Nakatalikod si Avery sa kanya, at hindi siya tumugon sa mga komento nito.

Nagsasabi lamang siya ng totoo nung sinabi niyang sobrang sakit ng ulo niya na pwede na siyang mamatay. Totoo rin na miss na miss na niya si Elliot na parang gusto na niyang kitilin ang sarili niyang buhay.

Simula bata pa lang ay palagi na niyang inihahanda ang sarili at itinataas ang sarili sa tuwing may kahirapan, ngunit sa pagkakataong ito, pagod na pagod na siya. Kahit na tatlong anak ang kailangan niyang alagaan, hindi niya mapigilan ang lungkot na nararamdaman.

Pagkatapos ng hapunan, nakipag-ugnayan si Mike sa doktor para ayusin ang mga pagsusuri at inilagay ang mga resibo sa counter habang si Avery ay nakahiga sa kama at nakatingin sa kanyang telepono.

"Sabi mo masakit ulo mo? Humingi ako ng painkiller sa nurse." Inabot sa kanya ni Mike ang gamot. "Kailangan mo bang kumuha ng isa?"

"Okay na ako ngayon," sabi niya, "Ilagay mo na lang sa table. Iinumin ko sila kapag sumakit na naman ang ulo ko."

"Huwag