Napatigil si Lincoln sa tanong.

Mas lalo pang nagtipon ang mga luha ni Sabrina sa kanyang mga mata.

Naluluha siyang tumingin kay Lincoln. "Tito Lynn, simula noong pumunta ako sa pamilya Lynn noong labindalawang taong gulang ako, kinupkop mo ako. Tito Lynn, ilang beses mo pong sinabi sa akin na pinalaki mo ako sa loob ng walong taon! Sa loob ng walong taong iyon, malaki ang utang na loob ko sa gastusin ng pagpapalaki sa akin at sa mga pangunahing pangangailangan!"

Sinabi ni Lincoln nang may sama ng loob, "Hindi ba ito ang kaso?"

Umiiyak at tumatawa si Sabrina sa parehong oras. "Kung ako po talaga ang anak niyo, at pinalaki mo lang ako sa loob ng walong taon, kung ganoon ay hindi mo ba naisip na ikaw ang may utang sa akin?"

Hindi nakapagsalita si Lincoln.

"Anak mo po ako! Kung ganoon ay anong ginagawa mo bago ako mag-labing dalawang taon? Sa oras na kailangan ko ng ama bago ako mag-dose, nasaan ka?"

Hindi pa rin nakaimik si Lincoln.

"Oh, tama! Kahit na pagkatapos kong maglabin