Agad na naubos ang pasensya ni Chang Er nang makita niya ang determinadong mukha ni Darryl. Dito na niya sinabi sa mga bantay na, “Ikulong niyo siya! Patayin niyo siya bukas nang umaga!”

Agad na dinala at kinaladkad ng mga bantay si Darryl palabas ng main hall.

Gustong magpumiglas ni Darryl pero kasalukuyang nakaselyo ang kaniyang mga acupoint. Hindi niya magawang gumalaw kahit gaano niya pa pilitin.

Pagkalipas ng kalahating oras, dinala ng mga bantay si Darryl sa isang madilim at basang selda. Agad ding ikinadena ang kaniyang mga kamay at paa.

Tumingin siya sa kaniyang paligid—kung saan niya nakita ang mga pader sa tatlong sulok ng selda habang ang ikaapat na sulok naman ay nabalot ng rehas na gawa sa bakal. Halos mawala na sa kaniyang sarili si Darryl sa mga sandaling ito.

“Hindi, hindi. Kinakailangan kong makatakas!” Kumabog nang malakas ang puso ni Darryl. Naglakad siya papunta sa isang sulok ng kaniyang selda, umupo at umupo sa sahig para pakalmahin ang kaniyang sarili.

Mara