Napayuko si Sabrina at napabuntong hininga. Tumingala siya at tumingin kay Sebastian. ”Sebastian, sorry. Hindi ko inaasahan na seseryosohin pala ito Nigel, at talagang pupuslit siya sa Star Island nang mag-isa.”Pagkatapos niya sabihin ito, napakagat labi siya at hindi na tumingin kay Sebastian ulit.Hindi rin to inakala ni Sebastian.Nung hinanap siya ng aunt at uncle niya sa company, naagulat siya.Hindi siya nashock sa ginawa ni Nigel.Nashock siya sa pagmamahal ni Nigel para kay Sabrina.Anim na taon na ang lumipas at hindi pa rin nagbabago si Nigel. Tsaka, ang pagmamahal na nasa puso ni Nigel ay hindi na possessive. Ito ay pagbibigay na walang hinihinging kapalit.Nung mga sandaling yun, nakaramdam siya ng panganib sa puso niya.May galit din siyang naramdaman.Okay lang na mawalan siya ng pera. Kahit nga na mawala sa kanya ang buong Ford family, hindi siya makakaramdam ng sorry.Pero, hindi niya kayang mamuhay ng wala si Sabrina.Nung nakaramdam si Sabrina ng sobrang
Tumawa si Sebastian. “Hindi ko sinasabing pumatay ka! Huwag kang mag-alala!”Sobrang nagalit si Sabrina na halos itaas niya ang kamay niya para sapakin ito. “Halos patayin mo ako sa takot. Pero, okay naman ang mga bagay-bagay, kaya bakit mo akong gustong dalhin sa lugar na yan?”“Para turuan ka ng self defense,” sabi ni Sebastian.“Paano pag balang araw ay maisip mo na sundan ako sa Star Island? Hindi ka ba natatakot?”“Syempre, hindi ako natatakot!” Tumingala si Sabrina at tumingin kay Sebastian ng may sobrang determinasyon sa mga mata niya. “Sa buhay na ito, kahit na gaano kahirap at kapanganib ng lugar, kahit na mapunta pa tayo sa dead end, sasama ako sayo at sa anak natin. Magsasama-sama tayo sa buhay at kamatayan bilang pamilya. Basta’t magkakasama tayo, hindi ako matatakot! Baka nga sagipin pa kita. Matapang ako, at hindi ako yung taong magtatago sa mga bisig mo para umiyak at umakto na spoiled child kapag nahihirapan ako.”Pagkakita sa tingin nito, bigla niyang naaalala nun
Kahit na isa itong lugar sa kailaliman ng bundok, sobrang ganda dito.Kasal na si Sabrina kay Sebastian ng mahigit sa kalahating taon, pero kailanman ay hindi pa niya naririnig ang tungkol sa lugar na ito dati.Ang lugar din na ito medyo lively.Nakita niya si Alex na nakasuot ng smart sportswear at kasama nito si Jane, na kakalabas lang ng kotse.“Hello, Mrs. Ford, nagkita tayo ulit,” Si Jane ang nauna na bumati.May magandang impression si Sabrina kay Jane.Parehas na tahimik sila Sabrina at Jane.Pero, hindi sila magkaparehas.Si Sabrina yung tipo na kalmado lagi, pero may pagkachildish siya sa loob. Lagi siyang kalmado at tahimik dahil sa kinalakihan niya. Pwede rin siya maging makulit at mapang-asar kapag nasa relax at safe siya na atmosphere. Pero, si Jane ay iba.Mas mukha itong mature kaysa kay Sabrina, sa isang tingin. Siya yung klase ng babae na may feminine charm. Dagdag pa dito, halos hindi nagtrabaho si Jane, kaya ang main identity niya ay girlfriend ni Alex.Pin
Ang nanay ni Marcus ay namuhay din ng sheltered na buhay. Kaya naman, naiintindihan ni Sabrina na si Jane din ay ganito, at sobrang kaunti lang ng nakakausap nito araw-araw. Ngayong kasama na niya si Sabrina, mas dumaldal ito.“Thank you, Jane, para sa pagtrato sakin bilang kaibigan. Sa totoo lang, wala akong masyadong friends. Lagi akong malungkot simula pagkabata. Kinalaunan naman, nung nagsimula ako magtrabaho, doon ko nakilala sila Yvonne at Ruth. Speaking of Ruth, halos magkaparehas kayo ng fate, Jane,” nakangiting sabi ni Sabrina.“Ganun ba?” Halatang nagniningning ang tingin ni Jane. Hinawakan niya ang kamay ni Sabrina at sinabi, “Para maging kaibigan mo siya, paniguradong mabait siya. SInabi mo na kaming dalawa ay itinadhana. Anong fate ito? Kilala ko ba siya? Sino siya?”“Siya ang girlfriend ng pamangkin ng boyfriend mo. Siya ang girlfriend ni Ryan, si Ruth Mann. Sa hinaharap, kayong dalwa ay magkikita at magkakausap sa lugar ng Poole family sa Kidon City. Maliban sa pagigi
Kaagad na tumingin si Jane kay Sabrina. “Wala lang ito, Sabrina. Okay lang ito.”Sa mga mata ni Sabrina, ang ngiti ni Jane ay isang clear spring at malalim na lake. Binibigyan niya si Sabrina ng feeling na para ba siyang isang gentle big sister. Mas gusto niya tuloy ito protektahan. Pero pagkakita niya na ayaw magsalita nito, walang choice si Sabrina kung hindi hayaan nalang ito. Ang lalaki niya ay nasa harap niya at dahil hindi naman ito umimik, wala din masabi si Sabrina.Mabuti nalang at saglit lang na may cold expression si Alex, at kaagad itong kalmado ulit. Umakbay siya kay Jane at malambing na tinanong, “Masama ba ang pakiramdam mo?”Umiling si Jane. “Hindi Alex, medyo okay na ako. Nakita ko kasi si Sabrina na nakasuot ng loose-fitting na style at gusto ko rin iro suotin. Pero, iba ako kay Sabrina, kaya baka hindi naman ako maganda tingnan sa mga ito. Maliban pa dito, lagi akong may trust sa mga taste mo. Ang style na pinili mo sakin ang pinakabagay sakin. Gusto ko ito.”Mas
Kinomfort ni Jane si Sabrina na parang isang big sister, kaya naman natouch si Sabrina.“Jane, hindi ka rin ganun katanda,” sabi ni Sabrina.“Ako? Matanda na ako.” Tumaas ang kilay ni Jane at nakangiting sinabi, “Mukha ba akong bata?”Ngumiti si Sabrina. “Twenty-seven lang ako this year pero mukhang isang taon lang ang pagitan natin? At best, mga two years? Akala ko nga mas bata ka sa akin kaya tinatawag kita sa pangalan mo.”“Little Sister, ang cute mo talaga. Simula nung nakita kita, naisip ko na sobrang cute mo. Proud ka rin at hindi papatinag kaya naiingit ako sayo, at hinahangaan din kita. Ako ay… mas matanda sayo ng seven years. Thirty-four na ako sa taon na ito. Kalahating taon ang tanda ko kay Alex.”Walang masabi si Sabrina. Napablink siya. “Jane… anong sinabi mo?”“Five years na simula ng maging kami ni Alex. Naging kami, mga one year nalang bago ako magthirty,” nakangiting sabi ni Jane.Kahit na hindi niya alam ang rason, nakaramdam ng lungkot si Sabrina sa puso niya.
Nag-aalalang tumingin si Sabrina kay Sebastian. “Sebastian, mapanganib para sayo ang pumunta ng Star Island, tama? Nag-iisip ka na ng paraan para sa amin ni Aino. Sebastian, ayokong maging ganito ka… Alam kong wala akong karapatan na pigilan ko na pumunta sa Star Island para maghiganti. Pero, pwede naman kami sumama ni Aino, Sebastian. Kaya natin kaharapin ang lahat ng magkakasama. Pwede bang harapin natin ito ng magkakasama? Kailanman ay hindi ako namuhay sa karangyaan at kapangyarihan. Ang lahat ng yaman, honor at powers, ayoko ang lahat ng ito. Kapag nawala ang mga ito, mabubuhay ako. Sa loob ng anim na taon na namuhay ako sa kawalan, sobrang hirap ng buhay. Habang kasama ko si Aino at ang kapatid ko, nakasurvive ako kahit na pulubi ako. Kapag nawala kayo ni Aino sa lifetime na ito, ang kapagyarihan na ito ay wala ring saysay para sakin.”Tumingin si Sabrina kay Sebastian ng may nakakaawang tingin. Ang mga subordinates din sa gilid ay nagpipigil. Ito kasi ang unang beses na nakilal
‘Ako ay… hindi talaga madalas umiyak, tama? Kailanman ay hindi pa ako umiiyak ng ganito kalala at katagal simula nung bata ako! Ang sama niya!’ Iniisip ni Sabrina pero hindi siya nagsalita.Tumahimik siya at tumingin sa mga tao ng may proper manners. “I’m sorry kung kailangan niyo pang makita yun.”Pagkatapos niya sabihin ito, nagbow siya sa mga executives. Siya ay sobrang well-mannered. Kahit na umiiyak siya, namaintain pa rin nito ang pagiging sensible niya. Mas lalo tuloy nilang nagustuhan si Sabrina at lahat sila ay sincere na ngumiti.Ang mga ngiti nila at nagparelax kay Sabrina. Tumingin siya kay Sebastian. “Sebastian, huwag kang magsinungaling sa akin… talaga bang magiging okay ka lang sa pagpunta mo sa Star Island this time?”Ngumisi si Sebastian. “Ano bang iniisip mo? Minamaliit mo ba ang asawa mo? Ano ang isang Star Islan sa akin? Minsan ko ng isinaalang-alang ang buhay ko, pero fifteen taon ng nakakalipas yun at twenty na ako ngayon. Meron na rin akong asawa at anak. Hin