Natakot si Elliot na sa oras na makita niya si Avery at ang mga bata, masyado siyang nalilibugan sa kaligayahan na hindi na niya mahinahong harapin ang dilim sa likuran niya.

Ayaw niyang maapektuhan siya at ang mga anak ng kanyang matitinding problema.

Napatingin si Avery kay Elliot na nanatiling tahimik. Kita niya ang kumplikadong titig nito. Hindi niya mabasa ang mga ekspresyon nito.

Naisip niya na hangga't siya ang nagkusa na imbitahan siya at siya ang unang umamin ng pagkatalo, tatanggapin niya ito. Gayunpaman, bakit siya nanatiling tahimik?

Ano kaya ang iniisip niya?

"Ayos lang kung hindi ka libre." Hindi nakayanan ni Avery ang walang katapusang katahimikan at haka- haka, kaya sinabi niya, "Sinabi ni Layla na mag- isa ka lang mag- New Year, kaya ako..."

"Gusto mo bang puntahan kita?" Pinutol siya ni Elliot.

Kung tatanggihan siya nito, malulungkot siya. Ang pinaka ayaw niyang makita ay ang pagiging malungkot niya.

Namula si Avery sa tanong niya. Hayagan na niya itong inimbi