Nagulat ang mga pirates. Gulat silang tumingin kay Watson.Kung si Donoghue ang nasa likod ng giant shark, katapusan na nila kapag nakalapit ito.Kahit na capable na tao si Watson, hindi niya kakayanin si Donoghue.“Mga kasama ko!”Nung naghesitate ang mga pirates, niyakap ni Watson ang mga kamao niya at pakunwaring sinabi, “Utang ko ang buhay ko kay Young Master Darby. Ang tanging naiisip ko lang sa loob ng dalawang araw ay paano masusuklian ito, kaya naman hayaan niyong gawin ko ito.”Chineck ni Watson ang misty na dagat at sinabi, “Tumatakbo ang oras kaya icheck na natin ito kaagad. Kung si Donoghue ay nasa giant shark, edi problema ito.”Mmm…Nawala ang pagdududa ng mga pirates; tumango sila bilang agreement. Kinalaunan, ready na ang maliit na bangka. Tumalon si Watson sa loob nito ng walang pag-aalinlangan at nagsagwan papunta sa misty area ng dagat.Tumawa siya sa isip niya ulit.Mukhang kalmado lang siya, pero sobrang excited niya at saya.‘Ang tanga ng mga pirates n
Nagningning ang mga mata ni Donoghue; nakuha nito ang interes niya at kasabay nito, mas nainis siya.Naalala niya na nakasalubong niya sila Ambrose at Heather sa ilalim ng dagat at naglaban sila kung saan natalo siya.Mukhang nandoon ang bata para kunin ang treasure ng Sea Mackie Clan na binabantayan nila ng mahabang panahon.‘Paano ko namiss ang chance na nakawin ang treasure ngayong alam ko na ang existence nito?’Pinag-isipan ito ni Donoghue, at kaagad nagkaroon ng idea. Tumingin siya kay Watson ng may strange na ngiti. “Sa tingin mo ba na sapat na ito para sa buhay mo? Watson, iniisip mo siguro na may maganda kang plano. Paniguradong papatayin ko si Ambrose. Tatalunin ko ang pirate fleet at kukunin ko ang treasure na ito.”Pinag-aralan ni Donoghue ang expression ni Watson maigi. “So, ang sikretong sinabi mo sa akin wala masyadong kabuluhan sakin. Wala ito masyadong value.”“Ako—”Nagpanic si Watson at namawis ng malamig. Pagkatapos, nag-iba ang isip niya kaagad at sinabi, “P
Nagpatuloy sa pagsasalita si Watson habang nagkukunwari na natatakot sa sitwasyon. “Ang giant shark na yun ay malaki. Sobrang kinabahan nung una ko itong makita, pero nagkaroon ako ng lakas ng loob nung naisip ko ang safety ng fleet at ng Young Master Darby dahil hindi mo ako pinatay. Hindi ako natakot, prto ngayon, kumakabog ang puso ko.” Tumawa siya.Mmm!Sagot ni Ambrose. Mukhang hindi siya kumbinsido sa sinabi nito. “Lagi kang magmatiyag at sabihin mo sa akin kaagad kapag may balita.”“Opo…” tumango si Watson habang nakangiti; sinubukan niyang sumipsip kay Ambrose. Pero, may pagkatuso ang mga mata nito; pasikreto siyang nakahinga ng maluwag.‘Sa huli, si Ambrose ay bata pa.Ang dali naman niyang maloko!’Hindi na nagsayang ng oras si Ambrose sa lalaking yun; sinabihan niya si Eira na bumalik sa cabins nila para magpahinga.Napangisi si Watson nung nakita niyang papabalik ang kapatid sa mga cabins nila.‘Boy, hanggang panaginip nalang ang pagbalik mo sa mainland kasama ang tre
Nagulat at nagalit si Heather; tumingin siya kay Watson at sinigaw, “Anong ginagawa mo? Pakawalan mo ako!”Bago pa siya makapagsabi ng iba pa, wicked na ngumiti si Watson at pinatigil siya. “Princess Heather, Patawad. Kailangan ko gawin ito para sa kaligtasan ko. HUwag kang mag-alala. Hindi kita sasaktan dahil tinrato ako ng tatay mo bilang guest.”Kahit na ito ang sinabi ni Watson, mukhang may pagnanasa ang mga mata nito habang nakatingin kay Heather.‘F*ck! Ang magandang babaeng ito ay na crush at first sight sa batang yun. Si Darryl din. Maraming magagandang babae ang nakapaligid sa kanya.’‘Ang father-and-son duo na ito… bakit ang swerte nila?’Gusto ni Watson na angkinin si Heather, pero nagpigil siya dahil naisip niya ang plano nila ni Donoghue.“Ang sama mo! Hindi ka kakaawaan ni Brother Ambrose. Tinake advantage mo ang pagpapahinga niya para manakaw ang treasure chest!” Sigaw ni Heather habang nanginginig ang kataway niya.“Uy…” Hindi nagalit si Watson. Sa halip, ngumi
Kung hindi pa mamamatay si Watson, hindi pa niya marerealize na isang walang awa at aroganteng lalaki si Donoghue. Kaya paano nito magagawang isama si Watson sa kaniya? “Ano ang nangyayari?” Mabilis na sumugod palabas ng cabin ang naalarma sa narinig nilang ingay na sina Ambrose at Eira.Napasimangot naman dito si Ambrose, nagdilim ang kaniyang mukha nang mapansin niya ang kaguluhan sa kaniyang harapan. “Chief, lihim pong nakipagsabwatan si Watson kay Donoghue para nakawin ang kayamanan.” Nagmamadaling sinabi ng pirata na nasa tabi ni Ambrose. “Ano?” Nagulat at nagalit nang husto si Ambrose nang marinig niya ang bagay na iyon. Agad siyang tumingin sa dagat na nasa kaniyang harapan habang natitigilang iniisip ang mga nangyari. Dito niya nakita ang pinana hanggang sa mamatay na si Watson habang makikita hindi kalayuan sa kaniya ang isang higanteng pating na sinasakyan ng isang imahe na lumalangoy nang mabilis palayo sa kanila. Donoghue!Humiga si Donoghue sa likuran ng h
Nagmukhang malungkot si Ambrose, nahihiya niyang niyuko ang kaniyang ulo at sinabing, “Nagkaroon ng sabwatan sina Watson at Donoghue. Ibinigay ni Watson ang kayamanan ni Donoghue na agad namang tumakas sakay ng higante niyang pating.” “Ano?” Nanginig sa kaniyang narinig ang natutulalang si Heather. Pagkatapos ng ilang segundo ay agad na umiyak si Heather, “Ilang libong taon na binantayan ng aming angkan ang kayamanang iyon. At ngayon ay nagawa nila itong makuha sa amin. Paano ko ito maipapaliwanag sa aking ama, paano ko ito maipapaliwanag sa aking angkan…” Nakaramdam ng galit at lungkot si Heather nang sabihin niya iyon. Hindi na niya napigil pa ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata. Dito na nakaramdam ng matinding stress si Ambrose, niyakap niya si Heather at agad itong kinomfort. “Huwag kang magalala dahil ibabalik ko sa iyo ang kayamanan ng inyong angkan, hindi ko hahayaang magamit ito ni Donoghue sa masasama niyang mga binabalak.” Naging determinado at hindi makukwes
“Ano?!” “Sino iyan? Ang lakas ng loob mong pumasok sa aming kampo ah?” “Hulihin niyo siya!” Kahit na nagawang magdisguise at magingat sa paggalaw ni Darryl, masyado pa ring bantay sarado ang kampo ng Raksasa. Bago pa man niya maobserbahan ang kaniyang paligid, isang grupo ng mga nagpapatrolyang sundalo ang lumapit sa area at agad na nakakita kay Darryl.Naramdaman ng mga sundalo ang aura na nagmumula sa katawan ni Darryl. Nagawa pa rin nila itong maramdaman kahit na nagawa itong pahinain ni Darryl. Wala nang nagawa si Darryl noong makita siya ng mga ito. Dito na siya nagulat sa mga nangyari. “Naitago ko na ang aking lakas pero paano pa rin naramdaman ng mga ito ang aking presensya?” Hindi pa alam ni Darryl sa mga sandaling ito na naiiba nang husto ang pamamaraan na ginagamit ng Raksasa sa pagpapalakas kaysa sa pamamaraang ginagamit ng Nine Mainland. Sinabayan pa ito ng matagal na pamumuhay ng Raksasa sa isang lugar na may mabagsik na kapaligiran—ang Secret Region sa labas
Hindi na nagkaroon pa ng sapat na oras ang mga sundalo ng Raksasa na magreact sa ginawang pagatake ni Darryl nang dahil sa lapit ng mga ito sa kaniya. Agad na nanlaki ang kanilang mga mata habang bumabagsak ang kanilang mga katawan sa lupa. “Tapos na!” Napapalakpak na lang si Darryl sa kaniyang mga kamay at pagkatapos ay agad niyang inalis ang armor na suot ng isa sa mga sundalo para isuot sa kaniyang katawan. Nagkunwari siya na isa sa mga sundalo ng Raksasa. Pero pangkaraniwang matatangkad at maskulado ang mga lalaking miyembro ng Raksasa kaya natural lang na maging maluwag nang kaunti ang armor para kay Darryl. Pero wala nang pakialam si Darryl sa ganitong klase ng mga detalye. Pagkatapos nito ay nagmamadali siyang naglakad papunta sa loobang bahagi ng kampo. Hindi napansin ni Darryl ang iba pang mga nakabantay na sundalo ng Raksasa sa kaniyang paligid, at sa halip ay nagawa niyang magtaka sa kakaibang bagay na kaniyang napansin sa paligid ng kampo. Iisa lang ang itsura n