Ang tatlong miyembro ng pamilya Lynn, na nagtatago sa di kalayuan, ay nanghihina sa tuhod sa takot.

Sinundan na ni Sebastian ang doktor papasok sa emergency room. Ang halos walang malay na si Sabrina ay nakapikit nang mahigpit, at ang kanyang mga kilay ay nakakunot. Ang mga makapal at kulot niyang pilik mata ay natatakpan ng luha. Ang kanyang mga pilikmata na sa simula ay maganda, at tila wala nang buhay ngayon.

Ang mukha na mas maliit pa palad ay namula ng tulad ng dapitahapom dahil sa lagnat.

Lumapit si Sebastian kay Sabrina, na bumubulong-bulong pa rin, "Baby, huwag mong iwan si Mommy ... Huwag mong iwan si Mommy, walang pamilya si Mommy. Si mommy… ay nag-iisa. Mommy… kailangan ko ng kasama para magpatuloy sa pamumuhay ... ”

Malungkot at nakakaawa ang kanyang tono. Ang doktor na nagbibigay sa kanya ng first aid ay hindi mapigilang maluha.

Si Sebastian ay pinapanood ang lahat ng ito sa isang malamig na ekspresyon, pagkatapos ay tinanong sa isang malalim na tinig, "Maliban sa isa