Masunuring tumango si Robert habang pinagmamasdan ang kanyang ina na tulala na naglalakad palayo.Bumangon si Elliot mula sa sofa at nagmamadaling sinundan si Avery."Avery, bakit tayo babalik bigla?" Naabutan siya ni Elliot at hinawakan ang braso niya.Gusto rin ni Robert na malaman kung ano ang nangyayari, kaya tumakbo siya para makinig."Tignan mo to." Ipinakita ni Avery kay Elliot ang larawang ipinadala sa kanya ni Wesley.Si Robert ay nakatayo sa may hagdanan at pinapanood ang kanyang mga magulang na nakatingin sa telepono. Sa kasamaang palad, napakalayo niya upang makita ang anumang bagay."Anong tinitignan niyo? Maaari ko bang makita?" Gusto niyang sundan sila sa hagdan.Sa kanyang pagkataranta, ang kanyang mga magulang, na inispoiled siya mula nang siya ay ipanganak, ay ganap na hindi siya pinansin at pumunta sa ikalawang palapag.Napailing si Robert, agad na dinial ang numero ni Hayden. "Hayden, uuwi ang mga magulang natin ngayon at nagpapahatid sila sa akin sa airport
Sa sala sa unang palapag, tumunog ang telepono ni Robert. Ito ay isang tawag mula kay Hayden."Nakalimutan kong sabihin sayo na babalik din ako sa Aryadelle. Aalis ako pinakamaaga bukas. Gusto mo ang aking kumpanya, tama? Maaaring sayo muna ang opisina ko ng ilang saglit."Lalong naguluhan si Robert. "Bakit lahat kayo bumabalik? Anong nangyari? Walang nagsasabi sa akin ng kahit ano!""Kasi hindi pa kumpirmado.""Naku... Pero kung ganoon nga, bakit nagmamadali kayong lahat na bumalik? Ano ba talaga ang nangyayari, Hayden?" Ayaw ni Robert na manatili sa dilim. "Tatawagin kitang Kuya kung sasabihin mo sa akin...""Kahit hindi mo ako tawagin ng ganyan, kuya mo pa rin ako." Hindi nagpatinag si Hayden."Kung tumanggi kang sabihin sa akin ang totoo, hahalikan kita sa susunod na makita kita!" Pagbabanta ni Robert, alam niyang ayaw ni Hayden na hawakan siya....Maya-maya, bumaba si Elliot sa hagdanan hawak ang mga bag sa isang kamay at ang kamay ni Avery sa kabilang kamay.Agad namang
Alas kwatro y medya ng hatinggabi, lumabas si Rose sa kanyang kwarto katabi ni Irene.Naghahanda ang dalawa na lumabas para panoorin ang pagsikat ng araw at napagdesisyunan bago matulog noong gabing iyon na hindi nila gigisingin kahit sino ngayong madaling araw.Lumabas silang dalawa at binuksan ni Rose ang flashlight sa kanyang smartphone, ngunit biglang bumukas ang mga ilaw sa sala.Nakabihis na si Wesley at tumayo sa sala. "Iniisip ko kung nasobrahan ba kayong dalawa sa tulog. Papasok na sana ako sa loob at gigisingin kayo!" Aniya, bago lumabas kasama sila na may dalang bag."Dad, kaya na naming umalis ng kami lang. Bumalik ka na sa kwarto mo para magpahinga!" Sabi ni Rose, alam niyang kailangang magtrabaho ang kanyang ama."Haha. Araw ng pahinga ko ngayon, kaya maaari ko kayong samahan tapos uuwi ako para matulog mamaya," sabi ni Wesley. "At saka, ang tagal ko nang hindi nakita ang pagsikat ng araw. Gusto kong sumama at kumuha ng ilang litrato para ipakita sa mom mo mamaya."
Pareho ang naramdaman ni Avery katulad ni Elliot at desperado siyang makita si Irene, anak man nila o hindi.Sang-ayon sa ideya ni Elliot, kumilos ang dalawa at nagtungo sa isang tindahan upang bumili ng mga regalo."Honey, kinakabahan ako." Nanghina si Avery habang pumipili ng mga regalo.Kung noon pa man, ay inaliw na siya ni Elliot."Ako rin." Parang mas kinakabahan si Elliot. "Basa yata yung shirt ko. Dapat bang umuwi muna tayo para magshower?"Nilibot siya ni Avery at sumulyap sa likod niya para makitang basang-basa sa pawis ang likod ng kanyang kamiseta."Kailangan mo ngang mag-shower," sabi niya, at inabot ang noo niya, napansing tila namumula siya.Hindi siya nilalagnat at hinawakan ni Avery ang sariling noo.Nasa loob sila ng isang tindahan na may aircon kaya medyo malamig ang balat niya kapag hinawakan."Mas kinakabahan ka pa kaysa sa akin." Dinala ni Avery ang lahat ng regalo sa counter para bayaran.Lumabas ang dalawa at hinawakan ni Avery ang kamay ni Elliot. "Pa
"Shush, Kiara. Natutulog pa ang ate mo!" Bulong ni Wesley, bago iniabot ang mga regalo sa kanya.Ngumuso si Kiara at tinanggap ang mga regalo."Natutulog sina Rose at Irene?" Bulong ni Avery.Tumango si Wesley."Sa labas tayo mag-usap!" Ayaw silang gisingin ni Avery. Kung alam niyang tulog si Irene, hindi siya magmamadaling pumunta sa bahay nila Wesley kasama si Elliot."Hindi sila magigising!" ungol ni Kiara. "Kakatulog lang sila. Lumabas sila para panoorin ang pagsikat ng araw ng mag-isa at hindi ako tinawag! Galit na galit ako sa kanila!"Tinapik ni Shea ang balikat ni Kiara. "Pwede kang isama ni Rose sa susunod. Walang dapat ikagalit.""Oh... Kaya pumunta sila para makita ang pagsikat ng araw... Tiyak na marunong silang magsaya!" Ngumiti si Avery at umupo sa sofa.Napansin ni Shea na basang-basa ang sando ni Elliot at sinabing, "Kuya, bakit hindi ka maligo? Pwede kang magpalit ng damit ni Wesley.""Elliot, mag shower ka na! Dahil nandito na tayo, sigurado akong gusto mong
Sinulyapan siya ni Avery at napansin niyang sobrang higpit ngang tignan sa kanya ng polo shirt."Kumuha ng isang tao mula sa bahay upang magpadala sa iyo ng ilang mga damit, kung gayon," sabi ni Avery. "Maganda ang pigura mo kaya okay lang na magsuot ka ng ganito kasikip. Ayos lang." Sinamantala niya ang pagkakataong hawakan ang tiyan nito."..."Hindi kalayuan si Kiara at hindi niya maiwasang mapangiti sa nakita."Nanunuod si Kiara! Mind your image," paalala ni Elliot.Napangiti si Avery sa direksyon ni Kiara. "Mukhang magaling ang tito mo ah?""Oo nga! Ang ganda-ganda yata ni Tiyo sa damit ni Dad! Ganun din ang Iisipin ni Layla, kapag nakita ka niya!" Umupo si Kiara sa tabi nila. "Uncle, sa tingin ko ay hindi mo kailangang magpalit. Maganda kang tingnan na ganito!""Kita mo? Ang ganda mo daw sabi ni Kiara kaya magugustuhan din ni Irene ito," pag-aaliw ni Avery sa kanya.Bahagyang napanatag si Elliot."Tito, Tita, gustong gusto niyo ba si Irene? Hindi mo pa nga siya nakikita
Gusto niyang pumayag sa kahilingan ni Avery, pero gusto niyang igalang ang gusto ni Irene sa parehong oras."Kapag gising na si Irene, kakausapin ko siya, okay? Hindi ko alam kung ano ang maaaring maramdaman niya dito o kung ano ang magiging reaksyon niya... pero natutuwa ako. Kung anak mo talaga siya, magagawa naming maglaro sa lahat ng oras simula ngayon," excited na sabi ni Rose."Oo.""Iinom ako ng tubig at babalik sa aking silid, pagkatapos," sabi ni Rose."Sure. Makipag-usap ka sa kanya at ipaalam sa akin kapag may nangyari. Maaari mo din akong imessage." Nag-aalala si Avery na baka ayaw silang makita ni Irene at may alternatibong plano.Matapos maubos ang kanyang tubig, bumalik si Rose sa kanyang silid. Umupo si Avery sa sopa at nag-aalalang naghihintay, habang si Elliot naman ay pabalik-balik sa sala.Sa loob ng silid, binuksan ni Irene ang kanyang mga mata nang pumasok si Rose."Nagising ba kita?" Nakangiting naglakad papunta sa kama si Rose. "Gising ka na ba? Nauuhaw?"
Parang ayaw silang kilalanin ni Irene.Biglang hindi alam nina Elliot at Avery ang gagawin.Hindi na tatlong taong gulang na bata si Irene. Hindi siya madaling maaliw.Siya ay may sariling isip sa edad na iyon, at hindi niya kailangang umasa sa sinuman para mabuhay. Mas mature siya kaysa sa mga babaeng kasing edad niya. Alam din niya kung paano mabuhay sa lipunan.Samakatuwid, hindi pera ang pinakamahalagang bagay kay Irene. Anuman ang katayuan nina Avery at Elliot sa lipunan, sila ay walang halaga sa kanya."Tito Elliot, Tita Avery, dapat ay umuwi na kayo! Kakausapin ko siya." Nakita ni Rose kung gaano sila natulala. Nalungkot siya para sa kanila, at nakaramdam siya ng problema. "Kakausapin din siya ng magulang ko."Si Avery ang unang nagising dito."Oo. Rose, kailangan sabihin mo agad sa akin kapag gusto na ni Irene umalis. Makikipagkita kami sa kanya kahit anong mangyari," ani Avery."Sige."Kinaladkad ni Avery si Elliot palayo sa mansyon ng Brook.Agad na bumalik si Rose