Bumaba si Tiffany sa sasakyan at binigyan siya ng isang bote ng mineral water. “Maayos na ba ang pakiramdam mo? Hindi ka pa rin ba komportable? Gusto mo ba sa harap ka na lang umupo? Baka mas gumanda ang pakiramdam mo doon.”

“Hindi magandang ideya iyon, di ba?” tanong ni Tanya. "Sa pagkakalaam ko, ang upuan sa harapan ng kotse ng isang lalaki ay para lang sa kanyang jowa... Okay lang ba sa inyo ni Jackson?"

Si Tiffany, na di kailanman naging sensitive, hindi man sumagi sa kanyang isip ang ganong ideya. “Anong pinagsasabi mo? Ano tayo? Kailangan ba nating pag-isipan ang mga bagay na ‘yon? Hindi naman kita hahayaan na hindi komportable, di ba? Tumigil ka na sa pagsasalita at sumakay na sa kotse. Doon ka sa harapan uupo."

Kumunot ang noo ni Jackson nang may sumakay sa front seat sa kakaibang dahilan. "Ano ang nangyayari? Bakit ka lumipat ng upuan?"

“Si Tan ay nilalamig at masama ang pakiramdam. She's car sick,” paliwanag ni Tiffany. “Hayaan mo siyang maupo sa harap. Hindi mahalaga kun