“Umuulan?” pumunta si Sebastian sa balkonahe at tumingin sa labas. Umuulan nga. Tumingin pa siya sa baba at nakita ang isang babae na nakaluhod sa ulan habang nakatingin kung nasaan siya.

Kumuha ng payong si Sebastian at bumaba.

“Master Sebastian… Master Sebastian… Pinuntahan moa ko…” ang mga labi ni Selene ay naninigas na sa lamig. Lumuhod at gumapang si Selene papunta sa mga binti ni Sebastian at niyakap ito. “Master Sebastian, makinig ka sakin. Kapag pinatapos mo ako magsalita, wala akong pakialam kung papatayin mo ako. Pakiusap, bigyan mo ako nang pagkakataon para depensahan ang sarili ko.”

Habang nakatingin siya sa babae na nakaluhod sa harapan niya, parang may kumurot sa puso niya. Muntik na niyang sipain ang babaeng ‘to hanggang sa mamatay siya.

Gayunpaman, dahil ginamit niya ang katawan niya para iligtas ang buhay niya na naging dahilan para kontrolin niya ang Ford Group.

Tumigil ang mga paa niya sa sandaling sisipain na niya dapat ito.

Ang inis na nararamdaman niya sa pu