Matapos matapakan ang ilang mga buto, hindi nagtagal ay nakarating si Gerald sa pinakaloob na bahagi ng kweba...

Paglabas ng stone chamber, ang matanda ay tumingin ng sandali sa basang-basang lalaki, bago siyang umiling habang sinasabi, "Pambihira ang lakas ng ulan na iyon..."

"Oo nga... Nandito nga pala ako dahil-"

“Tumigil ka. Halika dito at magpainit ka muna. Kukuha ako ng tuyong mga damit para sayo,” sabi ng lalaki habang inilagay ang kanyang daliri sa labi niya bago siya dumiretso sa stone chamber.

Hindi nag-abala si Gerald sa kanyang kasalukuyang kondisyon, pero dahil ang matanda ang nag-offer, napailing na lang siya bago siya sumunod dito. Habang naglalakad siya papunta sa chamber, hindi niya maiwasang mapansin na halos hindi nagbago ang chamber mula sa huling pagkakataon na nandito siya.

Hindi nagtagal ay nakita niya ang matanda na naghahalungkat sa isang stone cabinet. Paglabas ng kanyang ulo, binato ng matanda ang isang bag kay Gerald habang sinasabing, “Subukan mo