Namutla ang mukha ni Sarah. “Tumigil ka, Mr. Smith. Hangga't nagpapadala pa siya ng pera sa bahay, wala akong pakialam kung ano ang laro niya doon. Di ba ganito ang buhay? Nananatili ako sa bahay at inaalagaan ang kanyang matandang ina at ang aming anak; pumunta siya sa labas, pinagpapawisan ang kanyang dugo at luha na kumikita. Naiintindihan ko naman kung gusto niyang magsaya minsan, ayos lang. Pero ngayon, patay na siya. Wala kaming pakialam sa kahit anong halaga ng pera na ibibigay mo, kaya kung wala nang masasabi pa, excuse me.”

Ibinagsak ni Alejandro ang apektadong cordiality sa kanyang boses. “Sigurado akong alam mo na: kung sakaling mahanap ko ang kanyang a**, gagawin ko siyang patay gaya ng dapat na siya ay patayin. Patay na siya sa mata ng batas diba? Kaya ano ang masama sa pagpatay ng patay, hmm? Kahit na ang mga pulis ay hindi nag-iisip na siya ay buhay. Ngayon, dahil alam kong buhay siya, hindi ako titigil hangga't hindi ko siya nahahanap, sa tulong mo man o hindi. Don't w