"...Hindi ka nananaginip... Nandito talaga ako!" nakangiting sumagot si Gerald habang pinupunasan ang mga luha sa mukha ni Bea.

“Nasaan ka noong nakalipas na anim na buwan, pinsan...? Mukhang mas malakas at mas umitim ka ngayon... Kung hindi talaga ito panaginip, ano, ano pala... Ewan ko na lang, basta masaya lang ako na sa wakas ay makikita na rin kita!" humihikbi si Bea nang sabihin niya ito.

“Masyadong mahabang kuwento ito... sasabihin ko sayo ang lahat sa susunod. Sa ngayon, kailangan mo lang malaman na okay lang ako!" Sabi ni Gerald habang maramdaman niyang namumula na ang kanyang mga mata.

"Oo nga pala, kumusta ang mga magulang ko...?" dagdag ni Gerald.

"Madalas na umiiyak sila tito at tita simula noong nawala ka... Si Tito ay mukhang mas matanda kaysa dati... Parati silang nag-aalala para sa kaligtasan mo...!"

"…Hmm. At kamusta naman ang kapatid ko?"

"Ang kapatid mo... madali na siyang magalit ngayon... Dati ay napakabait niya sa kanyang mga tauhan, pero mula noong a