Sabi ng munting bata, "Opo naman!"

Walang nasabi si Sabrina.

Wala rin naman sinabi si Sebastian na kahit ano, at kaya niya pa rin magkaroon ng itsurang mahigpit.

Kung tutuusin, walang binatbat si Sabrina sa matatag na ugali ng lalaki. Sa wakas, matapos ang ilang sandali, tinanong niya, "Ano bang problema? Bakit ba nakasimangot ang mukha mo?"

Sumagot si Sebastian kay Sabrina ng walang katuturang sagot, "Masyado kang maraming damit."

Tumungo si Sabrina at tiningnan ang sarili niya. "Sir, Ako... ay nakasuot ngayon ng hospital gown, at magsusuot ako ng hospital gown sa susunod na tatlong araw. Tapos ngayon sinasabi mo sakin na masyado akong maraming damit? Malayo yata ang isip mo ngayon, Sir!"

Iniba na lang ni Sebastian ang usapan. "Matulog ka nang mahimbing. Ilalabas ko si Aino para mag-agahan, at babalik kami sa loob ng kalahating oras. Hindi ka malulungkot kasi sasamahan ka namin ni Aino."

Matapos na sabihin ito, hinawakan niya ang kamay ni Aino at inakay siya palabas ng ward at