"Hindi ko maintindihan... Kung totoo ang sinabi mo, bakit pinagamot ako ng tatay mo sa kapatid mo?" siya mumbled. "Nagsisi ba siya sa kanyang ginawa?"

"As if. Wala sa bokabularyo ng tatay ko ang salitang 'panghihinayang'. Hindi ko alam kung bakit niya hiniling na gamutin mo si Bobby, ngunit ito ay tiyak na hindi para sa kadahilanang sa tingin mo ay iyon," sabi niya nang may kumpiyansa.

Napatulala na tinitigan ni Avery ang mukha ni Sebastian.

"Magsisimulang maghinala ang mga bodyguard ko na may mali kung patuloy kang tumitig sa akin imbes na kumain," hininaan niya ang boses at pinaalalahanan siya. "Kung gusto mong patuloy na tingnan ito, pinakamahusay na matuto kang huwag magpakita ng anumang emosyon sa iyong mukha."

Agad niya itong binawi at ngumiti sa kanya, bago kinuha ang kutsara para magsimulang kumain.

" Matapos marinig ang sasabihin mo, napagtanto kong hindi ka rin madali! Kung nagkamali ka, ang tatay mo ba ay tratuhin ka sa paraan ng pakikitungo niya sa kapatid mo?"

"Gagaw