Pagkatapos ng almusal, hinatid ni Avery ang mga bata sa ekskuwelahan.

Si Hayden ang nagsabi na papasok siya sa parehong paaralan ni Layla.

Sa ganoon, hindi na magmamaneho si Avery kung saan saan para lang sunduin at ihatid sila.

Ang pakiramdam na ganito ay parang walang nagbago pagkatapos ng pagkamatay ni Laura, pero ang pakiramdam din na ito ay parang lahat din ay nagbago.

"Umuusbong at nawawala ang taglamig, Avery," sinabi ni Mike habang minamaneho niya ang sasakyan sa pangunahing kalsada. "Limutin na natin ang mga hindi masasayang bagay! Araw araw simula ngayon ay babalutin ng swerte."

Blangkong tumitig si Avery sa kanya.

"Pwede bang magsalita ka na parang normal na tao?"

Tumikhim si Mike at sinabi, "Alam kong hindi pa rin ayos ang pakiramdam mo, pero kailangan nating harapin ang hinaharap. Madaming magagandang bagay at tao na naghihintay sa'yo."

"Tumingin ka sa dinadaanan mo."

"Sige," tugon ni Mike, tapos ay nagpatugtog siya.

Pagkatapos ng ilang sandaling pag-iisip n