“Hahaha! Boss, mukhang baliw talaga ang taong ito. Hindi ko alam kung kaya niya pang maging mas baliw pa dito!"

Karamihan sa mga tao ay tumawa ng malakas.

Kahit si Yileen ay nakatingin din kay Gerald na siya ay parang isang tanga.

May mali talaga sa utak ng lalaking ito.

Mas matalino pa sana siya ng kaunti kung lumuhod siya at humingi ng awa kay Tilar sa sandaling ito. Gayunpaman, hindi siya nagsasalita at pinapakita niya pa ang kanyang tigas ng ulo. Pagkatapos nito ay nagsasalita siya na parang isang baliw.

Nasa bingit na siya ng kamatayan! Noong una ay naawa si Yileen sa kanya, ngunit ngayon, wala na siyang naramdaman na kahit anong bahid ng simpatiya para sa kanya.

‘Isa siyang tanga at talagang karapat-dapat siyang mamatay!’ naisip ni Yileen.

“Master Dario, hindi ko na kayang tumawa pa. Seryoso bagay dapat ang pagpatay sa kanya. Pero hindi ko inaasahan na gagawin itong nakakatawa ng batang ito. Hayaan mo na! Patayin siya ngayon at hayaan niyong makita ni Miss Dailey ang kanya