ฮาร์วีย์พยักหน้า“คุณบ้าบิ่นดีนะ แต่คุณใช้มันผิดที่”"อะไรของนาย?"“นายบ้าหรือเปล่า?”“นี่นายท้าทายฉันเหรอ?”แคมยิ้มเย้ยหยัน“ฮาร์วีย์ นายเป็นแค่ที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ด เป็นสุนัขที่โยเอลเลี้ยงไว้!”“บางทีสิทธิพิเศษของนายอาจทำให้นายไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง พวกเขาคงทำให้นายคิดว่าตัวเองจะท้าทายฉันได้”“เรียกว่าไร้เดียงสาหรือลืมตัวดีล่ะ?”จากนั้นแคมก็ชี้ไปที่ตำรวจทั้งหมดที่นอนอยู่บนพื้น"ฉันต้องของเตือนไว้ก่อนว่าวันนี้ไม่ใชแค่นายที่จะกองลงไปกับพื้น แต่คนพวกนี้จะได้รับบาดเจ็บไปด้วย!”“ให้ฉันนับจำนวนข้อหาทางอาญาต่อเจ้าหน้าที่ให้ก่อนแล้วกัน แค่นี้น่าจะเพียงพอสำหรับนายที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่หลังคุกแล้วล่ะ!”แคมเพิ่งคิดเรื่องนี้ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนจะพบว่าความคิดนั้นไม่เลวเลยมันคงเป็นน่าขันไม่น้อย ถ้าให้ฮาร์วีย์เป็นแพะรับบาปคดีทำร้ายเจ้าหน้าที่ของแคมไม่ต้องนึกถึงแผนการที่แยบยลอะไรด้วยซ้ำ แค่คำพูดของเขาเพียงอย่างเดียว คนนับพันก็ยินดีที่จะช่วยให้เขาบรรลุเป้าหมายฮาร์วีย์กังวล แคมทำราวกับกำลังเล่นเกมแมวจับหนูมาร์คัสเคยเห็นเรื่องแบบนี้มานักต่อนักแล้ว แม้ในขณะที่เขาร่วมกับฮาร์
“คนที่ผมไม่มีทางเอาชนะได้น่ะเหรอ!?”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ฟาดเข้าที่แผ่นหลังของแคม แล้วตบเขาอีกครั้งด้วยหลังมือของตัวเองเสียงตบดังราวกับฟ้าคำรามภายห้องซ้อมที่ว่างเปล่า“ผมชนะคุณแล้วนี่ไง คุณจะทำยังไงล่ะ?”การตบทำให้เกิดรอยฝ่ามือสองข้างบนใบหน้าของแคมแต่ฮาร์วีย์ไม่คิดจะหยุด เขาเหวี่ยงมือไปที่หน้าแคมอีกสองครั้ง"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?"“คุณขู่ผมเหรอ?”“ในสายตาของผม คุณก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขจรจัดหรอก ยิ่งบริษัทสตาร์ แชโบลของคุณยิ่งแล้วใหญ่!”“คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่าสตาร์ แชโบลจะกล้าลงมือ แม้ว่าฉันจะหักคอคุณทิ้ง”ฮาร์วีย์เหวี่ยงมือของเขาออกไปหลังจากที่เขาพูด ส่งให้แคมลอยไปไกลอีกฟากของห้องซ้อมแคมลอยผ่านอุปกรณ์กีฬาหลายประเภทไป สภาพโดยรอบยุ่งเหยิงมากทีเดียวการตบที่รุนแรงของฮาร์วีย์ทำให้ทุกคนอ้าปากค้างแม้แต่บอดี้การ์ดที่ควรจะปกป้องแคมก็ยังป้องกันไม่ทันพวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นด้วยซ้ำ!แคม ลีคือใคร?รองตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศHเชียวนะ !พ่อของเขาไม่ใช่ใครที่ไหน ทว่าเป็นตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศ! พวกเขาทรงพลังและมีอิทธิพลอย่างมาก!แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นที่ปรึกษาข
สายดำเทควันโดนั้นนับว่าแข็งแกร่งอย่างแท้จริงเมื่อเห็นปฏิกิริยาของแคม บรรดาลูกสมุนของเขาก็เริ่มให้กำลังใจและชมเชยเขาไม่รู้จบ“ฮาร์วีย์ ยังเร็วไปถ้าแกจะคุกเข่า!”“วันนี้แม้แต่โยเอลหรือยานนิคก็ช่วยแกไม่ได้!”“ถ้าไม่มีเจ้าสองคนนี้อยู่ข้างหลัง แกมันก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาเมื่อเทียบกับรองผู้แทนของเรา!”“แกคงรับการโจมตีจากเขาไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียวแน่! รองผู้แทนแคมเป็นสายดำเชียวนะ! เตะเพียงครั้งเดียวก็อาจทำให้คอแกหักได้!”“เมื่อพูดถึงการฆ่า เทควันโดเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุดในโลก! คนอย่างแกไม่มีทางเข้าใจ”'ศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุดสำหรับการฆ่างั้นเหรอ?'ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะเย้ย จากสิ่งที่เขารู้ เทควันโดเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ห่วยที่สุด จากบรรดาศิลปะการต่อสู้ที่เขารู้จักไม่ต้องพูดถึงมวยไทยเลย หากมีคนฝึกศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานเทควันโดก็ถูกโค่นได้โดยง่ายแต่แคมไม่ได้คิดเช่นนั้น สายดำที่เขาได้รับ มอบความกล้าหาญให้เขาอย่างมาก เขาเดินไปหาฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามและไม่แยแส“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ฉันคิดเสมอว่าฉันหยิ่งผยองและหุนหันพลันแล่น แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าแกจะเ
โดมินิกไม่สามารถยอมรับความจริงที่อยู่ตรงหน้าได้ลูกสมุนของแคมก็รับไม่ได้เช่นกัน!แม้แต่มาร์คัสที่มากับฮาร์วีย์ก็พบว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเหลือเชื่อ!แคมตัวสั่นด้วยความโกรธเขาต้องการที่จะลงมือเองและสับฮาร์วีย์ให้เละเป็นโจ๊ก แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะตบเขารุนแรงอย่างนี้ศักดิ์ศรีของเขาถูกเหยียบย่ำ!แคมเป็นทุกข์และอารมณ์เสีย เขาจ้องมองฮาร์วีย์และร้องออกมาอย่างเดือดดาล “แกลอบกัดฉันอีกแล้วเหรอ!”“หน้าด้าน!”โดมินิกและคนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากได้ยินว่าเป็นการลอบโจมตี ทำท่าราวกับว่าพวกเขาเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น‘ไม่แปลกใจเลยที่แคมจะโดนแบบนั้น! ไอ้สารเลวฮาร์วีย์มันลอบกัด!’ในการต่อสู้จริง ๆ นั้น การโจมตีแบบนั้นช่างไร้ยางอายเสียจริง!“เพี๊ยะ!”แต่ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มดูถูกฮาร์วีย์อีกหน ฮาร์วีย์ก็เดินหน้าตบหน้าเขาอย่างแรงอีกครั้ง“เพี๊ยะ!”รูปลักษณ์ที่เข้มงวดและดุร้ายของแคมหายไปเมื่อเขาถูกตบจนปลิวไปอีกครั้ง เขาทรุดตัวลงบนพื้นห่างออกไปราว 20 ฟุต เขาทิ้งรอยไว้บนพื้นและอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช“ลอบกัดงั้นเหรอ?”“ทำไมผมต้องทำแบบนั้นกับคนอย่างคุณด้วย”“คุณสมควรได้รับส
"แกมันเลว! กล้าดียังไงมาแตะตัวฉัน! ฉันจะไม่ยอมแพ้แกหรอก! สตาร์ แชโบลจะไม่มีวันปล่อยให้แกรอดไปได้!”แคมกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตัวแทนของสตาร์ แชโบลถึงกับร้องลั่น! เขาไม่เคยต่ำต้อยขนาดนี้มาก่อน!น่าอับอาย เขารู้สึกราวกับถูกปล้นฮาร์วีย์ย่อตัวลงและถามอย่างใจเย็นว่า “ทำได้เหรอ?”“ฮาร์วีย์! แกมันส*รเลว!"“อยากฆ่าฉันก็เอาเลยสิ!” แคมอุทานออกมาอย่างเดือดดาลเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงการดูถูกเหยียดหยามของฮาร์วีย์"ฆ่าคุณเหรอ? ทำไมผมทำอย่างนั้น?”“ฉันมาที่นี่เพื่อให้คุณใช้หนี้ ไม่ได้มาเอาชีวิตคุณ”“ในสายตาของผม คุณควรมีชีวิตอยู่เพื่อชดใช้สิ่งที่ตัวเองทำ แทนที่จะหนีความผิดด้วยการตาย ฟังดูเข้าท่าดีใช่ไหม?”ฮาร์วีย์ยิ้ม“คุณชนเข้ากับรถของภรรยาผม คงเพราะคุณไม่รู้วิธีใช้เบรคของรถ เพราะงั้นผมจะหักขาคุณเป็นบทเรียน ฟังดูเข้าท่าใช่ไหม?”“ฮาร์วีย์ พอเถอะ!”โดมินิกไม่สามารถทนเห็นภาพนี้ได้อีกต่อไปเขาไม่สามารถทนดูแคมขาหักได้หากเป็นเช่นนั้น ไม่มีทางที่แคมจะทนรับผลที่ตามมาได้ แม้ว่าเขาจะต้องฝืนทนรับผิดก็ตามโดมินิกก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลใด ๆ เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์และคำราม “พอแล้ว
“คุณควรหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำ! กราบขอโทษรองผู้แทน ฟังคำสั่งของเขา แล้วใช้หนี้ด้วยการส่งภรรยาของคุณไปให้เขาซะ!”“คุณจะได้ชีวิตเดิมกลับคืนหากทำตามที่เขาบอก!”“ฉันรับประกันให้คุณได้ ว่าจะขอให้รองตัวแทนปล่อยคุณไป ถ้าคุณทำอย่างนั้น!”“ฮาร์วีย์ รองผู้แทนไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด คุณไม่เข้าใจหรอกว่าพลังของสตาร์แชโบลมากมายขนาดไหน…”โดมินิกแนะนำฮาร์วีย์อย่างขมขื่นพลั่ก!ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็หักขาขวาของแคมให้หักครึ่งด้วยการขยับเท้าเพียงครั้งเดียว“ไม่ง่ายงั้นเหรอ? คุณหมายถึงอะไร?"แม้แต่แคมที่หยิ่งยโสและไม่ยอมใครก็ไม่สามารถกลั้นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของเขาได้แคมอยากที่จะกลิ้งไปบนพื้น แต่ไม่มีแม้แต่แรงที่จะทำเช่นนั้น"คุณ…!"โดมินิกตกตะลึงเขาพูดทุกอย่างเพื่อเห็นแก่ฮาร์วีย์ แต่ทำไมชายคนนี้ไม่ฟังเขายังดึงดันจะเดินไปในทางนี้! เขาพยายามจะฆ่าตัวตายรึไง?!โดมินิกกระทืบพื้นเดือดดาลด้วยความโกรธ“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! คุณเป็นเลือกเองนะ! คุณเป็นคนเริ่มเรื่องยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้!”พลั่ก!ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วหักขาซ้ายของแคม“ยุ่งอะไรด้วย?”โดมินิกแทบกระอักเลือดเขาหยิบโทรศัพท์ที่สั่นออกมา “รอก่อน
ฮาร์วีย์เหยียบมือของแคมนั่นก็เท่ากับเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของริคด้วยการที่เขาทำร้ายแคมนั้น เป็นภาพที่สร้างความตกใจต่อทุกคนไม่น้อยแต่ฮาร์วีย์ก็กล้าที่จะจู่โจมอีกครั้ง ไม่สนใจแม้ว่าหนึ่งในแปดราชาแห่งสวรรค์ของสตาร์แชโบลแห่งประเทศ H จะปรากฏตัวขึ้นนี่ไม่ใช่แค่การต่อสู้ธรรมดา แต่เป็นการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของฮาร์วีย์ เขาไม่ได้สนใจสตาร์แชโบลตั้งแต่แรกอยู่แล้วชายหนุ่มที่ดูราวกับมีอายุยี่สิบต้น ๆ กล้าที่จะท้าทายอำนาจเช่นนี้ ในสายตาของทุกคนมันไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตายบางคนก็รู้สึกว่าฮาร์วีย์กำลังขุดหลุมไว้ฝังตัวเขาเองไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฮาร์วีย์ก็กำลังทำร้ายแคม ทำให้โดมินิคที่มาจากสตาร์แชโบลต้องนิ่งราวกับหิน การแสดงออกของริคเองก็น่ากลัวไม่แพ้กันผู้ที่ยังยั่วยุฝั่งตรงข้ามภายใต้สถานการณ์เช่นนี้อาจจะดูเป็นคนที่งี่เง่า หรือไม่ก็ได้รับการสนับสนุนอย่างมาก ซึ่งสำหรับฮาร์วีย์แล้วกลับดูไม่เป็นอย่างนั้นดวงตาของริคกระตุก ไม่สำคัญว่าเขาจะเป็นคนที่สำคัญแค่ไหน เขาคิดแค่ว่าเขาสามารถแก้ไขสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดายหากเขาปรากฏตัว แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะไม่ง่ายอย่างที่เขาคิดไว้ในตอนแรก“จองหองน
แสงในโรงฝึกเทควันโดไม่ค่อยมาก สิ่งนี้ทำให้เกร็กไม่สามารถเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ได้อย่างชัดเจนชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงที่ทุ้มน่าเกรงขาม “บุกรุกทรัพย์สิน ทำร้ายร่างกาย… แล้วยังทำร้ายเจ้าพนักงาน! คุณยังมีความเคารพต่อกฎหมายอยู่ไหม!”"พาเขาออกไป! หากขัดขืนให้ยิงได้ทันที!”รอยยิ้มของฮาร์วีย์กว้างขึ้น แสดงออกถึงความรู้สึกเหยียดหยามอีกฝ่ายไม่น้อยเขาจ้องไปที่เกร็ก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สงบ "ฟินช์ ผู้ชายที่แขนและขาหักบนพื้นต่างก็เป็นเพื่อนของคุณ แต่จะไม่ถามความจริงหน่อยเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น?”“นายรู้รึเปล่าว่าการทำร้ายเจ้าหน้าที่มันโทษหนักขนาดไหน?”“ไม่ต้องมาสอนฉัน!”“แกก่ออาชญากรรมบุกรุกและทำร้ายร่างกาย! ฉันในฐานะรองผู้บังคับบัญชาของสถานีตำรวจบัควู้ด มีหน้าที่รับตัวแกกลับไปสอบสวน!”“ถ้ายังพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะยิงทันที!”เกร็กย่างสามขุมเข้ามาหา เตรียมโจมตีอีกฝ่ายทันทีที่มือของเขากำลังจะแตะพื้น ชายหนุ่มก็เห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ชัดเจนสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างลนลาน และหยุดมือเอาไว้ทันทีเกร็กโชคดีที่ได้เห็นใบหน้าของฮาร์วีย์จากระยะไกล เมื่อตอนที่ยานนิคพาเขาไปเฝ้าด้านนอกวิลล่าของฮาร์วีย์