บร็อก พาร์คไม่ได้มองแมนดี้ ซิมเมอร์เลยแม้แต่น้อย เขาเอาแต่จ้องมองฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยสายตาเย็นชา ตามด้วยคำพูดว่า “ไอ้เด็กเวร โกรธฉันนักเหรอ? ถ้าแกโกรธนักก็ออกไปเลย! บาร์ฉันไม่ต้อนรับแก!”

“ขอบอกเลยนะ ที่แกได้มานั่งอยู่ที่นี่ก็เพราะชื่อเสียงของเมียแกแค่นั้นแหละ!”

“ไม่งั้นด้วยสถานะอย่างแก ไม่มีทางได้มาเจอฉันหรอก เรื่องนั่งด้วยกันยิ่งไม่ต้องพูดถึง!”

“แกไม่รู้เลยใช่ไหมว่าแกมีค่าน้อยแค่ไหน? ว่าแกมีค่าพอหรือเปล่า?”

“ฉันทนคนแบบแกไม่ได้จริง ๆ แกยังกล้าก่อเรื่องทั้ง ๆ ที่ไม่มีความสามารถสักนิดเดียว…”

บร็อกพูดพล่ามไปเรื่อยแล้วตอนนี้ เขาอยากจะตบหน้าฮาร์วีย์ใจจะขาด ถ้าไม่เกรงใจแมนดี้ เขาคงจะสั่งให้ใครสั่งคนไปตบแทนเขาแล้ว

ก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์มองว่าบร็อกเป็นตัวตลก แต่ตอนนี้สายตาที่เขามองบร็อกเริ่มฉายความเย็นชาออกมาเรื่อย ๆ

“บร็อค พาร์ค นายคิดว่าตัวเองเก่งมากนักเหรอ?”

“แก…”

ก่อนที่บร็อกจะได้ทันพูดอะไร จู่ ๆ ก็มีคนขว้างขวดเบียร์มาจากไหนไม่รู้ไปกระแทกโต๊ะตรงนั้น

ด้วยสัญชาตญาน ฮาร์วีย์รีบยืนบังปกป้องแมนดี้ทันที

ขวดระเบิดออก ผลไม้กระจายไปทั่วบาร์ กลายเป็นความวุ่นวายอย่างหนัก

แอลกอฮอล์สาดกระจายไปท