Alam ni Lucian na ang paghahanap sa kanya sa ganitong paraan ay hindi naiiba sa paghahanap ng karayom sa loob ng maraming haystack, kaya naramdaman ni Lucian na parang wala siyang magawa. Habang tumatagal ang paghahanap sa kanya, mas mataas ang posibilidad na malalagay sa panganib ang kanyang buhay... “Tatawagan na lang ba natin si Mr. Lawrence para makakuha ng paliwanag...?" tanong ng butler. "Sinubukan ko kanina, pero pinigilan ako ni Gerald kanina. Sinabi niya na kung ang pamilyang Lawrence ay tumatangging magpaliwanag sa mga special forces ng Weston, maliit ang pagkakataon na bigyan nila tayo ng higit pang mga detalye. Pero naniniwala ako na si Mr. Lawrence ay nasa isang mahirap na posisyon ngayon. Dahil hindi niya tayo bibigyan ng anumang kinakailangang impormasyon, subukan lang natin ang lahat para mailigtas si Lindsay. Kahit mabigo man tayong gawin ito, kahit papaano ay masasabi natin na sinubukan natin ang lahat. Sa ganoong paraan, hindi na magiging nakakahiya kapag nakit
Matapos matapakan ang ilang mga buto, hindi nagtagal ay nakarating si Gerald sa pinakaloob na bahagi ng kweba... Paglabas ng stone chamber, ang matanda ay tumingin ng sandali sa basang-basang lalaki, bago siyang umiling habang sinasabi, "Pambihira ang lakas ng ulan na iyon..." "Oo nga... Nandito nga pala ako dahil-" “Tumigil ka. Halika dito at magpainit ka muna. Kukuha ako ng tuyong mga damit para sayo,” sabi ng lalaki habang inilagay ang kanyang daliri sa labi niya bago siya dumiretso sa stone chamber. Hindi nag-abala si Gerald sa kanyang kasalukuyang kondisyon, pero dahil ang matanda ang nag-offer, napailing na lang siya bago siya sumunod dito. Habang naglalakad siya papunta sa chamber, hindi niya maiwasang mapansin na halos hindi nagbago ang chamber mula sa huling pagkakataon na nandito siya. Hindi nagtagal ay nakita niya ang matanda na naghahalungkat sa isang stone cabinet. Paglabas ng kanyang ulo, binato ng matanda ang isang bag kay Gerald habang sinasabing, “Subukan mo
"Huwag kang mag-alala, hindi pa nasusuot ang mga ito," walang pakialam na sinabi ng matanda. Nahihiyang tumango si Gerald, saka niya sinabit ang kanyang damit sa tabi ng apoy bago umupo sa harap ng matanda habang nagtatanong, "Alam mo ba kung bakit ako nandito, senior?" "Sa tingin mo ba alam ko ang divination techniques?" sagot ng matanda habang iniikot ang kanyang mga mata. “...Well... Nandito ako para malaman ang mga sikreto ng Yearning Island. Mula sa sinabi sa akin ng mga descendant ng Seadom Tribe, lahat ng mahahalagang records ng kanilang tribo ay inilagay dito…” napabuntong-hininga si Gerald nang sabihin ito. “…Yearning Island? Seadom Tribe?" nalilitong sinabi ng matanda. Naudyukan na magtanong si Gerald nang marinig iyon, “…Siguro… pwede naman akong magtingin-tingin dito…?” "Gaya ng sinabi ko noon, lahat ng naririto ay sayo dahil nasa loob mo ang Herculean Primordial Spirit. Nandito lang ako para bantayan ang mga gamit mo,” sagot ng matanda habang patuloy na nagpapa
Habang nagsisimula na siyang manigarilyo at nang ipikit niya ang kanyang mga mata para makapag-pahinga ng sandali, narinig ni Gerald ang sinabi ng matanda, “Nahanap mo na ang hinahanap mo?” "Hindi pa," sagot ni Gerald sabay buntong-hininga. "Halos isang libong libro ang makikita dito, na karamihan sa mga ito ay tungkol sa mga cultivation skills at ang iba ay mga historical records. Kaya kung gusto mo ng impormasyon tungkol sa island, sa tingin ko ay kakailanganin mo ng halos kalahating buwan,” sabi ng matanda habang gumulong-gulong sa kanyang kama. "Wala na bang mas magandang paraan para gawin ito...?" sabi ni Gerald habang pinagmamasdan ang matanda na naglalakad palapit sa kanya. "Syempre wala! Kahit pa halos one thousand years nang nakatayo ang ancient ruins, ako ay nakarating lang dito sixty years ago. Kahit noon pa man, wala pa akong nahawakang libro dito!" sagot ng matanda habang nakaupo sa tabi ni Gerald bago siya tumingala. Pinatay ni Gerald ang kanyang sigarilyo, bag
Nakangiting itinulak ng matanda ang manok papunta sa kanya habang nakatingin, ngunit tumango lang si Gerald bago niya sinabing, "Maraming salamat, senior." Kinagat-kagat ni Gerald ang drumstick at bigla niyang naramdaman na isang espesyal na pagkain ang matikman ang isang piraso ng mainit at malutong na fried chicken sa malamig na panahon. Nang mabusog na siya, umupo si Gerald sa tabi ng apoy para makapagpahinga. Nang makita iyon, bumangon ang matanda para simulan ang paghahanap sa aklat na naglalaman ng impormasyon tungkol sa Northbay Sea... Maya-maya pa, biglang nakaramdam ng pagkabagot si Gerald. Nakatitig siya sa apoy na nasa harapan niya, at bigla niyang naalala ang kakayahan ng matanda na gumawa ng apoy mula sa kanyang kamay. Dahil kaya rin itong gawin ni Jobson, biglang naudyukan si Gerald na magtanong, “Senior? May alam ka ba tungkol sa mga ninja?" "Hindi ko alam ang tungkol sa kanila," sagot ng matanda habang kumukuha ng isa pang maalikabok na libro bago niya ito sinimul
"Para makagawa ka ng apoy, kailangan mo munang lumikha ng isang resonance sa pagitan ng iyong sariling kapangyarihan at kapangyarihan ng langit at lupa. Pwede mong gamitin ang iyong essential qi para mapakilos ang mga natural elements. Pero kailangan mong malaman na ang paglikha ng apoy ay isa sa mga pinaka-simpleng bagay. Ang mga dakilang master noong sinaunang panahon ay may kakayahang ibagsak ang mga bundok at ang araw at buwan ay tuluyang mawawala gamit ang isang move!" excited na sinabi ng matanda, alam na iyon ang tunay na limitasyon ng cultivation. Sa kasamaang palad, ang isang cultivator na may kakayahang ganyan ay hindi agad lumilitaw sa loob ng mahigit isang libong taon. Mangyayari lang ito kung ang isang tao ay napakatalino at kailangan din nilang magkaroon ng mahusay na skills at luck bago sila magtagumpay bago nila makamit ang ganoong lebel ng kadakilaan.. Biglang nagsalita si Gerald nang marinig iyon, “…Pero… hindi ba imposibleng mawala ang araw at buwan…?” Si Geral
Hindi niya binitawan ang libro at pinagpatuloy niya ang pagbabasa pagkatapos niyang dilaan ang kanyang daliri.Hindi nanatiling walang idle si Gerald. Nilinis niya ang stone table, naglakad papunta sa naunang bookshelf, at nagsimulang maghalungkat.***Samantala, sa pamilyang Grubb, nasuri ang footage ng surveillance system nitong nakaraang linggo sa ilalim ng utos ng family butler."Nasaan si Gerald?" tiningnan ni Lucian ang footage at tumalikod para tanungin ang butler sa likod niya.“Master, lumabas kaninang umaga si Mr. Gerald, may iimbestigahan daw siya. Sinabi niya na aabot siya ng mga dalawa hanggang tatlong araw para makabalik,” sabi ng butler."Nasaan ang binata na kasama niya?" tanong ni Lucian.“Nasa guest room. Ang lalaki ay hindi maganda ang kalagayan. Hindi niya kinain ang tatlong pagkain na ipinadala sa kanya ngayong araw. Ilang baso lang ng tubig ang hinihingi niya sa mga katulong,” sabi ng mayordomo.“Hay. Sa tingin ko masyado siyang pinilit ng higher-ups niya
Medyo nagulat at nagtaka si Lucian kung bakit napakatindi ng reaksyon ni Aiden, ngunit hindi na siya nagtanong muli.“Alam naming lahat na siguradong walang mangyayaring masama kay Lindsay. Huwag kang mag-alala!” patuloy na sinabi ni Lucian."Siya nga pala, Patriarch Lucian, sa tingin mo ba ito ay kagagawan ito ng war department ng Yanam?" Kinaladkad ni Aiden si Lucian sa isang maliit na kwarto, isinara ang pinto, at pabulong na nagtanong."Anong ibig mong sabihin?" Kumunot ang noo ni Lucian."Malamang alam mo na may conflict kami ni Kuya Gerald sa war department ng Yanam dati, di ba?" Napalunok si Aiden bago siya nagtanong. Mula nang magising siya, buong araw nang nasa isip niya ang idea na iyon. Habang pinag-iisipan niya iyon, mas naramdaman niyang posible ito."Alam ko. Pinatay ni Gerald ang high elders ng tatlong pinakamalaking pamilya, at maging ang dating head ng war department, si Godwin Linwod, ay kakaibang nawala. Kagagawan rin ninyo ito, tama ba?” Tumango si Lucian. Ang