‘Sinusubukan ba niya akong pakainin ng sabaw?’ Hindi mapalagay si Sabrina sa naisip, ngunit bago pa siya tumugon, itinulak na ni Sebastian ang isang kutsarang lugaw ng isda sa kanyang bibig. Walang pagpipilian si Sabrina kundi ang lunukin ang sinigang nang masunurin.

Ang lugaw ay nasa perpektong temperatura, kaya't madaling malunok. Ang mga lasa ay maayos na nababagay, at ang mga hiwa ng isda ay malambot sa pagkakayari.

Pakiramdam niya ay naiinit ang buong katawan niya ng umabot ang pagkain sa kanyang tiyan. Nakaramdam din siya ng labo sa pakikipag-ugnay, na parang silang dalawa ay isang mag-asawa na tunay na nagmamahalan, o isang asawa at asawa na namuhay nang magkakasama sa loob ng maraming taon.

Hindi niya maiwasang gumalaw. Inilibot ng mata ni Sebastian si Sabrina at inabot ang isang kamay upang hawakan ang payat nitong braso.

"Masyadong payat," panunuya niya, "ikaw ay puro buto at hindi masayang yakapin."

"..." Hindi alam ni Sabrina kung paano tumugon. Hanggang sa pinakain si