Nagulat si Sabrina.

Nakatuon siya sa pagbagay sa kadiliman at napagtanto na si Sebastian ay nakaupo na mag-isa sa sopa. Mayroon siyang bagong tabakong walang sindi sa pagitan ng kanyang bibig at ang parehong mga kamay ay nakalagay sa kanyang tuhod. Bahagya siyang nakasimangot at sinusuri si Sabrina ng kanyang malalim na itim na mga mata.

"Ikaw ..." tatanungin ni Sabrina si Sebastian, bakit gising pa rin siya? Gayundin, nasaan si Selene?

Gayunpaman, hindi siya nagtanong.

Nabigla siya sa ekspresyon ni Sebastian.

"Halika dito!" Ang mga salita ni Sebastian ay tulad ng isang atas ng imperyo, at hindi pinapayagan na lumaban si Sabrina.

Nararamdaman ni Sabrina na siya ay isang kabit ni Sebastian na nawala ang pagmamahal, mababa at gumawa ng pagkakamali.

Hiniling siya ni Sebastian na lumapit, at hindi siya naglakas-loob na sumuway.

Kinagat ni Sabrina ang labi at lumapit sa tabi ni Sebastian. "Mayroon bang anumang bagay na maari akong maitulong?"

Kalmado at natural ang kanyang tono.