Hindi nakapag salita si Maysun. Inis na inis siya sa amoy na kumapit sa kanya. Kung wala lang ito, sana ay napalapit na siya kay Sebastian ngayong araw na 'to. Tama si Rose. Si Sebastian ay nasa pinaka-mababang punto ng kanyang buhay at nadama niyang wala siyang silbi sa sandaling iyon. Ito ang pinaka-magandang pagkakataon para gamitin ang sitwasyon at magkaroon ng pagkakataon, pero sa kasamaang-palad, amoy siya. Kinamumuhian niya ito! Kinamumuhian niya ang d*mnadong bata, si Aino!

Palaging inakala ni Maysun na gusto talaga ni Sebastian ang kanyang anak na babae. Sa sandaling iyon, bigla niyang naisip kung bakit hindi pina-apelyido ni Sebastian si Aino ng Ford, ngunit pina-take niya ang apelyido ng kanyang ina. Lumilitaw na hindi tinanggap ni Sebastian ang bata. Ha! Kung gayon, hindi na talaga magiging mabait pa si Maysun.

"Ikaw... lumayas ka! Hindi ko matiis... ang amoy mo! Alis!" Nagbagsak sa sahig si Sebastian.

Hindi na nilapitan pa ni Maysun si Sebastian. Tumayo siya at umalis.