Kasama ang nanginginig niyang boses, sinubukan niya ang lahat ng kanyang makakaya para panatilihin ang postura niya at hindi hayaan ang sarili na bumuhos ang kanyang mga luha.

Kapag mas lalong nakikinig si Yvonne, mas nararamdaman niyang may mali sa tono ni Sabrina.

Mas lalo siyang nag-taka. “Sabrina, umiiyak ka ba…”

Sa hindi inaasahan, sa oras na ito, isang matandang babae, na may dalang basket para bumili ng ilang karne ay dumaan sa tabi ni Sabrina. Umupo ang matandang babae sa harap ni Sabrina, at tinanong nang nag-alala, “Babae, sabihin mo sa akin kung bakit ka umiiyak? May pinagdadaanan ka ba? sabihin mo sa akin, baka matulungan kita.”

Humagulgol bigla si Sabrina.

“Sabrina! Anong nangyayari sa’yo? Hindi mo kailangang maging malamig, naiintindihan mo ba? Anong nangyari? Sabihin mo sa akin. Sinusubukan mo bang ipa-alala ako nang sobra!” balisang sigaw ni Yvonne sa kabilang banda ng linya.

Hindi na kayang pigilan ito ni Sabrina.

Agad siyang humagulgol, “Yvonne! Gusto… Nila