May kung anong nakakahawa sa ngiti ni Cynthia na nagpanginig sa labi ni Aristotle. “Please, tinitiis ko lang ang ingay mo kasi ikaw. Kung literal na kahit sino pa ito—well, sisiguraduhin kong hindi sila tutungo kapag nandiyan ako. Halika.”

Bumalik sila sa Tremont Estate, at mula doon, sumakay si Cynthia sa kanyang sasakyan at umalis.

Tumayo si Aristotle sa may pintuan. Pinagmasdan niya ang paglalaho ng sasakyan sa malayo bago bumalik sa loob ng bahay.

Hindi lang siya ang madla, gayunpaman, dahil ang isa pang pigura ay nakasilip mula sa bintana sa itaas, nanonood.

"Kumain na ba siya ng tanghalian, Agnes?" tanong ni Aristotle sa kanyang kasambahay.

Walang magawang sulyap si Agnes sa direksyon ng kwarto sa itaas.

“Uh, wala siya. Ipinaalam sa akin ni Miss Leigh na masama ang pakiramdam niya ngayon, at hindi siya nakakakuha ng gana. Talaga, ang tanging pagkain niya ngayon hanggang ngayon ay… well, isang mangkok ng oatmeal na hindi niya naubos,” sagot ng babae. “Um… Mukha siyang maputl