Matapos ang lahat ng pagkabigla at pabagu-bago ng damdamin, si Arianne ay umupo sa upuan ng kotse, pakiramdam niya na parang wala siyang laman na shell.

"Balik na tayo," mahinang sabi niya. Iniisip ang tawag mula kay Helen na tinanggihan niya kanina, kinuha niya ang kanyang cellphone at tumawag ulit. Ang tawag ay napakabilis na sinagot.

"Alam mo namang si Aery ang bumangga sa akin, di ba?"

Nasamid si Helen sa kabilang dulo ng linya. "Ari... Sana mapatawad mo ako... Wala akong magagawa sa sitwasyon na ito. Pareho kayong mahalaga sa akin, ngunit mayroon din akong mga problema... Humihingi ako ng pasensya... "

Ngumisi ni Arianne. "Oo naman, mayroon kang mga problema. Nararapat na mangyari ito. Nararapat na malaglagan ako, karapat-dapat akong mapatay. Hindi mo ba ako hiningi ng pabor dati mula nang ipinanganak mo ako? Utang ko sayo ang buhay na binigay mo sa akin, kaya ngayon... Binayaran ko ito sa buhay ng aking anak. Mula ngayon, wala na akong utang sayo."

Agad niyang binaba an