Alas kwatro y medya ng hatinggabi, lumabas si Rose sa kanyang kwarto katabi ni Irene.Naghahanda ang dalawa na lumabas para panoorin ang pagsikat ng araw at napagdesisyunan bago matulog noong gabing iyon na hindi nila gigisingin kahit sino ngayong madaling araw.Lumabas silang dalawa at binuksan ni Rose ang flashlight sa kanyang smartphone, ngunit biglang bumukas ang mga ilaw sa sala.Nakabihis na si Wesley at tumayo sa sala. "Iniisip ko kung nasobrahan ba kayong dalawa sa tulog. Papasok na sana ako sa loob at gigisingin kayo!" Aniya, bago lumabas kasama sila na may dalang bag."Dad, kaya na naming umalis ng kami lang. Bumalik ka na sa kwarto mo para magpahinga!" Sabi ni Rose, alam niyang kailangang magtrabaho ang kanyang ama."Haha. Araw ng pahinga ko ngayon, kaya maaari ko kayong samahan tapos uuwi ako para matulog mamaya," sabi ni Wesley. "At saka, ang tagal ko nang hindi nakita ang pagsikat ng araw. Gusto kong sumama at kumuha ng ilang litrato para ipakita sa mom mo mamaya."
Pareho ang naramdaman ni Avery katulad ni Elliot at desperado siyang makita si Irene, anak man nila o hindi.Sang-ayon sa ideya ni Elliot, kumilos ang dalawa at nagtungo sa isang tindahan upang bumili ng mga regalo."Honey, kinakabahan ako." Nanghina si Avery habang pumipili ng mga regalo.Kung noon pa man, ay inaliw na siya ni Elliot."Ako rin." Parang mas kinakabahan si Elliot. "Basa yata yung shirt ko. Dapat bang umuwi muna tayo para magshower?"Nilibot siya ni Avery at sumulyap sa likod niya para makitang basang-basa sa pawis ang likod ng kanyang kamiseta."Kailangan mo ngang mag-shower," sabi niya, at inabot ang noo niya, napansing tila namumula siya.Hindi siya nilalagnat at hinawakan ni Avery ang sariling noo.Nasa loob sila ng isang tindahan na may aircon kaya medyo malamig ang balat niya kapag hinawakan."Mas kinakabahan ka pa kaysa sa akin." Dinala ni Avery ang lahat ng regalo sa counter para bayaran.Lumabas ang dalawa at hinawakan ni Avery ang kamay ni Elliot. "Pa
"Shush, Kiara. Natutulog pa ang ate mo!" Bulong ni Wesley, bago iniabot ang mga regalo sa kanya.Ngumuso si Kiara at tinanggap ang mga regalo."Natutulog sina Rose at Irene?" Bulong ni Avery.Tumango si Wesley."Sa labas tayo mag-usap!" Ayaw silang gisingin ni Avery. Kung alam niyang tulog si Irene, hindi siya magmamadaling pumunta sa bahay nila Wesley kasama si Elliot."Hindi sila magigising!" ungol ni Kiara. "Kakatulog lang sila. Lumabas sila para panoorin ang pagsikat ng araw ng mag-isa at hindi ako tinawag! Galit na galit ako sa kanila!"Tinapik ni Shea ang balikat ni Kiara. "Pwede kang isama ni Rose sa susunod. Walang dapat ikagalit.""Oh... Kaya pumunta sila para makita ang pagsikat ng araw... Tiyak na marunong silang magsaya!" Ngumiti si Avery at umupo sa sofa.Napansin ni Shea na basang-basa ang sando ni Elliot at sinabing, "Kuya, bakit hindi ka maligo? Pwede kang magpalit ng damit ni Wesley.""Elliot, mag shower ka na! Dahil nandito na tayo, sigurado akong gusto mong
Sinulyapan siya ni Avery at napansin niyang sobrang higpit ngang tignan sa kanya ng polo shirt."Kumuha ng isang tao mula sa bahay upang magpadala sa iyo ng ilang mga damit, kung gayon," sabi ni Avery. "Maganda ang pigura mo kaya okay lang na magsuot ka ng ganito kasikip. Ayos lang." Sinamantala niya ang pagkakataong hawakan ang tiyan nito."..."Hindi kalayuan si Kiara at hindi niya maiwasang mapangiti sa nakita."Nanunuod si Kiara! Mind your image," paalala ni Elliot.Napangiti si Avery sa direksyon ni Kiara. "Mukhang magaling ang tito mo ah?""Oo nga! Ang ganda-ganda yata ni Tiyo sa damit ni Dad! Ganun din ang Iisipin ni Layla, kapag nakita ka niya!" Umupo si Kiara sa tabi nila. "Uncle, sa tingin ko ay hindi mo kailangang magpalit. Maganda kang tingnan na ganito!""Kita mo? Ang ganda mo daw sabi ni Kiara kaya magugustuhan din ni Irene ito," pag-aaliw ni Avery sa kanya.Bahagyang napanatag si Elliot."Tito, Tita, gustong gusto niyo ba si Irene? Hindi mo pa nga siya nakikita
Gusto niyang pumayag sa kahilingan ni Avery, pero gusto niyang igalang ang gusto ni Irene sa parehong oras."Kapag gising na si Irene, kakausapin ko siya, okay? Hindi ko alam kung ano ang maaaring maramdaman niya dito o kung ano ang magiging reaksyon niya... pero natutuwa ako. Kung anak mo talaga siya, magagawa naming maglaro sa lahat ng oras simula ngayon," excited na sabi ni Rose."Oo.""Iinom ako ng tubig at babalik sa aking silid, pagkatapos," sabi ni Rose."Sure. Makipag-usap ka sa kanya at ipaalam sa akin kapag may nangyari. Maaari mo din akong imessage." Nag-aalala si Avery na baka ayaw silang makita ni Irene at may alternatibong plano.Matapos maubos ang kanyang tubig, bumalik si Rose sa kanyang silid. Umupo si Avery sa sopa at nag-aalalang naghihintay, habang si Elliot naman ay pabalik-balik sa sala.Sa loob ng silid, binuksan ni Irene ang kanyang mga mata nang pumasok si Rose."Nagising ba kita?" Nakangiting naglakad papunta sa kama si Rose. "Gising ka na ba? Nauuhaw?"
Parang ayaw silang kilalanin ni Irene.Biglang hindi alam nina Elliot at Avery ang gagawin.Hindi na tatlong taong gulang na bata si Irene. Hindi siya madaling maaliw.Siya ay may sariling isip sa edad na iyon, at hindi niya kailangang umasa sa sinuman para mabuhay. Mas mature siya kaysa sa mga babaeng kasing edad niya. Alam din niya kung paano mabuhay sa lipunan.Samakatuwid, hindi pera ang pinakamahalagang bagay kay Irene. Anuman ang katayuan nina Avery at Elliot sa lipunan, sila ay walang halaga sa kanya."Tito Elliot, Tita Avery, dapat ay umuwi na kayo! Kakausapin ko siya." Nakita ni Rose kung gaano sila natulala. Nalungkot siya para sa kanila, at nakaramdam siya ng problema. "Kakausapin din siya ng magulang ko."Si Avery ang unang nagising dito."Oo. Rose, kailangan sabihin mo agad sa akin kapag gusto na ni Irene umalis. Makikipagkita kami sa kanya kahit anong mangyari," ani Avery."Sige."Kinaladkad ni Avery si Elliot palayo sa mansyon ng Brook.Agad na bumalik si Rose
Hinarap niya ang lahat ng uri ng problema sa kanyang buhay, ngunit wala siyang kapangyarihan pagdating kay Irene.Natatakot siya na baka matakot si Irene sa sobrang agresibo.Gayunpaman, walang pag-unlad kung mananatili siya sa bahay."Dad, napuyat ka ba buong gabi? Duguan ang mga mata mo..." Nilabas ni Layla ang isang maliit na compact mirror mula sa kanyang pitaka. Itinutok niya ang salamin sa kanyang ama. "Magpahinga ka kasama si mom pagkatapos mong kumain. Ang isip ng babae ay dapat hawakan ng kapwa niya matandang kapatid na babae katulad ng sarili ko. Ipaubaya niyo na lang sa akin. Pangako itatama ko ang mga bagay."Sinulyapan ni Elliot ang kanyang anak at nagtanong, "Paano mo siya kakausapin?""Hindi ko pa naisip ang tungkol don. Titignan ko kapag nakita ko na siya! Hindi siya willing na kilalanin tayo sa isang rason, iniisip niyang masama tayo. Kaya, kapag nalaman niya na hindi tayo katulad ng naiisip niya, magbabago ang isip niya." Umupo si Layla sa tabi ng kanyang ama, at
Masasabi ni Rose na hindi naniniwala si Irene sa paternity test, kaya sinabi niya, "Irene, hindi magsisinungaling ang tatay ko sayo. Kahit kailan ay hindi nagsinungaling ang tatay ko sa kahit sino."Sagot ni Irene, "Sa tingin mo rin ba hindi si Ruby Gould ang nanay ko? Sa tingin mo ba si Avery Tate?""Hindi ito tungkol sa kung ano ang iniiisip ko, iyun ang sinasabi ng report. Irene, maaari kang kumuha ng sarili mong DNA sample at DNA sample ni Avery paramag run ng test sa Taronia kung hindi mo pinaniniwalaan ang tatay ko at ang mga paternity test centers sa Aryadelle." Pakiramdam ni Rose ay ito lang ang tanging paraan para mapanatag si Irene. "Dad, magagawa ba natin 'yan?"Sumagot si Wesley, "Oo naman."Nahihirapan si Irene sa loob niya.Masyadong mahirap gawin iyon.At saka, magiging awkward kung pareho ang resulta ng test sa Taronia, di ba?Maya maya dumating na si Layla.Lumabas si Irene sa kwarto niya. Unang besesniyang makilala si Layla."Ikaw dapat si Irene!" Lumapit si