Matapos malinis ang gulo, si Tiffany ay sobrang pagod na hanggang sa wala na siyang pagnanasang gumalaw kahit isang saglit lang nang dumapa siya sa kama. Saglit siyang nag-isip saka tinawagan ang kanyang nanay. Sa sandaling sinagot ang kanyang tawag, narinig niya ang mga ingay mula sa kabilang dulo ng linya. “Tatlong bamboo! Teka lang! Laro pa tayo!"

Hindi na kailangan pang hulaan ni Tiffany para masabi na naglalaro ulit ng mahjong si Lillian, at ito ang ikinagulo ng isip niya. “Pwede mo na bang itigil ang paglalaro ng mahjong? Sobrang late na at hindi ka pa rin nakakabalik."

Sumagot si Lillian nang galit na galit. "Dahil mukhang wala ka nang pakialam sa akin, gagawin ko ang gusto ko, lumabas man ako para kumain o maglaro ng mahjong. Hindi ako babalik mamayang gabi. Maglalaro ako buong gabi! Gawin mo ang gusto mo at iwan mo akong mag-isa!”

Ang pagbaba ng kanyang tawag kay Lillian ang nagbigay kay Tiffany ng pagnanasa na sumigaw at ilabas ang kanyang galit. Kung hindi lang siya nag