Bumaba sila mula sa bundok at siguradong bumuhos ang malakas na ulan.

Madilim ang langit. Alas tres pa lang ng hapon, ngunit ang kalangitan ay kasing dilim ng kalangitan sa dulo ng mundo.

Napatingin si Ben sa ulan na bumabato sa bintana. Naging basa ang kanyang mga mata.

Tag-araw noon ng mga sandaling iyon. Ang isang katawan ay mabubulok sa wala pang isang linggo. Bukod doon, nagkaroon ng napakalaking bagyo. Kalimutan ang isang linggo, tiyak na masisira ang katawan ngayon.

Tumunog ang telepono ni Ben at lumabas siya mula sa kanyang pagdadalamhati. Kinuha niya ang phone niya at pinunasan ang luha niya.

Sinagot niya ang tawag at galing sa kabilang side ang boses ni Avery. "Ben, nasaan ka na? Nakarating ka na ba sa balita tungkol kay Elliot? Kakababa ko lang ng eroplano. Papunta na ako para hanapin ka."

"Hintayin mo ako sa airport. Pupunta ako para sunduin ka." Mabilis na inipon ni Ben ang kanyang damdamin at nag- isip kung paano siya aliwin.

Kung alam niyang naaksidente si Elliot