"Kung ayaw mong sabihin ko ang mga ganoong bagay, dapat ikaw rin ay tumigil na," sabi ni Layla habang hawak ang kamay ni Eric at tinitigan ito sa mata. "Mabuhay tayo sa kasalukuyan at huwag masyadong mag-isip. Basta masaya tayo habang buhay, hindi na natin kailangang alalahanin ang mga pangyayari pagkatapos ng kamatayan natin."Minsan iniisip ni Eric na hindi siya gaanong malaya sa pag-iisip tulad ni Layla. Madalas siyang nag-aalala sa lahat ng bagay at namumuhay ng puno ng mga pagsubok."Naayos ko nang mabuti ang mga bagay, kaya nag-anunsiyo ako sa social media," sabi niya nang mahinahon. "Ang kasal naman, hindi kailangang magtagal habang-buhay. Maghiwalay na lang tayo kung magsasawa ka na sa akin."Hindi naaliw si Layla sa sinabi niya, at kung hindi pa gumagaling si Eric, baka sinampal na niya ito sa mukha para sa ganoong pahayag sa kanilang unang araw ng pagiging mag-asawa."Kung hindi mo alam ang tamang sabihin, mas mabuti pang tumahimik ka na lang," seryosong sabi niya habang
The bodyguard, worried about damaging the contents, hesitated for a moment. Mike and Chad assured him that it was alright and encouraged him to open it.With a deep breath, the bodyguard carefully pried open the box to reveal another cardboard box inside."Ivy, you can open the cardboard box yourself!" Mike suggested.The servant handed Ivy a pair of scissors, and she carefully cut open the tape.Even with the cardboard box opened, the interior was still covered by a layer of yellow fabric, and beneath the fabric, the contents were wrapped in foam.Ivy took the fabric-wrapped item and guessed, "Is this a microphone?" She hadn't fully removed the wrapping, but she could feel the shape of the item."Yes! Take it out and have a look!" Mike grinned. "I had it custom-made for you."Ivy gently unwrapped the microphone and was amazed by its golden appearance."It's gold! A microphone made of gold!" She thought in a panic, realizing that it must have cost a fortune, and she hesitated t
"Kung nahihirapan kang magdesisyon, huwag ka na lang maging bridesmaid," sabi ni Mike. "Marami siyang mga kaibigan na pwedeng maging bridesmaids niya. Bukod pa doon, tiyak na marami silang iimbitahin dahil gusto ng kapatid mo na palaging may kasama.""Kahit gusto kong maging bridesmaid niya," sabi ni Ivy."Puwede ka pa rin naman mag-stay sa tabi niya buong araw kahit hindi ka bridesmaid!" ngumiti si Mike. "Hindi ka pa kasal, kaya hindi mo pa alam gaano kagulo ang mga kasal. Hindi lang bridesmaids ang magiging kasama niya, kundi mga groomsmen din at karaniwan nilang nilalaro ang maraming laro..."Nangingilid-luha si Ivy sa sinabi niya.Palaging introvert si Ivy at mas gusto niyang mag-isa. Kahit pangarap niyang maging broadcaster, hindi siya mahusay sa pakikipag-socialize sa labas ng kanyang programa, at tinatawag siyang 'antisocial' ng iba."Huwag mo siyang takutin. Hindi pa lubos na nakakarekober si Eric, kaya sigurado akong hindi gaanong maraming tao sa kasal," sabi ni Avery na
"Hahaha! Manugang ka na ngayon ni Elliot Foster, huh? Parang bigla kang yumabangpagkatapos mong makuha ang marriage certificate niyo ah?," biro Mike. "Basta siguraduhin mo lang na palaging masaya si Layla..""Alam ko," sagot ni Eric, sabay tingin kay Ivy. "Ivy, nag usap kami ng ate mo kagabi at napagdesisyunan namin na maaari kang maging host kung ayaw mong maging bridesmaid. Yan naman ang pinag-aaralan mo sa university, hindi ba? Ipagkakatiwala na namin sa iyo ang pagho-host ng kasal. Ano sa tingin mo?"Naramdaman ni Ivy na pinahahalagahan siya ng lahat at nang maramdaman niyang lahat ng mga mata ay nakatutok sa kanya, bigla siyang nahiya. "Ako... natatakot akong ma-disappoint kayo..."Hindi niya inaasahan na pagkakatiwalaan siya ni Layla at Eric ng ganitong kahalagang gawain kaya nag-aalala siya na baka hindi niya magawa ang kailangan niyang gawin."Ano ang ikinababahala mo? Hindi nga nag-aalala ang ate at bayaw mo, kaya mag enjoy ka lang.” Sa palagay ni Mike, magandang ideya yu
"Huwag mong ilalagay ang mga pictures ko na hindi pa nakikita ni Mommy!" pagtutol ni Layla. "Uncle Mike, gusto mo ata talagang mapahiya ako sa sarili kong kasal eh!” "Hoy, sobrang cute mo kaya noong bata ka!”"Sobrang hilig kang picture-an ni Mike habang umiiyak ka." natatawang sabat ni Avery."Huh?" Naguguluhan si Layla. "Anong klaseng hilig yan?"“Ang cute kaya! Sobrang iyakin mo noong bata ka. Kapag si Hayden umiiyak, tahimik lang, pero kapag ikaw, naku po! Aalingawngaw ang buong bahay.” Napatigil si Layla sa kahihiyan. Ayaw niya na pag-usapan ang mga bagay na ito sa harap ng kanyang mga nakababatang kapatid."Mike, isend mo sa akin ang mga picture na yun," sabi ni Avery. "Sa tingin ko ay magagandang alaala ito."Bumuntong-hininga si Layla. "Mommy, naaalala ko na madalas rin umiyak si Robert nung bata pa siya.""Oo nga! Ganun ang lahat ng bata, at si Hayden lang ang naiiba," sagot ni Avery. "Pwede naman nating ipakita ang mga baby picture mo! Mas masaya yun..""Ako ang p
"Ganyan naman talaga si Hayden, nakasimagot kahit masaya!" Wala naman napansin si Robert na kahit anong kakaiba kay Hayden."Ikakasal na ako, pero hindi man lang nag-alok si Hayden na tumulong sa pagpaplano ng kasal," sabi ni Layla na naguguluhan. "At saka, kailangan ba niyang turuan si Ivy na mag-drive ng ganitong oras ng gabi?"“Oo nga no! Hindi ko napansin yun kanina ah pero tama ka. Sandali lang, titignan ko sila sa labas.” Tumakbo palabas si Robert. Hindi inaasahan ni Ivy na ang dalawa niyang kuya talaga ang magtuturo sa kanya magdrive at kahit kinakabahan siya noong una, mas naging kalmado siya sa presensya ni Robert."Ivy, isipin mo na lang na laruan ang kotse. Nakita mo naman ang mga bata kapag naglalaro sila ng toy car, 'di ba? Ito na ang toy car mo ngayon," sabi ni Robert habang nakaupo sa back seat. "Wag kang makinig sa kanya. Iba dapat ang focus mo kapag nag tatrabaho at nagmamaneho. Kapag nasa kalsada ka, maraming pwedeng mangyari," sabi ni Hayden."Hayden, tinatak
Hindi kailanman naramdaman ni Hayden ang pressure sa pagpapakasal dahil hindi siya kailanman pinilit ng Mommy niya na gawin ito. Isa pa, madalas siyang abala sa trabaho, at wala siyang oras na mag-isip tungkol sa iba pang bagay.Hindi siya ipinanganak na workaholic, ngunit hindi niya alam kung ano ang dapat gawin maliban sa pagtatrabaho, kaya nasabi niya sa sarili niya na mafofocus siya sakanyang career hanggang sa siya'y magtrenta.Matapos bumalik sa kanyang kuwarto, naligo siya paramaginhawaan. Nang sandaling siya'y naupo sa kanyang kama, agad niyang binuksan ang kanyang phone para basahin ang mga email niya. Maaga siyang umuwi para ipagdiwang ang Bagong Taon kasama ang kanyang pamilya, pero dahil hindi pa opisyal na nagsimula ang mga Holiday break sa Dream Maker, araw-araw pa ring nageemail sakanya ang mga manager sa opisina para iupdate siya sa mga nangyayari doon.Matapos basahin ang lahat ng mga email, doon niya lang napansin na forty minutes na pala ang nakakalipas. Sobra
[Wala po! Bakit niyo po ako tinatanong ng mga ganyan, Mr. Tate? Wag po kayong mag alala, hindi naman po ako hihingi ng leave kahit pa mabuntis ang girlfriend ko. Kayang kaya pa naman po ng mga magulang ko na mag alaga o kaya pwede rin po kaming mag hire ng yaya.][Hindi ka na bata, kaya bakit hindi ka pa nagpapakasal?]Nalito ang assistant sa kakaibang asal ni Hayden kaya bigla siyang kinabahan na baka may nangyaring kung ano rito. [Mr. Tate, pinepressure ka na ba ng pamilya mo na mag asawa? Akala ko ba hindi nakikialam ang mga magulang mo sa personal mong buhay.][Nagpapatutchada na si Mommy.] Sagot ni Hayden.[Siguro kasi magpapakasal na ang kapatid mo! Kadalasan kasi yung panganay ang nauunang mag asawa.][Hindi yan ang tradisyon ng pamilya namin.][Sa totoo lang, Mr. Tate, kung ako rin naman po ang Mommy mo, pipilitin na rin kitang mag asawa.][???][Wala ka pang nakakadate at hindi yan normal kaya kung ako ang Mommy mo, dinala na kita sa ospital para ipacheck up ka.]