Ginamit ni Amastan ang kaniyang internal energy at lumutang sa gitna ng ere habang paisa isang sinasabi na, “Huwag mo akong sasabihan nang walang utang na loob kung hindi mo naman ako itinuring bilang tunay mong anak kahit na kailan.”

Hinawakan niya nang maigi ang bolo niyang gawa sa bato at isinway ito nang malakas.

*Wham!*

Agad na hinwa at pinaghiwalay ng hawak nitong bolo ang buong platform. Dito na bumagsak ang napakaraming debris sa lavang dumadaloy sa ilalim ng dalawa na nagiwan lamang ng isang maliit na area kung saan nagawang umupo ng tumatayong hari ng Raksasa.

Malakas na dumura nang dugo ang hari ng Raksasa sa sobrang galit.

“Hindi kita papatayin dahil ama pa rin kita. Bahala ka nang iligtas ang sarili mo rito,” Walang pakialam na sinabi ni Amastan bago tumalikod at mabilis na maglakad paakyat sa mga batong pader dala ang bolo niyang gawa sa buto.

Sa totoo lang ay nagkaroon ito ng pakiramdam na para bang gusto na niyang patayin ang hari ng Raksasa noong mga sandaling i