"Para makagawa ka ng apoy, kailangan mo munang lumikha ng isang resonance sa pagitan ng iyong sariling kapangyarihan at kapangyarihan ng langit at lupa. Pwede mong gamitin ang iyong essential qi para mapakilos ang mga natural elements. Pero kailangan mong malaman na ang paglikha ng apoy ay isa sa mga pinaka-simpleng bagay. Ang mga dakilang master noong sinaunang panahon ay may kakayahang ibagsak ang mga bundok at ang araw at buwan ay tuluyang mawawala gamit ang isang move!" excited na sinabi ng matanda, alam na iyon ang tunay na limitasyon ng cultivation. Sa kasamaang palad, ang isang cultivator na may kakayahang ganyan ay hindi agad lumilitaw sa loob ng mahigit isang libong taon. Mangyayari lang ito kung ang isang tao ay napakatalino at kailangan din nilang magkaroon ng mahusay na skills at luck bago sila magtagumpay bago nila makamit ang ganoong lebel ng kadakilaan.. Biglang nagsalita si Gerald nang marinig iyon, “…Pero… hindi ba imposibleng mawala ang araw at buwan…?” Si Geral
Hindi niya binitawan ang libro at pinagpatuloy niya ang pagbabasa pagkatapos niyang dilaan ang kanyang daliri.Hindi nanatiling walang idle si Gerald. Nilinis niya ang stone table, naglakad papunta sa naunang bookshelf, at nagsimulang maghalungkat.***Samantala, sa pamilyang Grubb, nasuri ang footage ng surveillance system nitong nakaraang linggo sa ilalim ng utos ng family butler."Nasaan si Gerald?" tiningnan ni Lucian ang footage at tumalikod para tanungin ang butler sa likod niya.“Master, lumabas kaninang umaga si Mr. Gerald, may iimbestigahan daw siya. Sinabi niya na aabot siya ng mga dalawa hanggang tatlong araw para makabalik,” sabi ng butler."Nasaan ang binata na kasama niya?" tanong ni Lucian.“Nasa guest room. Ang lalaki ay hindi maganda ang kalagayan. Hindi niya kinain ang tatlong pagkain na ipinadala sa kanya ngayong araw. Ilang baso lang ng tubig ang hinihingi niya sa mga katulong,” sabi ng mayordomo.“Hay. Sa tingin ko masyado siyang pinilit ng higher-ups niya
Medyo nagulat at nagtaka si Lucian kung bakit napakatindi ng reaksyon ni Aiden, ngunit hindi na siya nagtanong muli.“Alam naming lahat na siguradong walang mangyayaring masama kay Lindsay. Huwag kang mag-alala!” patuloy na sinabi ni Lucian."Siya nga pala, Patriarch Lucian, sa tingin mo ba ito ay kagagawan ito ng war department ng Yanam?" Kinaladkad ni Aiden si Lucian sa isang maliit na kwarto, isinara ang pinto, at pabulong na nagtanong."Anong ibig mong sabihin?" Kumunot ang noo ni Lucian."Malamang alam mo na may conflict kami ni Kuya Gerald sa war department ng Yanam dati, di ba?" Napalunok si Aiden bago siya nagtanong. Mula nang magising siya, buong araw nang nasa isip niya ang idea na iyon. Habang pinag-iisipan niya iyon, mas naramdaman niyang posible ito."Alam ko. Pinatay ni Gerald ang high elders ng tatlong pinakamalaking pamilya, at maging ang dating head ng war department, si Godwin Linwod, ay kakaibang nawala. Kagagawan rin ninyo ito, tama ba?” Tumango si Lucian. Ang
“Hindi mo kailangang magpasalamat sa akin. Ako ang tito ni Lindsay. Inutusan ka lang na protektahan siya. Kung meron man dapat pasalamatan, ako dapat ang magpasalamat sayo. Nagpapasalamat ako sa pagiging maasikaso mo. Kahit natapos na ang misyon mo, nag-aalala ka pa rin sa kaligtasan ni Lindsay."Hinawakan ni Lucian ang mga kamay ni Aiden sa sandaling iyon. Matagal na niyang hindi nakikita ang isang sentimental na binata. Bagama't nakilala niya ang ilang kilalang tao sa industriyang ito, ngunit ang mga iyon ay mga lalaking profit-oriented lamang na magaling mambobola sa mga tao.“Uncle Grubb, makakabuti para sa atin kung kontakin mo agad sila. Sa totoo lang, nararamdaman ko na kagagawan talaga ito ng war department." patuloy na sinabi ni Aiden."Okay, tatawagan ko ang mga kaibigang iyon at tatanungin sa kanila na alamin kung ano ang nangyayari sa war department. Ipapaalam ko sayo kung may mahanap ako.""Pero kailangan mong manatili sa manor. Huwag magmadali. Gamit ang sarili mong l
“Dito mo lang masisimulan ang iyong paghahanap. Nagkataon lang na ilang dekada na akong walang nakikitang tao dito, kaya pwede mo akong kausapin.” ngumiti ang matanda kay Gerald."Hindi ka ba lumabas at bumili ng isang bagay noong kailan lang?" Napasulyap si Gerald sa mga basurang katatapos lang niyang linisin."Iba naman ‘yon. Kung wala ka ngayon, hindi ako lalabas. Karaniwan na once a week lang ako lumalabas. Kung patuloy akong mananatili sa stone chamber na ito, paniguradong mababaliw ako.”Gumulong ang matanda pababa ng kama at sinabing, "Ilang taon na ang nakalipas, may mga taong sumubok nag pumasok dito. Kaya ko pa silang asarin para masaya, pero ngayon, hindi ko na na-encounter muli ang mga ganoong klase ng tao."“Asarin sila?”Umangat ang ulo ni Gerald at tumingin sa kweba. Bigla niyang nakita ang puting buto sa lupa, at bigla niyang naramdaman ang malamig na panginginig na dumadaloy sa kanyang katawan."Nagbibiro lang ako." Umiling ang matanda.“Nga pala, pumunta ba dit
Naglakad si Gerald papunta sa harap ng bookshelf at ipinagpatuloy ang paghahanap habang nasa bibig niya ang sigarilyo.***Samantala, habang hinahanap pa rin ni Gerald ang mga records ng Seadom Tribe, malayo sa isang secret base ng Yanam ay nakakulong si Lindsay sa loob ng tatlong araw.Siya ay ikinulong sa isang madilim na kulungan na halos walang ilaw na pumapasok dito, at mayroon lamang mga apat hanggang five square feet na space. Habang naglalakad siya ay naramdaman niya ang malamig na mga bakal.“Oras na para kumain!”Isang naiinip at maingay na boses ang nagmula sa kalayuan.Hindi nagtagal, nakita ni Lindsay ang ilaw mula sa isang flashlight. Gamit ang mahinang liwanag na ito ay nakita niya ang kanyang paligid.Siya ay nasa loob ng isang maliit na kulungan. Ang paligid ay parang construction site, pero parang siya lang ang nakakulong dito.Walang kahit anong narinig si Lindsay na boses o nakakita ng sinumang nagpapadala ng pagkain sa ibang mga kulungan.Habang iniisip ni
Isang makapal na pintong bakal ang inilagay sa bahay at sa kulungan, walang kahit anong sinag ng araw ang nakakapasok."Sa tingin mo, kailangan ba nating ilipat ang lahat ng taong nakakulong dito dahil lang sa babaeng ito?" tanong ng isang lalaking naka-uniporme ng war department ng Yanam.Ang dalawang taong ito ay mga sundalo ng war department. Sila ang naatasang bantayan si Lindsay. Ang isa sa kanila ay leader ng isang maliit na team ng war department, at ang isa ay isang subordinate.“Huwag mo nang itanong ‘yan. Hindi ito ang isang bagay na dapat nating malaman. Ang misyon na ito ay ibinigay ng higher-ups, kaya sundin na lang natin ang utos nang walang ibang katanungan. Mag-ingat ka at huwag masangkot sa gulo!" Ang umalis mula sa kulungan ay ang leader. Bigla niyang pinagalitan ang kanyang subordinate nang marinig niya ang sinabi nito.“Tayong dalawa lang ang nandito. Tsaka, nagrereklamo lang ako sayo, Leader. Paano ko ito sasabihin sa ibang tao?" silang dalawa ay nakakulong lan
Hangga't mapatay niya si Gerald, maitatag niya ang kanyang posisyon sa war department.Gayunpaman, hindi niya inaasahan na babalik talaga si Gerald, at nang i-suggest niya ito kay Gerald, agad siyang tinanggihan nito.Kung sinunod lang nila ang kanyang suggestion, sana patay na sa dagat ngayon si Gerald.Ngunit pinapasok pa nila si Gerald sa Yanam. Malinaw niyang naalala ang nangyari noong huling dumating si Gerald, kaya nag-aalala siya na baka mahanap ni Gerald ang lugar na ito. Kung tutuusin, masyadong malakas ang impact na ibinigay sa kanya ni Gerald noong huling pagkakataon. Kailangan niyang maging handa para dito."Hindi kami natatakot sa kahit anong panganib!" Hindi pinansin ng captain ang kanyang sinasabi at ginawa lang niya ang inatasan sa kanya.“Lumabas ka na at maghanda. Bilisan mo." Tumango ang medyo middle-aged na lalaki at ikinaway ang kamay sa mga tao sa labas.“Oo!” Sa hindi inaasahang pagkakataon, bukod sa kakaunting tao na nakatayo sa pintuan, sabay-sabay ding s