ้นมาจากพื้นแทนปัง!ฮาร์วีย์ตีหัวของอาเวลด้วยขวดไวน์นั้นขวดแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และเลือดก็เปื้อนใบหน้าของอาเวล เขาร้องตวาดและเซถอยหลังไปสองสามก้าวเขากลั้นความโกรธทั้งหมดไว้และไม่กล้าระบายออกมา“นี่เป็นเพราะคุณไม่เคารพภรรยาผม”ปัง!“นี่เป็นเพราะคุณกวาดล้างพื้นที่และอยากกำจัดผม”ปัง!“นี่เป็นเพราะผมไม่ชอบคุณเอาเสียเลย”“ผมตีคุณสามครั้ง คุณก็เลยไม่พอใจใช่ไหม?”ฮาร์วีย์พูดพลางตบหน้าอาเวลอีกครั้ง"ใช่!"อาเวลตะโกนผ่านฟันที่กัดแน่น“คุณซื่อสัตย์ดีนี่ ไม่ว่าจะโกรธแค่ไหนก็ทำได้เพี
แมนดี้สูดหายใจเข้าเต็มปอด แล้วพูดว่า “ฮาร์วีย์คราวนี้คุณปลอดภัยแล้ว คุณต้องขอบคุณซีอีโอพาร์ค”สเตซี่ซึ่งยืนอยู่ด้านข้างเดินเข้ามาหาฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย็นชา "เศษส*ะ! ถ้าไม่ใช่เพราะซีอีโอพาร์คโทรหานายท่านลีเพื่อช่วยเหลือนาย ฉันกลัวว่านายคงจะถูกโยนลงแม่น้ำไปแล้ว!”“แถมเกือบจะลากเราลงไปด้วย!”“ไอ้โง่เอ๊ย! อยากจะเป็นฮีโร่อะไรของนายก็เป็นไปสิ แต่อย่าลากเราไปเกี่ยวด้วย!”“นายคิดว่านายเก่งขนาดนั้นเลยรึยังไง? ถึงได้กล้าไปตบนายน้อยไนส์เวลล์ต่อหน้าผู้คนมากมายถึงสามครั้ง!”“ฉันจะบอกให้นายรู้ไว้ว่านายควรจะขอบคุณนะ! ถ้าไม่ใช่เพราะความใจดีของซีอีโอพาร์ค ชีวิตของนายก็คงจบลงไปแล้ว”สเตซี แร และคนอื่น ๆ เริ่มตักเตือนฮาร์วีย์บร็อคกอดอกและแสร้งทำหน้าตาเฉยเมย ราวกับว่าถ้าไม่ใช่เพราะเขา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นจะเหลือแต่ร่างไร้วิญญาณบร็อกหาคนมาช่วย?ฮาร์วีย์ตกตะลึง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ยิ้ม เขาไม่เคยคิดเลยว่าบร็อกยังกล้าเสแสร้งถึงขนาดนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ฮาร์วีย์เริ่มเข้าใจพฤติกรรมของคนจากประเทศ Jพวกเขาทุกคนล้วนเป็นเช่นนี้แมนดี้ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “คุณลีโอ คุณฟลินน์ อย่าทำแบบนี้ สถานการณ
แมนดี้ดูลังเล “ซีอีโอพาร์ค ฉันเกรงว่า…”บร็อกแสยะยิ้ม “คุณบอกว่าคุณเป็นหนี้บุญคุณผมไม่ใช่หรือ แต่จะไม่มาก็ได้ แล้วต่อจากนี้ไป ความร่วมมือระหว่างคุณกับสตาร์ แชโบลจะต้องยุติลงไปโดยปริยาย!”แมนดี้ไม่สบายใจ เธอรู้ว่าบร็อกมีเจตนาไม่ดี แต่เธอก็ยังพูดไปว่าว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณเขาฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา “บร็อก คืนนี้คุณช่วยพวกเราไว้จริงหรือ? คุณรู้ได้อย่างไร?"“ด้วยความสามารถของสตีฟ ลี เขาจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร?”หัวใจของบร็อกสั่นไหวราวกับมีใครบางคนล่วงรู้ความลับ เขากระโดดขึ้นทันทีและตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ส*รเลว นายหมายความว่าอย่างไร?”“นายไม่ใช่แค่ดูถูกฉัน แต่ยังดูถูกนายท่านลีด้วย!”“ให้ตายเถอะ! ถ้าฉันรู้ฉันคงไม่หาคนช่วยนายหรอก ฉันควรจะปล่อยให้นายน้อยไนส์เวลล์กระทืบนายจนตาย!”“ฉันใช้เส้นสายของฉันเพื่อช่วยนาย แต่นายยังเนรคุณแล้วยังกล้ามาถามฉันอีกเหรอ?”"ฉันจะบอกนายให้ ถ้าไม่ใช่เพราะซีอีโอพาร์ค ฉันจะฆ่ายาบเสียเดี๋ยวนี้!”ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แมนดี้ก็คว้าตัวเขาไว้ “ฮาร์วีย์ ซีอีโอพาร์คโทรหานายท่านลี”“เราควรตอบแทนบุญคุณเขา!”ความปลอดภัยของฮาร์วีย์เป็นสิ่งสำคัญที่สุ
พวกเขามองไปที่ฮาร์วีย์ราวกับว่ากำลังมองคนโง่เขากล้าพูดว่าเขามีรถทั้งที่เขาขับแค่มินิแวนหรือ? รถมินิแวนถือเป็นรถยนต์ได้หรือเปล่า?"ขยะเอ๊ย!"แต่ฮาร์วีย์ไม่พูดให้เปลืองน้ำลาย แต่เขาหยิบกุญแจรถของโรลส์รอยซ์ ออกมาแล้วกดมันไฟหน้าสีชมพูของรถโรลส์รอยซ์ แฟนทอมสว่างวาบ และไฟที่สวยงามก็ส่องเป็นทางเบื้องหน้าแมนดี้ในทันที“ที่รัก คุณยังไม่เคยเห็นฟีเจอร์ใหม่นี้ใช่ไหม? ไปกันเถอะ."ฮาร์วีย์ทำท่าทางแบบสุภาพบุรุษและพาแมนดี้ที่กำลังงุนงงเล็กน้อยไปที่ที่นั่งฝั่งผู้โดยสารในไม่ช้า โรลส์รอยซ์ แฟนทอมก็หายไป เหลือเพียงไฟท้ายที่ส่องมาบร็อกและคนอื่น ๆ ดูเฉื่อยชาราวกับว่าถูกฟ้าผ่าฮาร์วีย์เป็นเจ้าของรถโรลส์รอยซ์?เป็นไปได้อย่างไร?***“ที่รัก รถคันนี้แพงขนาดนั้นเลยเหรอ?”แมนดี้นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารด้วยความประหลาดใจ เธอรู้ว่าฮาร์วีย์ขอรถ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะแพงขนาดนี้“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาให้ผมมาฟรี ๆ ” ฮาร์วีย์ยักไหล่“บางทีนี่อาจไม่เหมาะ เบนท์ลีย์ของเราไม่ได้แพงขนาดนั้น เราจะเอาเปรียบคนอื่นไปรึเปล่า ถ้าเราใช้โรลส์รอยซ์คันนี้” แมนดี้รู้สึกผิดเล็กน้อยฮาร์วีย์หัวเราะ “รถเป็นชื่อของคุณอ
คำพูดของแมนดี้ทำให้ฮาร์วีย์พูดไม่ออก'ใครโกรธ? พ่อแม่ของคุณหรือคุณกันแน่?'อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของแมนดี้ เขากลับยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง เว้นแต่คุณจะให้ผมเป็นซีอีโอของสกาย คอร์ปอเรชั่น ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะไม่ไปอย่างแน่นอน”“ฟังดูเข้าท่า แต่เนื่องจากสามีของฉันมีความสามารถมากจะได้เป็นซีอีโอหรือไม่ ก็ไม่แตกต่างกันหรอก” แมนดี้หัวเราะเบา ๆ"เอาล่ะ แล้วคืนนี้ ผม…”ฮาร์วีย์ดูคาดหวัง“อ้อ ฉันเกือบลืมไปเลย คืนนี้คุณไปนอนที่ห้องทำงานดีกว่า!”ใบหน้าของแมนดี้เปลี่ยนเป็นเย็นชา ปัง! จากนั้นเธอก็ปิดประตูดังปังทันทีฮาร์วีย์พูดไม่ออกอีกครั้ง เวลาผู้หญิงหึงหวงนี่ช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ!***เก้าโมงเช้าวันต่อมาที่ทางเข้าฝ่ายบริหารของบริษัทสตาร์ แชโบลในเซาท์ไลท์…สตาร์ แชโบลร่ำรวยมาก พวกเขาเปลี่ยนอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กที่มีสวนที่ตั้งอยู่ในย่านธุรกิจซึ่งที่ดินมีราคาสูงให้เป็นสำนักงานของพวกเขาแม้ว่าอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กหลังนี้จะดูค่อนข้างโบราณ แต่ก็ดูพิเศษกว่าอาคารสูงที่อยู่รายรอบว่ากันว่าเดิมที สถานที่แห่งนี้เคยเป็นสถานกงสุลของชาติตะวันตกในสมัยสงคราม แต่ที่นี่ไม่ได้