Iniisip ni Avery si Elliot na nakahiga sa mga bato na walang tubig o pagkain, na natatakpan ng mga pinsala, ngunit hindi siya nailigtas.

Habang iniisip niya iyon, mas lalo siyang nadurog.

Tuloy-tuloy ang pagpatak ng luha, nabasa ang mga bahagi ng kanyang buhok.

Makalipas ang mahabang panahon, mahimbing siyang nakatulog.

Sa kalagitnaan ng gabi, isang malakas na hangin ang umihip! Nagising si Avery sa isang bangungot. Pagkatayo niya. Nakita niya ang mga kurtinang nakasandal sa dingding. Mabuti na lang at hindi niya pinatay ang mga ilaw sa silid, kung hindi ay natakot siya sa mga nakakakilabot na tunog.

Mabilis siyang lumapit sa bintana at isasara na sana ito nang makita niyang tumigil na ang ulan sa labas.

Tumigil na ang ulan. Nagtataka siya kung kumusta na si Elliot.

Pakiramdam niya ay nabaliw siya. Tumungo siya sa pinto. Gusto niyang hanapin siya sa sandaling iyon! Kailangan niyang umakyat sa bundok para hanapin siya!

"Paano kung buhay pa siya? Paano kung mahanap ko siya?" isip