"Siguro wala namang masama kung hindi na ako lalaban. Nagkamali ako ng intindi sayo, at hindi ka rin naman matapang sa anak ko. Masaya na ako basta makakapasok sa eskwelahan ang anak ko at makakatanggap siya ng edukasyon katulad ng ibang bata. Ayoko na masyadong isipin pa ito, gagawin ko na lahat ng sasabihin mo simula ngayon, nasa kamay mo na ang buhay ko," Sabi ni Sabrina sa mahinang boses, para bang ayaw niya ng mahirapan, habang nakayakap siya kay Sebastian. Ang totoo niyan, ang gusto niya talagang sabihin ay tinatanggap niya na ang kapalaran niya at sasama siya sa kung kanino siya dalhin ni Sebastian. Susunod siya sa lalaking ito habang buhay kung yun ang gusto niya. Talagang wala na siyang natitirang lakas pa sa sarili niya, dahil pagod na ang buong pagkatao niya. Kung wala na talaga siyang pagkakataon na makatakas pa sa lalaking ito, bakit pa niya ito lalabanan? Mas mabuti pang maging kakilakilabot na babae na lang siya katulad ng iniisip ng iba at maging masaya na lang hanggat