Desperado siya ngayon na magkapera. Nabasa siguro ni Nigel ang nasa isip niya at hindi naman malaking bagay sa kanya ang pera kaya sinabi niya dito, "Wala pa yatang $3,000 USD yung binigay ko sayo. Bakit ka ganyan? Natatakot ka ba dahil iniisip mong sinusubukan kong bilhin ang isang gabi mo? Relax ka lang! Hindi ako interesado sayo! Naisip ko lang na parang nakakaawa ang probinsyanang katulad mo. Isipin mo na nag magandang loob lang ako. Kung hindi mo talaga matatanggap ng walang kapalit, pwede mo kong bayaran ng hulugan tuwing makukuha mo ang sahod mo."

"Salamat," namula si Sabrina habang hawak niya ang pera.

"Nga pala! Masyadong importante ang oras ko. 'Wag mo ng sayangin. Sa susunod na sabihin ko na ihahatid na kita, pumasok ka na lang agad sa kotse," Pabirong sinabi ni Nigel habang nakatingin sa reflection ni Sabrina sa harapang salamin at namumula ang mukha nito.

"Okay sige," tumango si Sabrina at tumahimik ito habang kalmadong tumingin sa labas ng bintana. Pero, ang totoo niya